Autor: Anna Grabarczyk

Przedmiot: Język polski

Temat: Sposób romantycznego przeżywania na podstawie wybranych utworów Juliusza Słowackiego

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
6) rozpoznaje w tekstach literackich: ironię i autoironię, komizm, tragizm, humor, patos; określa ich funkcje w tekście i rozumie wartościujący charakter;
8) wykazuje się znajomością i zrozumieniem treści utworów wskazanych w podstawie programowej jako lektury obowiązkowe;
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;
16) rozpoznaje obecne w utworach literackich wartości uniwersalne i narodowe; określa ich rolę i związek z problematyką utworu oraz znaczenie dla budowania własnego systemu wartości.
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie;
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
IV. Samokształcenie.
6. wybiera z tekstu odpowiednie cytaty i stosuje je w wypowiedzi;
9. wykorzystuje multimedialne źródła informacji oraz dokonuje ich krytycznej oceny;
Lektura obowiązkowa
20) Juliusz Słowacki, Kordian, wybrane wiersze, w tym Grób Agamemnona (fragmenty), Testament mój;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • bierze udział w dyskusji na temat romantycznego postrzegania świata;

  • uzupełnia mapę myśli odnośnie romantycznego przeżywania świata;

  • wyjaśnia, na czym polega romantyczna epifania;

  • omawia sposób romantycznego przeżywania świata na podstawie wybranych utworów Juliusza Słowackiego.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • fiszki.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z fragmentem tekstu Mirosława Sielewońko Model bohatera romantycznego w wybranych utworach Juliusza Słowackiego. Zadaniem uczniów jest zapoznanie się z materiałem oraz przygotowanie do dyskusji na temat romantycznego przeżywania świata.

  2. Mirosław Sielewońko
    Model bohatera romantycznego w wybranych utworach Juliusza Słowackiego.
    Bohater romantyczny występujący w utworach Juliusza Słowackiego nie jest postacią jednoznaczną. Treść utworów eksponuje różne aspekty osobowości poszczególnych jednostek. Można jednak odnaleźć w sylwetkach tworzonych przez Słowackiego pewne cechy wspólne, determinujące postępowanie bohaterów, charakterystyczne dla romantyzmu.
    Bohatera romantycznego cechuje przede wszystkim indywidualizm. Szczęście jednostki nie tkwi w podporządkowaniu społeczeństwu i zasadom przez nie stworzonym. W utworach romantycznych następuje zerwanie z tradycją oświeceniową, według której człowiek stanowił integralną część zbiorowości. Bohater romantyczny odczuwa swoją odrębność, jest wierny uznanej przez siebie hierarchii wartości i ma świadomość własnej ponadprzeciętności. Nie znajduje swojego miejsca w tłumie, wręcz przeciwnie – ucieka w odosobnienie. Tu pojawiają się kolejne cechy bohatera romantycznego, jakimi są: osamotnienie, poczucie niezrozumienia przez otoczenie i związek z naturą – pierwotnym tworem nieskażonym jeszcze zupełnie przez destrukcyjną cywilizację. W przyrodzie romantycy dostrzegali odwieczny język, którym Bóg przemawia do człowieka. Potrzeba więzi z naturą okazywała się silniejsza od pragnienia relacji z ludźmi [...]. Odizolowanie sprzyja autorefleksji; bohaterzy romantyczni wnikliwie analizują swój świat przeżyć.
    Wgląd w samego siebie jest też przejawem wrażliwości na doznania psychiczne. Romantycy to kreatorzy własnego wewnętrznego świata. Marzenie romantyczne przeciwstawia sobie dwa miejsca bytowania i dwie rzeczywistości. Czyni to na dodatek w trybie wartościującym. Lepsze jest „tam”, gorsze jest „tutaj”. Dlatego romantyk marzący jest tam, gdzie go nie ma, a nie ma go tu, gdzie jest. Modelowy bohater romantyczny doświadcza nieszczęśliwej miłości, która może prowadzić do tragicznych skutków. Maria Janion zalicza do charakterystycznych rysów bohatera romantycznego również prometeizm, szlachetne męstwo w walce ze złem oraz mroczną fatalność, połączoną z oryginalną, często skażoną demonizmem urodą.
    Pełen opozycji romantyzm przeciwstawia kultowi indywidualizmu potrzebę łączności z większą zbiorowością. Romantyk z jednej strony skłania się ku refleksyjnej samotności, z drugiej dąży do uczestnictwa w grupie, co wywiera na niego znaczący wpływ.
    http://dlibra.umcs.lublin.pl/Content/26751/czas17868_2015_33_15.pdf

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyświetla na tablicy uczniom temat i cele zajęć. Prosi, by na ich podstawie uczniowie sformułowali kryteria sukcesu.

  2. Nauczyciel inicjuje rozmowę wprowadzającą w temat lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Rybki w akwarium. Chętne osoby zajmują dwa miejsca w wewnętrznym kręgu (pozostali uczniowie wraz z nauczycielem zajmują miejsca w kręgu zewnętrznym) i rozpoczynają rozmowę dotyczącą sposobu romantycznego postrzegania świata. Jeśli któraś z osób z zewnętrznego kręgu chciałaby coś dodać lub o coś zapytać, siada na wolnym krześle obok głównych rozmówców. Jeśli uczniowie z wewnętrznego kręgu nie znają odpowiedzi, wspiera ich nauczyciel lub ktoś z zewnętrznego kręgu.

  2. Po zakończonej rozmowie uczniowie wykonują polecenie 1 z multimedium: Na podstawie pierwszego filmu uzupełnij mapę myśli spostrzeżeniami na temat romantycznego przeżywania świata. Drugie polecenie z multimedium uczniowie wykonują w parach: Na podstawie pierwszego filmu wyjaśnij, na czym polega romantyczna epifania. Polecenia 3 i 4 uczniowie wykonują całym zespołem klasowym.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel przed lekcją przygotował fiszki i włożył je do woreczka. W fazie podsumowującej zajęcia przechodzi między ławkami i prosi uczniów o wylosowanie jednej, o jej głośnie przeczytanie zapisanego sformułowania i opracowanie wylosowanego zagadnienia. Uczniowie, którzy wylosowali fiszkę, dobierają sobie do zespołu koleżanki i kolegów. Razem przygotowują krótką wypowiedź i prezentują ją na forum klasy. Na kolejnych fiszkach nauczyciel zapisał:
    - Sposób romantycznego przeżywania świata na podstawie VI [Pod ścianą ze skał i pod wieńcem borów]
    - Sposób romantycznego przeżywania świata na podstawie Hymnu o zachodzie słońca na morzu
    - Sposób romantycznego przeżywania świata na podstawie Rozłączenia

  2. Nauczyciel omawia przebieg zajęć, wskazuje mocne i słabe strony pracy uczniów, udzielając im tym samym informacji zwrotnej.

  3. Uczniowie przechodzą do sekcji „Prezentacja TED”. Dzielą się na trzy grupy. Zespół 1 zajmuje się poleceniem 1, zespół 2 – poleceniem 2, a zespół 3 - poleceniem 3. Po wyznaczonym przez nauczyciela czasie przedstawiciele grup prezentują odpowiedzi.

Praca domowa:

  1. Uczniowie wykonują ćwiczenia z sekcji Film edukacyjny.

Materiały pomocnicze:

  • Bychowski G., Słowacki i jego dusza. Studium psychoanalityczne, Kraków 2002.

  • Kowalczykowa A., Romantyczni szaleńcy, Warszawa 1977.

Wskazówki metodyczne

  • Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Film edukacyjny”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.