Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Marcin Maćkiewicz, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Jakie procesy zachodzą w wielkim piecu?
Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Poziom podstawowy i rozszerzony
Wymagania ogólne
II. Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. Uczeń:
1) opisuje właściwości substancji i wyjaśnia przebieg procesów chemicznych;
6) stosuje poprawną terminologię.
Wymagania szczegółowe
Poziom podstawowy
VIII. Reakcje utleniania i redukcji. Uczeń:
1) stosuje pojęcia: utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja;
2) wskazuje utleniacz, reduktor, proces utleniania i redukcji w podanej reakcji;
3) oblicza stopnie utlenienia pierwiastków w jonie i cząsteczce związku nieorganicznego [...];
4) stosuje zasady bilansu elektronowego – dobiera współczynniki stechiometryczne w schematach reakcji utleniania‑redukcji (w formie cząsteczkowej).
Poziom rozszerzony
VIII. Reakcje utleniania i redukcji. Uczeń:
1) stosuje pojęcia: stopień utlenienia, utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja;
2) wskazuje utleniacz, reduktor, proces utleniania i redukcji w podanej reakcji;
3) na podstawie konfiguracji elektronowej atomów przewiduje typowe stopnie utlenienia pierwiastków;
4) oblicza stopnie utlenienia pierwiastków w jonie i cząsteczce związku nieorganicznego i organicznego;
5) stosuje zasady bilansu elektronowo‑jonowego – dobiera współczynniki stechiometryczne w schematach reakcji utleniania‑redukcji (w formie cząsteczkowej i jonowej).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
omawia budowę wielkiego pieca;
definiuje topnik, surówkę, koks oraz określa ich rolę w czasie wytopu żelaza;
wymienia przykładowe rudy żelaza;
analizuje procesy, jakie zachodzą w wielkim piecu i pisze równania reakcji.
Strategie nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów;
ćwiczenia uczniowskie;
analiza materiału źródłowego;
dyskusja dydaktyczna;
pogadanka;
technika zdań podsumowujących;
technika gadająca ściana.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w grupach;
praca zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, kreda, pisak;
rzutnik multimedialny.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom przykładowe pytania: Na czym polega produkcja żelaza? Co to jest wielki piec?
Rozpoznanie wiedzy wyjściowej uczniów. Burza mózgów wokół wielkiego pieca – budowa, procesy jakie tam zachodzą. Nauczyciel zadaje dodatkowo pytania: Gdzie w najbliższej okolicy znajdują się huty żelaza (lub w Polsce)?
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
Faza realizacyjna:
Pogadanka. Uczniowie zapoznają się z treściami przedstawionymi w dostępnych źródłach informacji, w tym w e‑materiale, dotyczące rud żelaza. Uczniowie na forum omawiają różne ich rodzaje, które służą do wytopu żelaza.
Nauczyciel dzieli losowo uczniów na trzy grupy zadaniowe, rozdaje arkusze papieru A3, mazaki – dla grupy II i III. Zadaniem pierwszej grupy będzie nazwanie poszczególnych elementów wielkiego pieca (rysunek do uzupełnienia poniżej); druga grupa ma napisać przykładowe równania reakcji chemicznych, jakie mogą zachodzić w piecu; trzecia grupa wymienia informacje na temat topników, surówki, koksu, gazów wylotowych oraz żużlu, ich roli w wielkim piecu. Uczniowie mogą korzystać z dostępnych źródeł informacji, w tym z e‑materiału. Nauczyciel monitoruje przebieg pracy uczniów. Po wyznaczonym czasie, przedstawiciele grup prezentują efekty pracy na forum klasy z zastosowaniem techniki gadająca ściana.
Nadmuch gorącego powietrza.
Strefa topienia.
Strefa redukcji .
Strefa redukcji .
Strefa wstępnego nagrzewania.
Zasilanie pieca wsadem.
Gazy wylotowe.
Kolumna wsadu.
Żużel.
Surówka.
Wylot gazu wielkopiecowego.
Symulacja interaktywna przedstawia proces wytopu żelaza z rudy, możliwość zmian parametrów procesu. Uczniowie w parach zapoznają się z medium bazowym i układają na kartkach pytania. Nauczyciel losuje kilka z nich i zadaje te pytania uczniom, którzy odpowiadają na forum klasy. Następuje weryfikacja odpowiedzi. Niezrozumiałe kwestie wyjaśnia nauczyciel.
Uczniowie samodzielnie sprawdzają swoją wiedzę, wykonując ćwiczenia zawarte w e‑materiale – „Sprawdź się”.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów poprzez zadawanie przykładowych pytań: Jakie znasz rudy żelaza? Co to jest wielki piec? Jak jest zbudowany wielki piec? Jakie procesy zachodzą w wielkim piecu? Wyjaśnij pojęcia: topnik, koks, surówka, żużel.
Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie zamieszczają w swoim portfolio:
Przypomniałem/łam sobie, że...
Co było dla mnie łatwe...
Czego się nauczyłam/łem...
Co sprawiało mi trudność...
Praca domowa:
Uczniowie wykonują pozostałe ćwiczenia w e‑materiale – „Sprawdź się”.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Symulacja interaktywna może zostać wykorzystana przy przygotowywaniu się ucznia do sprawdzianu lub do zdobycia wiedzy w razie nieobecności ucznia na lekcji. Medium może być również wykorzystane przez ucznia w fazie przygotowania się do lekcji w ramach metody odwróconej klasy.
Materiały pomocnicze:
Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach):
Jakie znasz rudy żelaza?
Co to jest wielki piec?
Jak jest zbudowany wielki piec?
Jakie procesy zachodzą w wielkim piecu?
Wyjaśnij pojęcia: topnik, koks, surówka, żużel.
Nauczyciel przygotowuje: arkusze papieru A3, wydruki rysunków wielkiego pieca w kolorze (patrz rysunek załączony w fazie realizacyjnej), mazaki, glutaki.