Autorka: Anna Wąsiel‑Alberska

Przedmiot: wiedza o społeczeństwie

Temat: Dlaczego powstają partie polityczne?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony

VII. Rywalizacja o władzę.

Uczeń:

1) przedstawia proces ewolucji instytucjonalnej i ideologicznej partii politycznych; charakteryzuje funkcje partii politycznych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• charakteryzuje okoliczności powstawania partii politycznych;

• definiuje różne sposoby organizacji wewnętrznej partii politycznych;

• ocenia rolę partii politycznych w demokratyzujących się społeczeństwach i państwach.

Strategie nauczania:

• konektywizm;

• konstruktywizm.

Metody i techniki nauczania:

• metoda Phillips 66;

• burza mózgów;

• dyskusja.

Formy zajęć:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna

1. Przedstawienie tematu i celów zajęć.

2. Praca z filmami. Uczniowie w trakcie emisji sporządzają notatki, który wykorzystają w dalszej pracy na zajęciach.

Faza realizacyjna

1. Nauczyciel dzieli klasę na 6 grup i informuje, że zadaniem uczniów będzie przygotowanie informacji na temat genezy i charakterystyki jednego z modeli partii politycznych. Przydziela każdej grupie jedno zagadnienie/pytanie/cechę itp. Wyjaśnia, że uczniowie będą pracowali metodą Philips 66.

2. Każdy zespół ma 6 minut, aby przygotować wyjaśnienie, na czym polega i co ma na celu dany model partii oraz znaleźć lub wymyślić przykłady. Każda grupa wyłania też spośród siebie przedstawiciela, który będzie prezentował rezultaty pracy grupy po każdej rundzie.

3. Po upływie pierwszych 6 minut wybrane osoby przedstawiają rezultaty pracy grupy na forum klasy. Wszyscy uczniowie komentują propozycje grup, zwracając uwagę na to, co jest nieprecyzyjne lub niezrozumiałe w wypracowanych przez inne grupy wyjaśnieniach.

4. Po tej konfrontacji rozwiązań na forum klasy każdy z zespołów ponownie podejmuje pracę w celu udoskonalenia własnych koncepcji.

5. Po upływie kolejnych 6 minut następuje ponowna konfrontacja pomysłów na forum klasy – porównanie dojrzałości rozwiązań i ich ulepszeń oraz zapisanie wniosków końcowych (albo ponowne udoskonalanie projektu przez następne 6 minut). Przedstawiciele grup prezentują opracowane zagadnienia.

Faza podsumowująca

1. Uczniowie rozpoczynają dyskusję na temat: Czy możliwa jest demokracja bez partii politycznych?

2. Jeden z uczniów podsumowuje dyskusję, wskazując na argumenty za i przeciw.

Praca domowa:

Uczniowie proszeni są o pisemne odniesienie się do tematu dyskusji.

Materiały pomocnicze:

Marek Chmaj, Wojciech Sokół, Marek Żmigrodzki, Teoria partii politycznych, Lublin 1999.

Wojciech Sokół, Marek Żmigrodzki, Współczesne partie i systemy partyjne, Lublin 2003.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Filmy mogą być inspiracją do przygotowania przez uczniów charakterystyki modeli partii politycznych.