Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.5.13.4

Imię i nazwisko autora: Karolina Aksamska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Wie ist das Wetter bei dir? / Jaka jest u ciebie pogoda?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A1+

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na temat pogody oraz pór roku w różnych krajach

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenie i ochrona środowiska naturalnego);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazywa różne warunki pogodowe;

  • analizuje informacje dotyczące warunków pogodowych w różnych miejscach świata;

  • opisuje pogodę w jego miejscu zamieszkania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście międzykulturowe;

  • CLIL (Content and Language Integrated Learning);

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym oraz praca z animacją 2D, wyjaśnianie;

  • praktyczna – metoda aktywizująca: burza mózgów, rozmowa;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca zespołowa,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (animacja 2D),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Na początku zajęć nauczyciel poleca uczniom, aby przeczytali informację wprowadzającą. Następnie prosi uczniów o przypomnienie informacji z lekcji geografii na temat związku między pogodą w danym kraju a miejscem położenia na kuli ziemskiej. Nauczyciel pyta uczniów, czy znają jeszcze inne miejsca na ziemi, w których panuje zima, kiedy w Polsce jest lato.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają wypowiedź Laury22 w części Przeczytaj. W parach próbują udzielić odpowiedzi na zadane przez Laurę pytania.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy nicki oraz nazwy krajów, z których pochodzą osoby wypowiadające się na forum w części Przeczytaj, np. TammyH_14, Australien. Uczniowie zapisują lub rysują swoje hipotezy dotyczące pogody w każdym z krajów. Następnie czytają pozostałe wypowiedzi w części Przeczytaj i porównują swoje hipotezy z informacjami w tekście.

  • Nauczyciel wyświetla na tablicy interaktywnej tabelę z Übung 1 z części Przeczytaj i prosi chętnych uczniów o podchodzenie do tablicy i zaznaczanie poprawnej odpowiedzi. Nauczyciel czyta zdania z Übung 2 z tej samej sekcji i prosi uczniów o odpowiedź na forum, czy są prawdziwe czy fałszywe. Uczniowie w parach wykonują Übung 3 z części Przeczytaj w celu sprawdzenia rozumienia tekstu oraz utrwalenia nowego słownictwa.

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby odpowiedzieli na pytanie: Wie ist das Wetter heute? Uczniowie w swoich odpowiedziach mogą użyć zwrotów i wyrażeń zawartych w tekście źródłowym. Odpowiedzi mogą być krótkie. Ćwiczenie jest swego rodzaju przygotowaniem do dalszych ćwiczeń otwartych w materiale.

  • Nauczyciel odtwarza dwukrotnie cztery dialogi z części Animacja. Uczniowie podczas pierwszego słuchania skupiają uwagę na wszystkich liczbach, które wystąpiły w tekście, wypisując je w zeszycie. Po wysłuchaniu tekstów w parach ustalają, czego dotyczyły zapisane liczby, np. 8 Grad – die Temperatur in Australien im Winter; 6 Wochen – die Sommerferien in Australien itd. Uczniowie na forum przedstawiają swoje informacje dotyczące wysłuchanych liczebników. Drugie słuchanie tekstów ma na celu dalsze doskonalenie umiejętności rozumienia tekstów słuchanych oraz utrwalenie słownictwa ukazanego w animacji. Uczniowie, wykonując polecenia w części Animacja, określają prawdziwość informacji (Übung 1), wybierają właściwą odpowiedź (Übung 2) oraz łączą ze sobą fragmenty zdań (Übung 3).

  • Uczniowie, wykonując ćwiczenia w części Sprawdź się, utrwalają: nazwy krajów (Aufgabe 1), pór roku (Aufgabe 2), miesięcy (Aufgabe 3) oraz słownictwo dotyczące różnych warunków pogodowych (Aufgabe 4), jako przygotowanie do dalszego ćwiczenia.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie pracują w zespołach/grupach. Na podstawie Aufgabe 7 z części Sprawdź się nauczyciel poleca uczniom, aby wzajemnie opowiedzieli sobie, jak wygląda pogoda w wymienionych w zadaniu krajach. Uczniowie wybierają kraje: jeden uczeń opisuje pogodę w Australii, drugi w Hiszpanii itd. Nauczyciel wyświetla przydatne zwroty: In Australien sind die Jahreszeiten …/ In Deutschland ist es …/In Spanien gibt es kein …/Es ist warm/kalt in …/Der Winter/Der Sommer ist im …

  • Na koniec zajęć uczniowie łączą ze sobą polskie i niemieckie określenia warunków pogodowych oraz dopasowują określenia pogodowe do ilustracji (Aufgabe 5 i 6 z części Sprawdź się).

Praca domowa

Uczniowie opisują pogodę w swoim kraju (Aufgabe 8 z części Sprawdź się).

Dodatkowe ćwiczenie komunikacyjne:

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy lub pary. Dla każdej grupy lub pary przygotowuje mapy świata, na których oznacza różne miasta lub regiony.

  • Prosi uczniów o wybranie miasta lub regionu z mapy i sprawdzenie aktualnej pogody w tym miejscu w Internecie.

  • Następnie każda grupa lub para przedstawia aktualne warunki pogodowe w wybranym miejscu na mapie. Uczniowie używają języka niemieckiego do opisania temperatury, opadów, wiatru i ogólnego stanu nieba.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji:

  • przed lekcją: nauczyciel poleca uczniom, aby zapoznali się z animacją, i zachęca ich do sprawdzenia nowych wyrażeń w słowniku; jeśli uczniowie zapoznają się z nowym słownictwem wcześniej, będą mogli brać pełniejszy udział w lekcji i efektywniej pracować;

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie przykładów z animacji do rozmowy na temat pogody w różnych krajach;

  • po lekcji: opracowanie w parach dialogu dotyczącego pogody w kraju, który nie był opisany w animacji.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik