Autor: Ewa Orlewicz

Przedmiot: Filozofia

Temat: Szkoła elejska

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
III. Pierwsze spory filozoficzne. Uczeń:
1) analizuje pytanie „czy istnieje jedna zasada, czy wiele zasad rzeczywistości?” oraz w jego kontekście rekonstruuje spór między monizmem (np. Tales) a pluralizmem (np. Empedokles);
2) dyskutuje na temat „czy rzeczywistość w swej istocie jest zmienna, czy niezmienna?”, przedstawiając argumenty na rzecz wariabilizmu (Heraklit) oraz statyzmu (eleaci);
3) dostrzega w rozumowaniach eleatów zalążek procedury dowodzenia (Parmenides) oraz argumentacji typu reductio ad absurdum (paradoksy Zenona z Elei);
4) wskazuje na wybranym przykładzie na obecność poglądów filozofów starożytnych w filozofii nowożytnej lub współczesnej (np. heglizm lub filozofia procesu jako odmiana wariabilizmu).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne (językiem ucznia):

  • Poznasz dokonania elejskiej szkoły filozoficznej.

  • Rozważysz monistyczny pogląd, że byt jest jedną, niepodzielną całością.

  • Dowiesz się, dlaczego w szkole elejskiej powstawały paradoksy i jaką funkcję spełniały.

  • Zastanowisz się, czy sztuka prowadzenia sporów poprzez dowodzenie ad absurdum sprawdza się we współczesnym dyskursie.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • rozpoznaje znaczenie filozofii jako istotnej części dziedzictwa kultury śródziemnomorskiej;

  • omawia poglądy filozofów reprezentatywnych dla poszczególnych epok kultury europejskiej;

  • identyfikuje różne problemy, stanowiska i nurty filozoficzne na przykładach pytań i twierdzeń filozofów.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • rozmowa kierowana;

  • audiobook;

  • film;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Przygotowanie do zajęć. Nauczyciel loguje się na platformie i udostępnia chętnym lub wybranym uczniom e‑materiał: „Szkoła elejska”. Uczniowie przygotowują krótki film (teledysk) jako ilustrację do treści materiału. Film mogą przygotować na telefonach komórkowych lub wykorzystać szablony do animacji dostępne w internecie. Uczniowie powinni umieć opowiedzieć o swoich etiudach i uzasadnić dobór środków artystycznych.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel loguje się na platformie i wyświetla na tablicy temat i cele lekcji. Prosi uczniów, by na podstawie wiadomości zdobytych przed lekcją zaproponowali kryteria sukcesu.

Faza realizacyjna:

  1. W celu wprowadzenia w tematykę lekcji ochotnicy pokazują na forum klasy teledyski wykonane w ramach przygotowania do zajęć. Każdorazowo po zaprezentowaniu danego teledysku pozostali uczniowie próbują określić, jakie były założenia artystyczne autorów filmów. Mogą też spróbować odnaleźć dialektyczne przeciwieństwo sytuacji ukazanej w teledysku.

  2. Praca z tekstem. Uczniowie przystępują do cichego czytania tekstu e‑materiału. Indywidualnie zapoznają się z treścią w sekcji „Przeczytaj” i zapisują w zeszycie minimum pięć pytań do tekstu. Uwaga: każde z pytań musi rozpoczynać się od słowa „dlaczego”. Następnie zadają swoje pytania dowolnie wybranej osobie z klasy i odpowiadają na nie.

  3. Praca z drugim multimedium. Uczniowie zapoznają się z materiałem w sekcji „Film edukacyjny”. Klasa dzieli się na grupy. Każdy zespół opracowuje odpowiedzi do poleceń i ćwiczeń. Po wyznaczonym przez nauczyciela czasie liderzy grup odczytują swoje propozycje. Nauczyciel komentuje rozwiązania uczniów.

  4. Praca z pierwszym multimedium. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z nagraniami zamieszczonymi w zakładce „Audiobook”. Następnie zadaje im pytania:
    - O jakich dwóch drogach dociekań mówi Parmenides?
    - Czym różni się mniemanie od prawdy?
    - Jaki paradoks i w jakim celu zastosował Zenon we fragmencie tekstu „Parmenides”?

Faza podsumowująca:

  1. W celu podsumowania lekcji nauczyciel inicjuje dyskusję na temat: Czy obecnie intrygują nas te same zagadnienia dotyczące rzeczywistości, co starożytnych?

  2. Na koniec zajęć nauczyciel raz jeszcze wyświetla na tablicy interaktywnej lub przy użyciu rzutnika temat lekcji i cele zawarte w sekcji „Wprowadzenie”. W kontekście wyświetlonych treści prosi uczniów o rozwinięcie zdania: Na dzisiejszych zajęciach nauczyłem się…

Praca domowa:

  1. Uczniowie w zeszycie odpowiadają na pytania: Czy dialektyka Zenona z Elei jest dziś popularną metodą zbijania argumentów? Dlaczego eleaci formułowali paradoksy? Jaki był ich cel?

Materiały pomocnicze:

  • Gajda‑Krynicka J., Filozofia przedplatońska, Warszawa 2007.

  • Henel Ł., Lekcja filozofii. Od Sokratesa do Heideggera..., Kraków 2009.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

  • Uczniowie zapoznają się z multimedium w sekcji „Audiobook” i przygotowują do niego pytania. Następnie zadają je sobie nawzajem, sprawdzając stopień przyswojenia jego treści.