Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.2.2.3

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Bunte Wände machen glücklich/Kolorowe ściany uszczęśliwiają

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1/B1+

Cel ogólny lekcji

Umiejętność opisywania pomieszczeń i udzielania porad na temat projektowania wnętrz.

Cele szczegółowe lekcji

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania, osobisty system wartości, autorytety);
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe, wynajmowanie, kupno i sprzedaż mieszkania, przeprowadzka);
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • opisuje rolę kolorów przy urządzaniu pomieszczeń mieszkalnych;

  • wyjaśnia wpływ poszczególnych kolorów na samopoczucie człowieka;

  • udziela porad, wcielając się w rolę projektanta/projektantki wnętrz.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • dokonuje samooceny;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • sam decyduje, jakie informacje przedstawić;

  • samodzielnie ocenia stopień opanowania materiału;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje do nauki języka różne aplikacje;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe

  • tworzenie skojarzeń myślowych, np. umiejscawianie nowych wyrazów w kontekście (w formie np. anegdoty, opowiadania, rymowanki), tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

strategie kognitywne

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym na przykład angielskim, tłumaczenie wyrazów, uogólnianie;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem;

strategie kompensacyjne

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślamy się treści w języku niemieckim, np. czego dotyczy reklama w telewizji, jeśli rozpoznajemy tylko niektóre słowa z języka niemieckiego);

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych, np. jeżeli przed jakimś niemieckim wyrazem znajduje się rodzajnik nieokreślony „eine”, oznacza to, że ten wyraz z pewnością jest rzeczownikiem w rodzaju żeńskim; w tym samym celu mogą być także użyte wskazówki pozajęzykowe (np. ilustracje, diagramy, wykresy), struktura i układ tekstu;

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych (np. mowa ciała, sposób zwracania się, wiedza ogólna itp.);

strategie metakognitywne

  • centralizowanie procesu uczenia (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi, koncentrowanie uwagi; podczas uczenia się unika się czynników rozpraszających naszą uwagę, np. włączonego radia; podczas czytania opowiadania w języku obcym uwagę koncentruje się na imionach i nazwiskach bohaterów);

strategie afektywne

  • obniżanie poziomu lęku (stosowanie medytacji, różnych technik relaksacyjnych, śmiech, oglądanie komedii, czytanie humorystycznych książek, aktywność fizyczna, słuchanie muzyki itd.);

strategie społeczne

  • zadawanie pytania (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, poprawienie błędów);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody/techniki nauczania:

  • podająca: praca z tekstem przygotowanym na potrzeby niniejszego e‑materiału, praca z katalogiem interaktywnym,

  • praktyczna: burza mózgów, śnieżna kula,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w grupie,

  • praca w parach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat znaczenia barw w średniowieczu oraz trendach projektantów mody dotyczących malowania/dekorowania pomieszczeń.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych słów do tematu. Uczniowie tworzą na tablicy mapę pojęć.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat kolorystyki ścian w budynku szkolnym, podejmuje z uczniami analizę najczęściej występującej kolorystyki ścian w klasach.

  • Nauczyciel inicjuje burzę mózgów na temat kolorowej szkoły – propozycji urozmaicenia przestrzeni szkolnej na wielobarwną.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają tekst źródłowy, starając się zrozumieć jego treść (w razie potrzeby mogą skorzystać ze słowniczka). Po przeczytaniu tekstu nauczyciel zachęca uczniów do krótkiej wymiany zdań na temat przeczytanego tekstu, zadając pytania, np.: Czego dowiedziałaś/dowiedziałeś się z tekstu?, Z którymi stwierdzeniami z tekstu się zgadzasz?. W tym celu można wykorzystać technikę kuli śnieżnej, zadając pytania kolejnym uczniom w grupie. Uczniowie mogą także dobrać się w grupy 3- lub 4‑osobowe; otrzymują pytania zapisane na kartkach i odpowiadają najpierw indywidualnie, a następnie w grupie porównują swoje odpowiedzi. Efekty pracy prezentowane są na forum klasy. Uczniowie w parach wykonują następnie polecenia do tekstu.

  • Uczniowie w parach zapoznają się z katalogiem interaktywnym. Rozwiązują ćwiczenia do katalogu, konsultując rozwiązania z inną parą.

  • Następnie uczniowie w parach opowiadają, jakie kolory dominują w ich pokojach. Zastanawiają się, jaki wpływ ma na nich obecna kolorystyka. Uczniowie mogą zaproponować sobie nawzajem sugestie zmian i ewentualnych modyfikacji swoich pokoi, zgodnie z ideą wpływu kolorów na nastrój, pracę, odpoczynek.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie opowiadają o roli kolorów przy urządzaniu mieszkań oraz wyjaśniają wpływ poszczególnych kolorów na samopoczucie, doradzają przy doborze koloru do danego pomieszczenia.

Praca domowa

W ramach pracy domowej uczniowie realizują polecenie do Aufgabe 8 – wcielają się w rolę projektantów wnętrz i tworzą poradnik wnętrzarski. Jako dodatkowe zadanie domowe można poprosić uczniów o przygotowanie charakterystyki innych stylów dekoracyjnych, jak np. feng shui, stylu kawaii, skandynawskiego czy ludowego. Alternatywnie uczniowie mogą zaprojektować idealny budynek szkolny - zaaranżować kolorystycznie klasopracownie, korytarze lub stołówkę/bufet.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego

  • Przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa. Uczniowie przygotowują galerię zdjęć swoich wymarzonych sal lekcyjnych, opowiadają o tym, dlaczego wybrali akurat te.

  • W trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm). Uczniowie zostają podzieleni na grupy i projektują swoją salę lekcyjną do wybranego przez siebie przedmiotu, zwracając przede wszystkim uwagę na kolorystykę wyposażenia. Następnie swoje projekty przedstawiają na forum.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Uczniowie przygotowują poradnik w formie notatki wizualnej, jak kolory wpływają na nasze samopoczucie i emocje, na co powinno się zwracać uwagę podczas doboru kolorystyki.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik