Dla nauczyciela
Autorka: Sabina Świtała
Przedmiot: język polski
Temat lekcji: „Laura i Filon” Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej jako nawiązanie do sielanki oświeceniowej
Grupa docelowa
III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa
Zakres podstawowy
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
4) rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
9) rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji;
13) porównuje utwory literackie lub ich fragmenty, dostrzega kontynuacje i nawiązania w porównywanych utworach, określa cechy wspólne i różne;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
6) odczytuje pozaliterackie teksty kultury, stosując kod właściwy w danej dziedzinie sztuki.
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Elementy retoryki. Uczeń:
1) formułuje tezy i argumenty w wypowiedzi ustnej i pisemnej przy użyciu odpowiednich konstrukcji składniowych;
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
10) w interpretacji przedstawia propozycję odczytania tekstu, formułuje argumenty na podstawie tekstu oraz znanych kontekstów, w tym własnego doświadczenia, przeprowadza logiczny wywód służący uprawomocnieniu formułowanych sądów;
Kształtowane kompetencje kluczowe
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne
Uczeń:
nazywa konwencjonalne chwyty sielankowe w wierszu Laura i Filon Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej;
określa, na czym polega reinterpretacja konwencji sentymentalnej;
analizuje i interpretuje teksty, które nawiązują do sielanki F. Karpińskiego Laura i Filon;
tworzy uwspółcześniony dialog między bohaterami wywodzącymi się z sielanki F. Karpińskiego.
Strategie nauczania
konstruktywizm,
konektywizm.
Metody i techniki nauczania
metoda oglądowa;
pogadanka;
metoda ćwiczeń przedmiotowych;
praca z tekstem.
Formy pracy
praca indywidualna;
praca całego zespołu klasowego;
praca w parach.
Środki dydaktyczne
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/ tablica, pisak/ kreda;
schematy z aktem komunikacji;
wiersz K.I. Gałczyńskiego Filon i Laura.
Przebieg zajęć
Faza wprowadzająca
1. Nauczyciel wyświetla na tablicy interaktywnej ilustracje zawarte w e‑materiale (galeria zjęć interaktywnych) i pyta uczniów, z jakim tekstem literackim można je powiązać.
2. Uczniowie zapoznają się z multimedium bazowym. Tworzą notatkę w formie mapy myśli. Następnie wykonują ćwiczenie nr 1.
3. Podanie celu i tematu zajęć.
Faza realizacyjna
1. Prowadzący rozmawia z uczestnikami zajęć o reinterpretacjach literackich. Prosi o podanie wybranych przykładów i pyta o pomysły na ich realizacje.
2. Uczniowie zapoznają się z wierszem Laura i Filon Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej, następnie wykonują ćwiczenia 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. Wyniki pracy omawiane są na forum i komentowane przez uczniów oraz nauczyciela.
3. Nauczyciel rozdaje uczniom tekst Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego Filon i Laura.
Filon i Laura. Wersja nowaJuż miesiąc wzeszedł, psy się uśpiły
i coś tam klaszcze za borem...
– Pewnie mnie czeka mój Filon miły
pod umówionym jaworem.Te słowa rzekła smętna pasterka,
wiosnę poczuwszy i ruję:
bieży i patrzy w srebro lusterka,
liczko rumiane pudruje.Otóż i jawor, jawor zielony
miesiąc przez listki przepuszcza,
a wtem się tkliwe ozwały strony:
to Filon wychodzi z kuszcza;strzepnął z pluderków suche paprocie,
na Laurę spojrzał kochaną.
A na to Laura: – Filonie, do cię
miłość żywię obłąkaną.– Ja też, ja też – rzekł Filon. I onych
spoiło miłosne przęsło.
Szumiał i szumiał jawor zielony –
nagle się drzewo zatrzęsło:matka to była na drzewa szczycie,
córkę inwigilowała;
i w takiej chwili z krzykiem: „O dziecię!”
rzuca się między dwa ciała:– O ty nieszczęsna, mówiłaś wonczas:
„Idę do kina grzecznie”.
Tu z patałachem szukasz miesiąca
i grzesznie, i niebezpiecznie.Co mówiąc, córkę; bierze do ręki,
gaikiem do domu idą.
A tkliwy Filon wszczętej piosenki
musiał dokończyć z Dorydą.
4. Uczniowie zastanawiają się, na czym polega różnica w reinterpretacjach zaproponowanych przez Marię Pawlikowską‑Jasnorzewską i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Wnioski zapisują w tabeli:
Laura i Filon M. Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej | Filon i Laura K.I. Gałczyńskiego | |
---|---|---|
kreacja Laury | ||
kreacja Filona | ||
forma | ||
język | ||
inne |
Faza podsumowująca
1. Uczniowie w parach układają uwspółcześnioną rozmowę między Laurą a Filonem. Krótko opisują również scenerię, w której rozgrywa się rozmowa, oraz rekwizyty towarzyszące parze zakochanych.
2. Wybrane osoby odczytują rozmowy.
Praca domowa:
Napisz list miłosny współczesnej Laury do Filona/ współczesnego Filona do Laury.
Materiały pomocnicze:
T. Kostkiewiczowa, Piosenka pasterska. Dziedzictwo sielanki w poezji polskiej XX wieku, „Prace Polonistyczne”, seria LXXI, 2016, s. 19‑30.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Multimedium bazowe można wykorzystać jako podsumowanie zajęć.