Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.6.6

Imię i nazwisko autora: Justyna Sikora

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Essen international/Kuchnia międzynarodowa

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność opisywania i wyrażania swoich preferencji na temat jedzenia w różnych częściach świata.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe – w tym diety, lokale gastronomiczne);
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • uzasadnia, dlaczego preferuje wybraną przez siebie kuchnię;

  • analizuje cechy kuchni indyjskiej, francuskiej i meksykańskiej;

  • pisze e‑mail na temat organizacji przyjęcia w stylu francuskim.

Cele motywacyjne:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • rozwija kreatywność;

  • otrzymuje informację zwrotną o swoich postępach;

  • sam decyduje, w jaki sposób zbierze informacje;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, umiejscawianie nowych wyrazów w kontekście, tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

  • ćwiczenie (wymowa, pisownia, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie fragmentów zdań ze sobą, naśladowanie rodzimych mówców, ćwiczenie użycia i rozumienia języka obcego w naturalnych kontekstach: czytając artykuły, pisząc listy);

  • rozumienie informacji, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych - niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim).

Metody i formy pracy:

  • podająca: wyjaśnianie,

  • aktywizująca: burza mózgów, kula śnieżna, Think‑Pair‑Share,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupie,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • zdjęcie owocu duriana,

  • kartki formatu A3,

  • multimedium (prezentacja multimedialna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel pokazuje uczniom zdjęcie duriana, o którym będzie mowa na lekcji. Jako ciekawostkę nauczyciel podaje informację, że kupienie w Polsce owocu duriana jest niemalże niemożliwe ze względu na zakaz transportu. Zadowolić można się cukierkami z duriana lub durianem w puszce. Jeśli już zdarzy się okazja kupna tego owocu, to cena jest niezwykle wysoka – około 250 zł.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych wyrazów do tematu Die Küchen der Welt.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają tekst źródłowy, starając się zrozumieć jego treść (w razie potrzeby mogą skorzystać ze słowniczka). Po przeczytaniu tekstu nauczyciel zachęca uczniów do krótkiej wymiany zdań na temat przeczytanego tekstu, zadając pytania, np. Welche tropischen Früchte wurden im Text genannt?, Wie schmecken sie?, Was sind charakteristische Merkmale der thailändischen Küche?, Welche beliebten Zutaten werden in thailändischen Desserts verwendet?, Hast du Lust, ein thailändisches Dessert zu probieren? W tym celu można wykorzystać technikę kuli śnieżnej, zadając pytania kolejnym uczniom na forum klasy. Uczniowie mogą także dobrać się w grupy 3- lub 4‑osobowe. Otrzymują pytania zapisane na kartkach (np. Welche tropischen Früchte wurden im Text genannt?, Welche Zutaten sind in der Currypaste enthalten?, Wie wird der Geschmack der Durian‑Frucht beschrieben?, Welche exotischen Snacks kann man auf dem thailändischen Markt probieren?, Was ist eine beliebte Beilage zu thailändischen Gerichten?) i odpowiadają najpierw indywidualnie, a następnie w grupie porównują swoje odpowiedzi. Efekty pracy prezentowane są na forum klasy.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu, np. rozumienie tekstu (zadania typu: uzupełnij luki).

  • W sekcji multimedium (prezentacja multimedialna) uczniowie zapoznają się indywidualnie z multimedium i rozwiązują zadania: przyporządkowują opis do kuchni określonego kraju (Übung 1), dania do odpowiedniej kuchni (Übung 2) oraz danie do zdjęcia (Übung 3). Podczas wykonywania wymienionych zadań można wykorzystać metodę Think‑Pair‑Share.

  • Uczniowie pracują w grupach 4‑osobowych, otrzymują od nauczyciela kartkę formatu A3 (Placemat). Na środku kartki narysowany jest prostokąt/koło, od którego poprowadzone są 4 linie dzielące kartkę na 4 pola (liczba pól zależy od liczby osób w grupie). Zadaniem każdego ucznia w grupie jest zapisanie w „swoim” polu ulubionych dań oraz np. dań, które chciałby spróbować.

  • Po wykonaniu zadania uczniowie obracają kartkę kilka razy, aby umożliwić każdej osobie w grupie zapoznanie się z wszystkimi zapisanymi informacjami. Następnie grupy przygotowują wypowiedź podsumowującą swoje upodobania i prezentują je na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie przedstawiają w grupach w formie notatki wizualnej swoje plany i propozycje dotyczące organizacji wieczoru francuskiego. Na forum klasy prezentują swoją notatkę wizualną, na podstawie której charakteryzują krótko kuchnię francuską, opowiadają o typowych daniach, deserach i napojach, które zamierzają podać podczas wieczoru.

Praca domowa

Przygotuj wypowiedź pisemną na temat kuchni polskiej: scharakteryzuj krótko tę kuchnię, opowiedz o typowych daniach, deserach i napojach.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania prezentacji multimedialnej:

  • Przed lekcją: zapoznanie się z tematem i nowym słownictwem. Nauczyciel może rozdać uczniom zdjęcia z prezentacji lub przedstawić krótki film bez dźwięku z jednego ze slajdów. Zadaniem uczniów jest przygotowanie opisu zdjęć lub tekstu do prezentowanego filmu.

  • W trakcie lekcji: uczniowie mogą zostać podzieleni na trzy grupy. Każda grupa ma za zadanie sporządzić krótkie menu z daniem dnia wylosowanej kuchni (meksykańskiej, indyjskiej lub francuskiej).

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z  zakresu tematycznego Jedzenie. Uczniowie mogą tworzyć krótkie dialogi w restauracji, wcielając się w rolę turysty i kelnera.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik