Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.7.2

Imię i nazwisko autora lekcji: Paweł Przywara

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Shopping/Robienie zakupów

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2.

Cel ogólny lekcji:

Doskonalenie umiejętności opisywania nawyków zakupowych.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie.

Cele zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3–6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • opisuje przyzwyczajenia zakupowe niemieckich konsumentów;

  • dopasowuje nazwy sklepów do oferowanych w nich towarów;

  • analizuje słownictwo związane z robieniem zakupów;

  • przedstawia co, gdzie i jak często kupuje;

  • zna i wykorzystuje w tworzeniu zdań przysłówki czasu.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • dostrzega swoje kompetencje, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego, a innymi dziedzinami życia;

  • pracuje na autentycznych materiałach językowych;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;,

  • tworzy e‑mail dla uczniów w szkole za granicą, a oni dla niego.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych - tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie (mapa myśli),

  • ćwiczenie użycia i rozumienia języka obcego w naturalnych kontekstach (zakupy),

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej - robienie notatek, zaznaczanie, podkreślanie,

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu i pisaniu poprzez szukanie pomocy u rozmówców, używanie mimiki i gestu, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy.

Metody, techniki i formy pracy:

  • podająca – techniki: pogadanka, praca ze źródłem drukowanym;

  • eksponująca – technika: ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – techniki: burza mózgów, analiza mapy myśli, Suwak;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy, analiza języka obcego;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca w plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • pocięte zdjęcia sklepów,

  • karteczki z nazwami sklepów i sytuacjami,

  • tarcza ze skalą 1–6,

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel dzieli klasę na grupy trzyosobowe, każda grupa otrzymuje pocięte zdjęcie (1. supermarketu; 2. kwiaciarni; 3. księgarni, itd. - nauczyciel może wykorzystać fotografie z sekcji Sprawdź się Aufgabe 1). Zadaniem grupy jest ułożenie pociętych fragmentów w całość. Następnie grupy definiują swoje słowa pozostałym, nauczyciel zapisuje odgadnięte pojęcia na tablicy. Uczniowie podchodzą do tablicy i zapisują skojarzenia do danego rodzaju sklepu. Uczniowie pracując w plenum tworzą mapy myśli na tablicy.

  • Uczniowie czytają tekst z sekcji Przeczytaj i realizują polecenia do tekstu.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie pracując w parach, zapoznają się z Mapą pojęć. Następnie tworzą cztery pytania do tematu zakupy w oparciu o multimedium. Pytania zostają zapisane na tablicy oraz przepisane na karty pracy. W kolejnym etapie uczniowie chodząc po klasie zadają sobie pytania i udzielają odpowiedzi. Odpowiedzi zapisują na kartach pracy.

  • Uczniowie wykonują polecenia do Mapy pojęć.

  • Uczniowie odkrywają znaczenia nowo poznanej konstrukcji gramatycznej- przysłówków czasu.

  • Wykorzystując przysłówki czasu uczniowie budują zdania, tworząc historyjkę na temat wymyślonej postaci, każdy z uczniów musi dodać swoje zdanie, wykorzystując inny poznany przysłówek, ważne, aby przysłówki się nie powtarzały.

c) Faza podsumowująca

Uczniowie zostają podzieleni na grupy trzyosobowe, losują jeden z poznanych na lekcji sklepów (nauczyciel przygotowuje karteczki z nazwami sklepów oraz opisem sytuacji np. Twoja babcia jest chora, chcesz jej zrobić przyjemność i upiec ciasto) oraz opracowują listę zakupów w danym sklepie.

Na zakończenie zajęć uczniowie opisują/przedstawiają swoje przyzwyczajenia zakupowe. Gdzie najchętniej robią zakupy i co kupują?

Przed wyjściem uczniów z klasy nauczyciel rysuje lub zawiesza tarczę ze skalą od 1 do 6. Uczniowie zaznaczają, według własnej samooceny, ile zapamiętali z dzisiejszej lekcji, gdzie 1 to prawie nic, a 6  bardzo dużo.

Inne możliwości realizacji materiału:

  • wykorzystanie otwartych form nauczania, takich jak: otwarcie granic przedmiotowych, dydaktyka komunikacji (uczeń partnerem nauczyciela- w szczególności przy planowaniu procesu nauczania, wsparcie ucznia w procesie uczenia się), uczenie się skierowane na działanie.

  • wykorzystanie metody LdL (nauka przez nauczanie) – wsparcie ucznia w procesie przygotowania się do poprowadzenia fragmentu lekcji/przedstawienia/omówienia pewnej partii materiału/danego zadania/ćwiczenia – w ścisłej współpracy z nauczycielem.

  • w warunkach stacjonarnych - wykorzystanie nauczania kooperatywnego, w szczególności przy realizacji Übung 3 do tekstu, można wykorzystać tutaj technikę Suwak: uczniowie stoją w dwóch rzędach, naprzeciw siebie, nauczyciel zadaje im jedno z pytań: Wie oft und wo kaufst du am liebsten ein? Wann erledigst du deine Einkäufe? Was kaufst du am häufigsten? Uczniowie przez 2 minuty rozmawiają ze sobą na dany temat, po czym przesuwają się o jedno miejsce. Nauczyciel zadaje następne pytanie i znów uczniowie rozmawiają przez 2 minuty, tym razem z inną osobą, cykl powtarza się, aż do zakończenia zadawania pytań przez nauczyciela.

Praca domowa:

Zadaniem ucznia jest przygotowanie e‑maila (na wzór z Aufgabe 8 z części Sprawdź się) oraz wysłanie go do kolegi/koleżanki z jednego z krajów DACHL z prośbą o odpowiedź i przedstawienie nawyków zakupowych. Uczeń sam decyduje, w jaki sposób wyszuka niezbędne w tym celu informacje.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa; nauczyciel zawiesza na tablicy zdjęcia różnych sklepów, uczniowie wymieniają artykuły, które w tych sklepach można zakupić;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm); uczniowie losują, przygotowane wcześniej przez nauczyciela listy zakupów, wybierają się do konkretnych sklepów, w których mogą się zaopatrzyć w produkty z listy, tworzą dialogi ze sprzedawcą;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu; uczniowie opowiadają o wizycie w wybranym sklepie (wybierają według zdjęć zawieszonych na tablicy, na początku zajęć), opisują co kupili, w jakiej ilości, jak przebiegały zakupy; uczniowie mogą stworzyć również hasło reklamujące ich ulubiony sklep, w którym robią najchętniej zakupy. 

Słownik