Numer e‑materiału: 2.6.5.1

Imię i nazwisko autora: Patrycja Doroszewska‑Olender

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Unter jedem Dach wohnt ein Ach / Pod każdym dachem dochodzi do konfliktów

Grupa docelowa, klasa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na temat konfliktów i problemów.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni przyczyny kłótni w rodzinie;

  • opisze sytuacje konfliktowe;

  • zaproponuje możliwe reakcje w sytuacjach konfliktowych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych;

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – pogadanka, praca z tekstem źródłowym,

  • aktywizująca – gry dydaktyczne,

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana – z użyciem komputera, techniki: multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w grupach,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji: „Czy wiesz, że…” na temat powodów kłótni w rodzinie w Niemczech. Następnie pyta ich, czy podane w tekście informacje dotyczą także ich. Przyczyny konfliktów na osi rodzice - dzieci, które znajdują się w tekście wprowadzającym, zapisuje na tablicy.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel poleca uczniom przeczytanie tekstu „Streitigkeiten in der Familie” w części Przeczytaj i wskazanie tematów konfliktów, o których jest mowa w tekście. Podane przez uczniów tematy zapisuje na tablicy.

  • Uczniowie w parach zaznaczają, który obrazek pasuje do treści, łączą, co do siebie pasuje (Übung 1 i 2 w części Przeczytaj).

  • Następnie opowiadają sobie nawzajem w parach, kiedy i dlaczego się kłócą (Übung 3 z części Przeczytaj).

  • Nauczyciel prezentuje ilustrację interaktywną. Uczniowie znajdują pary i łączą je, grają w memory (Übung 1 i 2 w części Ilustracja interaktywna).

  • Nauczyciel dzieli uczniów na małe grupy 3‑4-osobowe i prosi, aby wypisali przykłady odpowiedzi na pytanie: Wann ärgern sich deine Eltern? Oder die Eltern deiner Freunde? Grupy prezentują swoje odpowiedzi na forum klasy (Übung 3 z części Ilustracja interaktywna).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie odgrywają scenki, wykorzystując do tego słownictwo z Aufgabe 8 w części Sprawdź się. Nauczyciel zachęca, aby opracowując scenki, uczniowie wykorzystali przykłady konfliktów z części Ilustracja interaktywna. Wybrane pary prezentują scenki na forum.

Praca domowa:

  • Uczniowie opisują obrazek z Aufgabe 7 w części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: Powtórzenie znanego słownictwa na podstawie słowniczka.

  • w trakcie lekcji: Uczniowie wybierają jedną sytuację konfliktową i tworzą dialog, jedna osoba wciela się w rolę rodzica, druga w rolę dziecka. Dialogi prezentowane są na forum klasy.

  • po lekcji: Wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu oraz utrwalenia konstrukcji.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec