Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Ewa Orlewicz

Przedmiot: Filozofia

Temat: Hermeneutyka: recepcja i dyskusja

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
II. Elementy historii filozofii.
12. Egzystencjalizm. Uczeń:
4) charakteryzuje jeden z następujących kierunków filozofii XX wieku: filozofia życia, hermeneutyka, personalizm, filozofia dialogu;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • przedstawia, czym jest hermeneutyka, czym się zajmuje i jacy są jej przedstawiciele;

  • rekonstruuje argumenty Thomasa Bernharda wobec Heideggera;

  • zajmuje głos w dyskusji nad metodą interpretacyjną stosowaną w hermeneutyce;

  • podejmuje próbę analizy hermeneutycznej wybranego tekstu kultury.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm;

  • nauczanie wyprzedzające.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • rozmowa kierowana;

  • analiza hermeneutyczna;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • telefony z dostępem do internetu.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Uczniowie zapoznają się z treściami w sekcji „Przeczytaj”.

  2. Nauczyciel prosi uczniów, żeby na zajęcia przynieśli własny przykład tekstu literackiego (np. fragment prozy, wiersz) lub innego tekstu kultury (reprodukcja obrazu, symbol, znak ikonograficzny).

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel przedstawia uczniom temat lekcji i cele zajęć, które wyświetla przy użyciu tablicy interaktywnej lub rzutnika, oraz wspólnie z uczestnikami zajęć ustala kryteria sukcesu.

  2. Krótka rozmowa wprowadzająca w temat lekcji: co to jest hermeneutyka, na czym polega i jakich znamy jej przedstawicieli?

Faza realizacyjna:

  1. Dyskusja. Nauczyciel prosi uczniów, aby podzielili się na dwie grupy, następnie wyjaśnia, że będą prowadzili dyskusję za i przeciw na temat: Czy, w świetle hermeneutyki, można powiedzieć, że istnieją wypowiedzi całkowicie jednoznaczne i nienastręczające żadnych trudności interpretacyjnych?
    W wyznaczonym czasie uczniowie zapisują argumenty, które będą mogli wykorzystać podczas dalszej części zajęć. Grupa pierwsza zajmuje stanowisko za, a grupa druga przeciw zadanemu problemowi. Dyskusje moderuje nauczyciel, starając się również aktywizować i zachęcać wszystkich uczniów.
    Na koniec wybiera po jednej osobie z każdej grupy, które podsumowują dyskusję. Nauczyciel, jeśli to potrzebne, uzupełnia informacje.

  2. Praca z multimedium. Nauczyciel wyświetla na tablicy interaktywnej lub za pomocą rzutnika multimedium w sekcji „Audiobook”. Uczniowie odczytują polecenie: zrekonstruuj argumenty Thomasa Bernharda wobec Heideggera. Czy Bernhard wchodzi z Heideggerem w dialog, który według Gadamera jest istotą rozumienia? i wykonują je w parach. Następnie dzielą się swoimi odpowiedziami na forum klasy.

  3. Praca z drugim multimedium. Uczniowie zapoznają się z materiałem w sekcji „Film edukacyjny”. Klasa dzieli się na grupy. Każdy zespół opracowuje odpowiedzi do poleceń i ćwiczeń. Po wyznaczonym przez nauczyciela czasie liderzy grup odczytują propozycje. Nauczyciel komentuje rozwiązania uczniów.

  4. Uczniowie pracują w grupach 4‑osobowych. Spośród przyniesionych tekstów literackich i tekstów kultury, symboli etc. wybierają jeden przykład i starają się przeprowadzić na nim analizę hermeneutyczną. Będą to robić intuicyjnie i prawdopodobnie w sposób daleki od właściwej analizy hermeneutycznej, jednak ważne jest, aby nauczyciel tak pokierował ich pracą, żeby znalazły się w niej elementy takiej analizy, na przykład szczegółowe śledzenie kontekstów. Dlatego też uczniowie podczas ćwiczenia powinni mieć dostęp do źródeł wiedzy: encyklopedii, słowników, leksykonów, a także źródeł internetowych.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel wyświetla na tablicy temat lekcji i cele zawarte w sekcji „Wprowadzenie”, omawia przebieg zajęć, wskazuje mocne i słabe strony pracy uczniów, udzielając im tym samym informacji zwrotnej.

  2. Nauczyciel zadaje uczniom pytania: np. pytanie z dyskusji z pierwszej fazy lekcji: Czy, w świetle hermeneutyki, można powiedzieć, że istnieją wypowiedzi całkowicie jednoznaczne i nienastręczające żadnych trudności interpretacyjnych? Uczniowie weryfikują, czy ich zdanie zmieniło się po podjętej próbie analizy hermeneutycznej wybranego tekstu kultury.

Praca domowa:

  1. Wyjaśnij w notatce w zeszycie, czym jest dystans w ujęciu Hansa Gadamera i dlaczego jest ważny w odczytywaniu dzieła literackiego. Posłuż się odpowiednim przykładem.

Materiały pomocnicze:

  • Funke G., Hermeneutyka i język, Poznań 1994.

  • Gadamer H. G., Koło jako struktura rozumienia, [w:] Wokół rozumienia. Studia i szkice z hermeneutyki, red. G. Sowiński, Kraków 1993.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

  • Uczniowie zapoznają się z multimedium w sekcji „Audiobook” i przygotowują do niego pytania. Następnie zadają je sobie nawzajem, sprawdzając stopień przyswojenia jego treści.