Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.11.6

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Was machst du für deine Gesundheit?/Co robisz dla swojego zdrowia?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji

Umiejętność informowania i udzielania porad na temat zdrowego stylu życia.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
7) zaprasza i odpowiada na zaproszenie;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • podaje przykłady zdrowego stylu życia;

  • przedstawia koledze pomysły na wspólne spędzenie wieczoru;

  • formułuje własne zdanie na temat zmiany przyzwyczajeń żywieniowych.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • sam decyduje, jakie informacje przedstawić;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem;

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek pozajęzykowych, np. ilustracje, diagramy, wykresy, struktura i układ tekstu;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu i pisaniu poprzez np. przechodzenie na język ojczysty, szukanie pomocy u rozmówców, używanie mimiki i gestu, unikanie tematu rozmowy bądź jego zmiana, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

  • zadawanie pytania (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, poprawienie błędów);

  • współpraca z innymi osobami (np. z kolegami na tym samym poziomie zaawansowania znajomości języka niemieckiego).

Metody i formy pracy:

  • podająca: pogadanka, opis, prelekcja, wyjaśnianie, praca z tekstem, wykład informacyjny w formie audio i/lub wideo, podcast,

  • aktywizująca: gry dydaktyczne, metoda przypadków, metoda sytuacyjna, dyskusja dydaktyczna – panelowa, burza mózgów,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • kolorowe karteczki.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji Czy wiesz, że… na temat elementów zdrowego stylu życia.

  • Jako ciekawostkę nauczyciel może podać informację, że stres i brak odpoczynku warunkują coraz częściej występującą chorobę cywilizacyjną XXI wieku, jaką jest depresja, oraz przyczyniają się do powstania syndromu wypalenia zawodowego.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych wyrazów do tematu.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat zdrowego stylu życia.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie odpowiadają pisemnie na pytanie: Was machst du für deine Gesundheit?, a następnie w parach porównują swoje odpowiedzi. Na forum kilka par prezentuje swoje zwyczaje, np.: Wir beide treiben gern Sport, aber ich laufe zweimal die Woche und meine Freundin fährt Rad.

  • Następnie każda para analizuje tekst Mein Lebensstil definiert mich, zastanawiając się nad odpowiedzią na pytania przygotowane przez nauczyciela, np: Warum hat Karin ihr Leben verändert? Wie war Karin's Leben, als sie 16 Jahre alt war?. Po prezentacji odpowiedzi na pytania uczniowie wykonują polecenia do tekstu, określają główną myśl tekstu, zadania typu: połącz/dobierz. Podają inne znane im przykłady świadomego stylu życia.

  • Nauczyciel przygotowuje dla każdego ucznia zestaw pytań na kolorowych karteczkach samoprzylepnych, np. w kolorze zielonym (Was hat dir an der Aussage des Teenagers gefallen? Nenne eine Sache.), żółtym (Was findest du kontrovers oder schwer zu akzeptieren in der Aussage des Teenagers? Nenne eine Sache.) i czerwonym (Was hat dich in der Aussage des Teenagers überrascht? Nenne eine Sache. Was möchtest du darüber gerne mehr erfahren?). Uczniowie słuchają wypowiedzi nastolatków na temat ich stylu życia (część Plik audio).

  • Po przesłuchaniu każdego tekstu uczeń zapisuje na karteczce samoprzylepnej w kolorze zielonym jedną rzecz, która mu się podobała lub którą uważa za pozytywną w wypowiedzi nastolatka; na karteczce w kolorze żółtym jedną rzecz, którą uważa za kontrowersyjną lub trudną do zaakceptowania w wypowiedzi nastolatka; na karteczce w kolorze czerwonym zaś jedną rzecz, która go zaskoczyła lub o której chciałby się dowiedzieć więcej. Uczniowie przyklejają karteczki na tablicę. Nauczyciel porządkuje wypowiedzi/pytania uczniów według kryterium ich podobieństwa. Wybrani uczniowie omawiają swoje uwagi na temat każdego tekstu; zaczynając od karteczek zielonych, kończąc na karteczkach czerwonych. Uczniowie w swoich wypowiedziach odnoszą się także do uwag/pytań innych uczniów. Uczniowie w parach wykonują polecenia do Pliku audio.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w formie łańcuszka wypowiedzi opowiadają o zdrowym stylu życia i udzielają porad w tym zakresie.

Praca domowa

W ramach pracy domowej uczniowie konstruują wpis na forum o zdrowiu, realizując polecenie do Aufgabe 8. Jako uatrakcyjnienie zadania domowego uczeń może przygotować grafik/plan aktywności, uwzględniając zdrowe odżywianie i czas na odpoczynek w formie plakatu, prezentacji multimedialnej i zaprezentować na kolejnej lekcji w formie wypowiedzi ustnej.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio

  • Przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa, przygotowanie minimum pięciu fiszek ze słówkiem związanym z tematem (strona pierwsza) i ilustracją (strona druga).

  • W trakcie lekcji: zabawa w kalambury. Nauczyciel pokazuje chętnemu uczniowi karteczkę z zapisanym zwrotem z pliku audio, np. meditieren, auf Alkohol und Zigaretten verzichten, die Essgewohnheiten umstellen, mit der Natur umgehen, a zadaniem ucznia jest przedstawienie tych zwrotów w formie pantomimy lub rysunkowej (na tablicy). Pozostali uczniowie zgadują, który zwrot jest prezentowany.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Ustalenie harmonogramu tygodnia, w którym uczeń zaplanuje wykonywanie czynności dla poprawy swojego zdrowia i samopoczucia.

Słownik