Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.9.2

Imię i nazwisko autora: Martyna Mroczka

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Liest du Zeitschriften online? / Czy czytasz czasopisma online?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom edukacyjny A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Doskonalenie umiejętności rozmowy o mediach

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
9) kultura (np. dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
7) wyraża uczucia i emocje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opowie o tym, co można robić w mediach społecznościowych;

  • poda przykłady mediów papierowych i online;

  • przedstawi swoje preferencje dotyczące mediów.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • sam decyduje, o czym będzie pisał podczas lekcji;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu w celu tworzenia skojarzeń wzrokowych;

  • ćwiczenie wymowy, pisowni, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdań ze sobą;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu poprzez przechodzenie na język ojczysty;

  • wykorzystywanie wskazówek pozajęzykowych;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • tworzenie skojarzeń myślowych, np. umiejscowienie nowych słów w kontekście (w formie np. anegdoty, opowiadania, rymowanki), tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca z tekstem źródłowym;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne;

  • aktywizująca – prezentacja multimedialna.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (prezentacja multimedialna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel poleca uczniom, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi klasę o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat mediów wśród młodzieży i zadaje zawarte tam pytanie, czy uczniowie czytają jakieś papierowe media.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy Medien i prosi uczniów o podanie znanych mediów (platformy, media społecznościowe, media tradycyjne), wybrane propozycje zapisuje na tablicy/whiteboardzie w formie asocjogramu. W przypadku trudności nauczyciel może naprowadzić klasę na trop mediów, pytając np.: Skąd ty i twoi rodzice czerpiecie informacje o świecie?

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst wywiadu w części Przeczytaj, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu, zaznaczając tematy podejmowane w wywiadzie (Übung 1) oraz wskazując informacje zgodne z treścią wywiadu (Übung 2).

  • Uczniowie zaznaczają wybrane rzeczowniki rodzaju żeńskiego (Übung 3), a następnie zapoznają się z przykładowymi zdaniami podanymi we wstępie Tipp zur Grammatik oraz odczytują rzeczowniki zapisane pogrubioną czcionką. Nauczyciel tłumaczy, że niektóre rzeczowniki – z racji pochodzenia lub procesów słowotwórczych – mają określoną końcówkę. Zachęca uczniów do zapamiętania tych końcówek i zwracania na nie uwagi w materiałach (również autentycznych), z którymi mają do czynienia. Dodatkową zachętą i argumentem może być fakt, że zapamiętanie tych końcówek gwarantuje pewność co do rodzaju rzeczownika (r. żeński).

  • Uczniowie zapoznają się z multimedium, a następnie zaznaczają informacje zgodne z treścią prezentacji (Übung 1), przyporządkowują nazwę platformy do opisu (Übung 2) oraz dopasowują do siebie właściwe części zdań (Übung 3).

  • Uczniowie wykonują ćwiczenia z części Sprawdź się w celu sprawdzenia i zautomatyzowania poznanych treści.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie dobierają się w pary. Każdy z uczniów przygotowuje krótki opis dowolnego medium (bez wypowiadania jego nazwy) i opowiada o nim koleżance lub koledze: do czego dane medium służy, w jaki sposób i w jakiej formie prezentowane się w nim treści, jak można je wykorzystywać itp. Zadaniem drugiego ucznia jest odgadnięcie, o które medium chodzi. Następnie uczniowie wspólnie wykonują Aufgabe 7. Wykorzystując słownictwo wprowadzone podczas lekcji oraz zdobyte informacje, opracowują odpowiedzi na pytania: Wozu nutzt man Mediatheken? Was macht man auf Instagram? Was macht man auf YouTube?

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Co zapamiętasz z dzisiejszej lekcji?, oczekując od uczniów wymienienia słownictwa i struktur, które okazały się z jakiegoś powodu szczególnie ważne, przydatne dla nich.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 8 z części Sprawdź się. Ich zadaniem jest opisanie w kilku zdaniach, na jakie tematy lubią czytać. Nauczyciel poleca, aby uzasadniając swoją wypowiedź, uczniowie użyli spójników denn lub weil.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania prezentacji multimedialnej:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego już słownictwa, poznanie nowych wyrażeń; uczniowie oglądają samą prezentację przed wysłuchaniem komentarza do niej, po zapoznaniu się z multimedium ponownie przechodzą do początku z włączonym komentarzem;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową; uczniowie oglądają prezentację i słuchają dołączonych do niej nagrań, następnie nauczyciel rozdaje karteczki z pytaniami odnoszącymi się do multimedium, uczniowie losują po 1 lub 2 kartki i zadają pytania w parach, np.: Liest du traditionelle Magazine? Welche Medien sind wichtig für dich? Was machst du auf ...?

  • po lekcji: prezentacja multimedialna posłuży do powtórzenia słownictwa w domu.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik