Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.7.6

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Auf der Post / Na poczcie

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność opisywania usług pocztowych i kurierskich.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się

  • kompetencje obywatelskie.

Cele zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • analizuje cennik usług pocztowych i kurierskich;

  • zastanawia się nad rolą tradycyjnych listów w dzisiejszych czasach;

  • opowiada o usługach pocztowych i kurierskich, z których korzysta.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • dostrzega powiązania między nauką języka niemieckiego a innymi sferami życia;

  • korzysta z autentycznych materiałów językowych;

  • analizuje i interpretuje cennik usług, ucząc się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych – umiejscawianie nowych słów w kontekście, tworzenie asocjacji i skojarzeń;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych, używanie wskazówek językowych i niejęzykowych;

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki, dbałość o dogodny dla nauki czas).

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: pogadanka, wyjaśnianie, praca z animacją, praca z tekstem źródłowym (cennik usług);

  • aktywizująca: burza mózgów, metoda lekcji odwróconej, metoda Think‑Pair‑Share;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu;

  • słowniczek;

  • karteczki do zapisania wyrazów związanych z tematem Auf der Post;

  • tekst źródłowy;

  • multimedium (animacja);

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

PRZEBIEG LEKCJI:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji? Następnie uczniowie czytają informację „Czy wiesz, że ...” na temat korzystania z usług pocztowych i kurierskich na świecie.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych im wyrazów do tematu Auf der Post i zapisuje je na karteczkach, które następnie umieszcza na tablicy (burza mózgów).

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie zapoznają się z cennikiem usług pocztowych i kurierskich, a następnie dobierają się w pary i analizują go oraz uzupełniają tekst w Übung 1 w części Przeczytaj.

  • W kolejnym kroku uczniowie, pracując w parach, najpierw przygotowują słownictwo, rozwiązując Übung 2 w części Przeczytaj, a następnie opisują sobie nawzajem obrazki z Übung 3, wykorzystując w wypowiedzi spójniki wieloczłonowe. Nauczyciel podchodzi do kolejnych par, obserwuje pracę uczniów i podsumowuje ją na forum.

  • W kolejnym etapie lekcji uczniowie zapoznają się z multimedium – animacją 2D. Nauczyciel prosi uczniów o zwrócenie uwagi na tytuł animacji i podanie hipotez odnośnie jej treści. Uczniowie zapisują je na małych karteczkach i umieszczają na tablicy. Po obejrzeniu animacji sprawdzają, czy ich przypuszczenia się potwierdziły.

  • Następnie uczniowie ponownie oglądają animację i w parach sprawdzają stopień zrozumienia jej treści, wykorzystując do tego Übung 1 i Übung 2 w części Animacja 2D.

  • W trakcie  pracy z częścią multimedium (animacja 2D) nauczyciel może wykorzystać w pracy z uczniami metodę Think‑Pair‑Share, która polega na trzech głównych krokach:

    1.      pomyśl (pracuj sam, przeczytaj, zrozum, zrób notatki);

    2.     skonfrontuj swoją wiedzę i podziel się nią, pracując w parze;

    3.     przedstaw wyniki swojej pracy na forum.

  • Na zakończenie pracy z animacją nauczyciel inicjuje rozmowę, zadając uczniom pytania dotyczące korzystania z usług poczty. Nauczyciel wykorzystuje do tego Übung 3 w części Animacja 2D. Wybrani uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie dobierają sie w pary. Każda para losuje jeden temat dialogu z Aufgabe 7. Uczniowie przygotowują dialog, a następnie wybrani uczniowie prezentują go na forum klasy.

  • Następnie uczniowie na karteczkach anonimowo zapisują swoje spostrzeżenia/doświadczenia związane z lekcją np.: ... hat mir heute gefallen .../ … hat mir Spaß gemacht/… Ich wusste leider nicht, wie …/ … hat mir Probleme bereitet.

  • Nauczyciel omawia zebrane uwagi na początku kolejnej lekcji.

Praca domowa

Uczniowie piszą wiadomość e‑mail do kolegi, dotyczącą wysyłki paczki (Aufgabe 8 z części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji 2D

  • Przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa. Uczniowie w ramach metody lekcji odwróconej zapoznają się przed zajęciami z animacją 2D. Przygotowują się do odpowiedzi na pytanie, czy listy straciły na swojej popularności.

  • W trakcie lekcji: zainteresowanie tematem, nawiązanie do tematu zajęć, odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą. Uczniowie w grupach zbierają pomysły, w jaki sposób można zachęcić młodych ludzi do pisania listów. Grupy wymieniają się kartkami z pomysłami. Grupy udzielają sobie nawzajem informacji zwrotnej. Część transkrypcji animacji może być podstawą do ćwiczeń językowych. Uczniowie mogą na jej podstawie napisać dyktando lub otrzymać zadanie przedstawienia parafrazy danej treści lub napisania streszczenia tekstu.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Uczniowie piszą list do wybranej osoby. Nauczyciel może również nawiązać współpracę z inną szkołą, np. z Niemiec. W ramach współpracy uczniowie wyślą do siebie nawzajem listy. Innym sposobem wykorzystania animacji może być przygotowanie przez uczniów na podstawie jej treści własnej wypowiedzi do dyskusji panelowej na temat: Muss der Brief abgeschrieben sein?

Słownik