Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.4.11.3

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Tiergestützte Therapie/Terapia z udziałem zwierząt

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat roli zwierząt w leczeniu ludzi.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy);
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, klimat, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenia i ochrona środowiska naturalnego, klęski żywiołowe);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje rolę zwierząt w leczeniu ludzi;

  • wymienia rodzaje terapii, w których asystentem jest zwierzę;

  • formułuje wiadomość e‑mail do centrum animaloterapii, by uzyskać dodatkowe informacje o konkretnej terapii z udziałem zwierząt.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • dokonuje samooceny;

  • jest nagradzany za proces i postęp;

  • samodzielnie analizuje dany przypadek;

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe

  • używanie obrazu i dźwięku (wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego);

strategie kognitywne

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym, tłumaczenie wyrazów, uogólnianie;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem;

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych (np. wiedza ogólna);

strategie społeczne

  • zadawanie pytania (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne,

  • podejście humanistyczne,

  • podająca – pogadanka, wyjaśnianie, praca z tekstem źródłowym,

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Po przeczytaniu krótkiej informacji we Wprowadzeniu nauczyciel zachęca uczniów do podzielenia się z klasą informacją, czy mają w domu zwierzęta (domowe, hodowlane) i jaki jest ich stosunek do nich (Habt ihr Haustiere oder Nutztiere zu Hause? Wenn ja, welche? Wie ist eure Beziehung zu euren Haustieren? Wie behandelt ihr sie?).

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie przykładów sytuacji, w których zwierzę ma lub miało dobry wpływ na ich samopoczucie, czy były sytuacje, w których woleli towarzystwo zwierzęcia niż człowieka. Przykładowe pytania:

    • Welchen Einfluss hat euer Haustier auf euer allgemeines Wohlbefinden?

    • Gab es Situationen, in denen euer Haustier euch geholfen hat, euch besser zu fühlen?

    • Könnt ihr Beispiele geben?

    • Könnt ihr euch vorstellen, dass Tiere eine therapeutische Rolle spielen können? Warum oder warum nicht?

  • W ten sposób nauczyciel wprowadza uczniów w kolejny etap lekcji – zapoznanie z faktami, hipotezami na temat znaczenia animaloterapii w szeroko pojętym leczeniu/terapii.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają tekst Das Tier – der beste Menschfreund, w razie potrzeby korzystają z dostępnych źródeł, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie sprawdzają stopień zrozumienia treści tekstu, wykonując zadania w części Przeczytaj (Übung 1–3). Następnie uczniowie opowiadają krótko o tym, czego dowiedzieli się z tekstu. Nauczyciel powinien podsumować zadanie dotyczące czytania ze zrozumieniem, inicjując krótką dyskusję na temat udziału zwierząt w terapii.

    • Was ist die Bedeutung von Tieren im Leben der Menschen?

    • Wie entsteht eine enge Beziehung zwischen Menschen und Tieren?

    • In welchen Bereichen wird tiergestützte Therapie eingesetzt?

    • Wie kann die Interaktion mit Tieren therapeutisch wirken?

    • Welche Auswirkungen hat der Umgang mit Tieren auf die Entwicklung von Kindern?

  • Uczniowie zapoznają się z treścią katalogu interaktywnego z przedstawionymi formami animaloterapii. Nauczyciel proponuje uczniom pracę w parach i rozmowę na temat, którą z przedstawionych form terapii są zaskoczeni, z której chętnie by skorzystali, a którą kategorycznie odrzucają.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy, prosi ich, aby wyszukali w Internecie rodzaje animaloterapii, z których można skorzystać w najbliższej okolicy, oraz przygotowali plakat zachęcający do skorzystania z takiej formy terapii.

  • Każda grupa prezentuje swój plakat na forum klasy. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie wykonują zadania w części Sprawdź się: utrwalają słownictwo (Aufgabe 1, 2, 6) oraz konstrukcję zdań okolicznikowych sposobu (Aufgabe 3, 4).

Praca domowa

Uczniowie piszą e‑mail do centrum animaloterapii (Aufgabe 8 w części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: uczniowie na podstawie zdjęć zwierząt tworzą nazwy terapii; sprawdzają utworzone przez siebie zwroty z katalogiem;

  • w trakcie lekcji: uczniowie wybierają sobie zwierzęta oraz informują, jaka terapia może być zastosowana z udziałem tych zwierząt i do kogo powinna być adresowana; uczniowie mogą również wcielić się w role zwierząt i wypowiadając się ludzkim głosem, wymienić swoje cechy charakteru, umiejętności oraz zaoferować pomoc w konkretnych przypadkach;

  • po lekcji: uczniowie przygotowują pytania do prowadzącego centrum animaloterapii, na następnej lekcji wylosują osobę, która wcieli się w rolę właściciela/właścicielki centrum, i zadadzą jej przygotowane wcześniej pytania.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik