Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.7.2.5

Imię i nazwisko autora lekcji: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Gibt es noch Tipis? / Czy istnieją jeszcze tipi?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII, poziom językowy A2+

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności opisywania i wypowiadania się na temat miejsca zamieszkania (dom i jego okolica).

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

4) znajduje w tekście określone informacje;

7) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1) przedstawia siebie i inne osoby;

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1) przedstawia siebie i inne osoby;

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

IX. Uczeń posiada:

1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

poda przykłady różnych typów domów,
wymieni cechy charakterystyczne różnych typów domów,
opisze wyjątkowe miejsce zamieszkania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;
otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

rozumienie informacji - czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia lub w celu znalezienia określonych szczegółów,
pokonywanie ograniczeń w mówieniu i pisaniu poprzez przechodzenie na język ojczysty,
współpraca z innymi osobami (koleżankami i kolegami na tym samym poziomie języka niemieckiego).

Metody/techniki pracy:

podająca – pogadanka, opis, praca ze źródłem drukowanym, wyjaśnienie;
praktyczna – opowiadanie, pisanie wiadomości;
aktywizująca – gry dydaktyczne, opowiadanie, burza mózgów;
kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;
programowana – techniki multimedialne z użyciem komputera.

Formy zajęć:

praca indywidualna,
praca w parach,
praca w grupach,
plenum.

Środki dydaktyczne:

komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,
słowniczek,
tekst źródłowy,
multimedium (mapa interaktywna),
zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i zadaje pytania: Wie heißen diese Häuser? Wo gibt es diese Häuser? Wer wohnt darin?
Nauczyciel prosi o przeczytanie informacji w tekście „Czy istnieją jeszcze tipi?” na temat różnych typów domów. Następnie prosi uczniów o odpowiedź na pytanie, Czy możesz wyobrazić sobie życie w tipi? Uczniowie wyrażają swoje zdanie, podając uzasadnienie.

b) Faza realizacyjna:

Nauczyciel drukuje tekst „Indigene und ihre Häuser” i dzieli go na 3 części dotyczące Indian z północnego zachodu, Indian z południowego zachodu oraz Indian z północnego wschodu. Uczniowie opracowują swoje teksty z pomocą słownika.
Uczniowie wykonują polecenia do tekstu celem sprawdzenia jego rozumienia (Übung 1, Übung 2, Übung 3 w części Przeczytaj).
Uczniowie odkrywają znaczenie i zasady użycia konstrukcji es gibt w połączeniu z biernikiem. W tym celu nauczyciel rozpisuje na kartkach A4 dwa zdania: Wo gibt es hier eine Holzhütte? oraz In meinem Dorf gibt es einen Wigwam w taki sposób, aby na każdej kartce znalazł się tylko jeden wyraz. Uczniowie losują wyrazy i próbują ustawić się z wylosowanymi kartkami w taki sposób, aby powstały dwa zdania (metoda „lebendige Sätze”). Nauczyciel zwraca uwagę na miejsce czasownika geben w zdaniu, a następnie poleca przeczytanie Tipp zur Grammatik. Uczniowie wykonują Übung 3 z części Przeczytaj.
Uczniowie samodzielnie zapoznają się z treścią mapy interaktywnej, a następnie wykonują Übung 1 i 2.
Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne z części Sprawdź się (Aufgabe 1‑7).

c) Faza podsumowująca:

Uczniowie opracowują samodzielnie odpowiedź na pytanie: In welchem traditionellen Haus möchtest du wohnen? Warum? (bazując na wskazówkach do Aufgabe 8 z części Sprawdź się). Następnie uczniowie łączą się w pary i opowiadają sobie nawzajem, który dom by wybrali. Następnie raz jeszcze ma miejsce zmiana partnera. Zabawa kończy się, gdy każdy z uczniów opowiedział przynajmniej dwóm osobom, jaki dom wybrał i dlaczego oraz wysłuchał przynajmniej dwóch opowieści.

Praca domowa:

Uczniowie wykonują pisemnie Aufgabe 8 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej:

przed lekcją: Uczniowie zapoznają się z treścią mapy interaktywnej już przed lekcją i wykonują Übung 1 i 2 w tej części lekcji. Pozwoli to przeznaczyć więcej czasu na lekcji na tworzenie wypowiedzi ustnych.
w trakcie lekcji: Propozycja gry w kalambury rysunkowe, gdzie jedna grupa uczniów przedstawia różne typy domów za pomocą ilustracji, a druga zgaduje ich nazwy. Po około 2 minutach następuje zmiana grup.
po lekcji: Uczniowie piszą teksty (w formie papierowej, na chacie grupowym, ew. blogu szkolnym - o ile istnieje taka możliwość) na temat domu opisanego w mapie interaktywnej, który im się najbardziej podobał, a następnie wymieniają się tekstami i czytają je.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik