Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.7.3

Imię i nazwisko autora: Karolina Puzio

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Neue Frühlingskleidung / Nowe ubrania na wiosnę

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom edukacyjny A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na temat ubrań i zakupów

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje matematyczne;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia wyrazy i zwroty związane z ubraniami;

  • wyraża opinię na temat hauli zakupowych;

  • wyjaśnia koleżance/koledze w e‑mailu, co zakupił ostatnio w sklepie z odzieżą.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • podająca – praca z tekstem źródłowym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • praktyczna - scenka (haul zakupowy);

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy wyraz Kleidung i poleca uczniom, aby wypisali nazwy ubrań w języku niemieckim, które są im znane, w celu powtórzenia słownictwa. Inicjuje rozmowę, zadając pytanie Welche Kleidung tragt ihr gern?

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają e‑mail Leonie z części Przeczytaj, podkreślając znane im słowa/zwroty. W parach odpowiadają na pytanie: Warum hat Leonie die E‑Mail geschrieben? Was antwortet Klara? Was meint ihr? Uczniowie podają swoje przypuszczenia. Następnie czytają odpowiedź Klary i porównują swoje przypuszczenia z napisanym przez nią tekstem. Uczniowie wykonują Übung 1–3 z części Przeczytaj: zaznaczają właściwe dokończenia zdań, wskazują, które informacje są zgodne z treścią tekstu, a które nie, oraz wybierają części garderoby wymienione na listach zakupów.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy dwa przykłady zdań z tekstu w części Przeczytaj, w których występują przyimki: von, mit oraz zu, np. Zum Geburtstag habe ich viele Geschenke als Bargeld von meiner Familie bekommen; Fahren wir mit dem Bus?, i zwraca uwagę uczniów na użycie przyimków. Prosi o podanie polskich odpowiedników i przetłumaczenie przykładów.

  • Uczniowie wykonują Aufgabe 6, wskazują odpowiednie przyimki oraz tłumaczą zdania z języka polskiego na język niemiecki, wykorzystując właściwe przyimki (Übung 4 w części Przeczytaj).

  • Uczniowie zapoznają się z katalogiem interaktywnym, a następnie utrwalają słownictwo dotyczące wiosennych ubrań, wykorzystując do tego Übung 1–3 z części Katalog interaktywny: wskazują, które informacje są zgodne z treścią multimedium, a które nie, zaznaczają wyrazy właściwie uzupełniające zdania oraz dopasowują podpisy do zdjęć.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel inicjuje rozmowę, zadając uczniom pytania, jakie ubrania zakupili w ostatnim czasie. Uczniowie odpowiadają na pytanie, podając nazwy różnych części garderoby.

  • Uczniowie w parach wyjaśniają pojęcie Shopping‑Haul (Aufgabe 7 z części Sprawdź się), a następnie prezentują wcześniej przygotowane 2,3 części swojej garderoby, naśladując haul zakupowy.

Praca domowa

Uczniowie utrwalają nazwy części garderoby (rozwiązują ćwiczenia z części Sprawdź się), wpisując w pola krzyżówki właściwe wyrazy (Aufgabe 1), grając w memory (Aufgabe 2), wskazując właściwy rodzajnik nazw części garderoby (Aufgabe 3), łącząc w pary właściwe wyrazy (Aufgabe 4), zaznaczając właściwą odpowiedź w zdaniach z przyimkami (Aufgabe 5) oraz pisząc e‑mail na temat swoich ostatnich zakupów w sklepie odzieżowym (Aufgabe 8).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: sformułowanie odpowiedzi na pytanie Welche Kleidung brauche ich für den Frühling? i stworzenie listy ubrań, których uczeń potrzebuje na wiosnę;

  • w trakcie lekcji: uczniowie dzielą się na grupy i tworzą własne kolekcje mody wiosennej. Każda grupa otrzymuje inny temat swojej kolekcji, np. natura, kultura, sport itp. Uczniowie tworzą szkice swojej wiosennej kolekcji mody w wybranej formie np. prezentacji multimedialnej, infografiki, uwzględniając w nim elementy z katalogu, ale jednocześnie wprowadzając coś oryginalnego, związanego z wybranym tematem.

  • po lekcji: uczniowie przygotowują krótką wypowiedź pisemną na temat swojego ulubionego stylu mody wiosennej.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik