Numer e‑materiału: 2.6.6.2

Imię i nazwisko autora: Marta Bartoszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Bist du Vegetarier? / Jesteś wegetarianinem?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności opowiadania o spożywanych owocach i warzywach

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni nazwy owoców i warzyw w języku niemieckim;

  • poda przykłady produktów, które spożywają wegetarianie;

  • wyjaśni, jakie owoce i warzywa chętnie jada.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • sam decyduje, jakich informacji użyje w pracy domowej;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych – umiejscawianie nowych słów w kontekście;

  • używanie obrazu i dźwięku (tworzenie ilustracji);

  • ćwiczenie (wymowy i pisowni);

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi);

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki);

  • obniżanie poziomu lęku (stosowanie różnych technik relaksacyjnych);

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (stwierdzenia o sobie „uczenie się języka niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”);

  • zadawanie pytań (o ulubione owoce i warzywa);

  • współpraca z innymi osobami (z koleżankami/kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, pogadanka, opis, wyjaśnianie;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania, pisanie odpowiedzi na blogu;

  • aktywizująca – burza mózgów;

  • kognitywna – popełnianie błędów traktowane jest jako zjawisko naturalne związane z procesem uczenia się i potwierdzeniem tego, że proces ten ma miejsce;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Zadaniem każdej z grup jest wypisanie nazw owoców i warzyw, które znajdują się na zdjęciu otwierającym. Nauczyciel zapisuje rzeczowniki wraz z rodzajnikami na tablicy. Następnie odczytuje rzeczowniki i prosi, aby uczniowie powtarzali je chóralnie.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej na temat wegetarian. Pyta, czy uczniowie znają wegetarian, a może sami nimi są.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi, aby uczniowie znaleźli w tekście w części Przeczytaj nazwy owoców i warzyw, które są widoczne na zdjęciu.

  • Uczniowie czytają tekst, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu (Übung 1–3 w części Przeczytaj).

  • Multimedium w postaci ilustracji interaktywnej pogłębia poruszone już na lekcji zagadnienie leksykalne. Uczniowie zapoznają się samodzielnie z ilustracją interaktywną: czytają podpisy do ilustracji i odsłuchują teksty. Następnie pracują w parach i wykonują Übung 1–3 w części Ilustracja interaktywna oraz Aufgabe 1–3 w części Sprawdź się, aby utrwalić poznane na lekcji słownictwo.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie pracują w parach, odpowiadają sobie nawzajem na pytanie Welches Obst und Gemüse isst du gern? (Aufgabe 7 w części Sprawdź się).

  • Pary łączą się w grupy czteroosobowe. Planują posiłek składający się z owoców i warzyw (Aufgabe 8 w części Sprawdź się). Następnie tworzą plakaty, na których przedstawiają wybrane przez siebie produkty. Efekty swojej pracy uczniowie prezentują na forum klasy.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 4–6 w części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o zapisanie nazw owoców i warzyw, które znajdują się na ilustracji, sprawdza, które nazwy owoców i warzyw uczniowie pamiętają;

  • w trakcie lekcji: uczniowie wybierają jeden owoc przedstawiony na ilustracji interaktywnej, układają zagadki dla kolegów i koleżanek, uwzględniając cechy wybranego produktu, np. jego kształt, barwę, wielkość; nauczyciel prosi, aby uczniowie przeczytali swoje opisy, a pozostali odgadują, o którym produkcie jest mowa;

  • po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego i gramatycznego, praca nad wymową i intonacją z wykorzystaniem nagrań do ilustracji interaktywnej; uczniowie potrafią opowiedzieć, jakie owoce i warzywa chętnie jedzą.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec