Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.5.6.2

Imię i nazwisko autora: Marta Bartoszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Wir picknicken auf der Wiese! / Urządzamy piknik na łące!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A2

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności opowiadania o produktach spożywanych podczas pikniku, pogłębienie wiedzy o nazwach opakowań i jednostkach masy w języku niemieckim.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni nazwy opakowań w języku niemieckim;

  • opowie, jakie produkty zabierze ze sobą na piknik;

  • przedstawi jednostki masy.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • sam decyduje, jakie informacje uwzględni w pracy domowej;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych (umiejscawianie nowych słów w kontekście);

  • używanie obrazu i dźwięku;

  • ćwiczenie (wymowy i pisowni);

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi);

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki);

  • obniżanie poziomu lęku (stosowanie różnych technik relaksacyjnych);

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (stwierdzenia o sobie „nauka języka niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”);

  • współpraca z innymi osobami (z kolegami i koleżankami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podająca: praca z tekstem źródłowym, pogadanka, opis, wyjaśnianie;

  • praktyczna: odpowiedzi na pytania;

  • aktywizująca: burza mózgów;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej na temat pikniku. Następnie zadaje pytania, czy uczniowie lubią urządzać piknik, z kim urządzają piknik i w jakim miejscu urządzają piknik. Odpowiedzi uczniów są zapisywane na tablicy.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają tekst, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel zwraca uwagę na pojęcie Pfund.

  • Uczniowie w parach określają, czy zdanie jest zgodne z treścią tekstu, wskazują osoby, do których pasują podane zdania, oraz dobierają w pary nazwy produktów i opakowań (Übung 1–3 z części Przeczytaj).

  • Uczniowie pracują w parach. Uzupełniają mapę pojęć, wpisując właściwe skojarzenia do następujących kategorii: miejsce, towarzysz, jedzenie, napoje, słodycze, opakowania, czynności wykonywane podczas pikniku.

  • Nauczyciel przygotowuje kilka fotografii, które przedstawiają piknik. Fotografie są rozcięte na tyle części, ilu uczniów pracuje w klasie. Każdy uczeń losuje jedną część fotografii. Zadaniem uczniów jest znalezienie pozostałych członków grupy, poprzez podawanie szczegółu na zdjęciu, np.: Apfel, Mutter, Marmelade. Uczniowie w grupach rozwiązują zadania (Übung 1–3) z części Mapa pojęć.

  • Uczniowie we wcześniej powstałych grupach odpowiadają w formie notatki wizualnej na pytanie: Wo und mit wem picknickst du gern?, przedstawiając sytuację na fotografii przygotowanej przez nauczyciela. Następnie prezentują swoje notatki wizualne na forum klasy i odpowiadają równocześnie na zadane pytanie.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w utworzonych już grupach sporządzają listę produktów wraz z opakowaniami, które zabraliby na piknik. Efekty swojej pracy prezentują na forum klasy.

Praca domowa

Uczniowie piszą krótką wypowiedź, w której planują piknik rodzinny, oraz wybierają miejsce i produkty, które ze sobą zabiorą.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o wyszukanie dwóch wyrazów pasujących do następujących kategorii: miejsce, towarzysz, jedzenie, napoje, słodycze, opakowania, czynności wykonywane podczas pikniku;

  • w trakcie lekcji: uczniowie tworzą grupy trzy-, czteroosobowe i planują piknik; korzystając z wyrażeń zawartych w mapie myśli, tworzą plan dotyczący miejsca pikniku, produktów spożywczych, napojów, słodyczy, opakowań oraz czynności wykonywanych podczas pikniku, a następnie wykonują plakat; swoje pomysły prezentują na forum klasy;

  • po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego i gramatycznego; uczniowie opisują, gdzie i z kim zorganizują piknik, jakie produkty spożywcze i napoje przyniosą oraz w jakich opakowaniach.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik