Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.7.5

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Modeläden in Berlin / Sklepy odzieżowe w Berlinie

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność prowadzenia rozmowy na temat zakupów odzieży.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • tworzy dialog dotyczący zakupów w sklepie odzieżowym;

  • opisuje wizytę w sklepie odzieżowym;

  • przedstawia możliwości zakupowe Berlina.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • dostrzega powiązania między nauką języka niemieckiego a innymi dziedzinami życia;

  • pracuje z wykorzystaniem autentycznych materiałów językowych;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej – robienie streszczeń i notatek;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • współpraca z innymi osobami - z koleżankami i kolegami na tym samym poziomie zaawansowania znajomości języka niemieckiego.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca – pogadanka, praca z tekstem źródłowym, praca z plikiem audio;

  • aktywizująca – burza mózgów, odgrywanie ról (scenki sytuacyjne);

  • praktyczna – analiza wykresu/grafiki;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel rozpoczyna lekcję rozsypanką z liter, uczniowie mają za zadanie ułożyć wyraz, z którym będzie związany temat lekcji. Wyraz, który uczniowie odgadują, to die Kleidung.

  • Nauczyciel dzieli klasę na sześć grup. Każda grupa otrzymuje plakat, na którym wpisuje znane słownictwo związane z tematem Kleidung. Was trägt man: 1. Im Winter/2. Im Sommer/3. In der Schule/4. Auf der Party/5. Zu Hause/6. Im Konzert. Gotowe plakaty zostają powieszone na tablicy. Uczniowie w parach zadają sobie pytania i udzielają odpowiedzi: Was trägst du im Winter? Im Winter trage ich oft/manchmal …

  • Nauczyciel poleca uczniom, aby przeczytali informację „Czy wiesz, że…” na temat Berlina i jego roli w tworzeniu mody. Następnie prosi ich o komentarz.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel dzieli klasę na grupy 4‑osobowe. Każda grupa otrzymuje zestaw pytań, na które uczniowie wspólnie odpowiadają: Was kaufst du am liebsten? Wo machst du deine Einkäufe? Wie wichtig ist dir Mode? Warum?

  • Uczniowie czytają tekst z sekcji Przeczytaj i decydują, które zdania są prawdziwe, a które fałszywe, łączą na podstawie tekstu informacje, gdzie co można kupić, znajdują informacje w tekście i odpowiadają za pomocą dwuczłonowych spójników (Übung 1, 2 i 3).

  • Nauczyciel informuje uczniów, że każdy z nich ma do dyspozycji wirtualne 100 euro. Zadanie polega na znalezieniu sklepu odzieżowego w Berlinie, dokonaniu wirtualnego zakupu garderoby i uzasadnieniu swojego wyboru.

  • Uczniowie zapoznają się z plikiem audio, słuchają rozmowy Imke z Norą w sklepie odzieżowym. Następnie zaznaczają poprawne odpowiedzi oraz te pytania, które pojawiły się w dialogu (Übung 1 i 2 z sekcji Plik audio).

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w parach przygotowują dialog w sklepie, w którym wcześniej wydali 100 euro na wirtualne zakupy, wcielają się w role sprzedawczyni/sprzedawcy oraz klientki/klienta. Dialogi są prezentowane na forum klasy.

Praca domowa

Uczniowie przygotowują grę planszową Modeläden in Berlin, w której zaprezentują typowe sklepy z modą w stolicy Niemiec oraz sprawdzą wiedzę uczniów z zakresu robienia zakupów odzieżowych oraz wydawania pieniędzy. Gry posłużą do podsumowania i utrwalenia zdobytych umiejętności i wiedzy uczniów.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: nauczyciel prezentuje trzy zdjęcia im Modeladen, uczniowie w parach je opisują, udzielając odpowiedzi na pytania: Wen siehst du auf dem Foto? Wo sind diese Personen? Was machen sie gerade?;

  • w trakcie lekcji: uczniowie słuchają pliku audio, a następnie wybierają zdjęcie, które najlepiej pasuje do nagrania (rozmowa dwóch koleżanek na temat sukienki);

  • po lekcji: uczniowie dobierają się w pary, nagrywają dialog z multimedium.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik