Dla nauczyciela
Imię i nazwisko autora: Magdalena Sieradz
Przedmiot: język obcy nowożytny (język niemiecki)
Temat zajęć: Traumzimmer. Mein Zimmer – mein Reich/Pokój marzeń. Mój pokój – moje królestwo
Poziom edukacyjny, klasa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2.
Cel ogólny lekcji:
Rozwijanie i doskonalenie umiejętności opisywania, wyrażania swoich preferencji na temat wyglądu i wyposażenia pokoju marzeń oraz stosowania przyimków miejsca z celownikiem.
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wyjaśni powody, dla których warto mieć swój własny pokój;
uzasadni swoje zdanie na temat wymarzonego pokoju;
opisze pokoje przedstawione na zdjęciach.
Cele motywacyjne:
Uczeń:
ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;
pracuje na autentycznych materiałach językowych;
wykorzystuje i rozwija kreatywność.
Strategie uczenia się:
czytanie w celu znalezienia określonych szczegółów,
słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,
dokonywanie świadomej analizy języka obcego - tłumaczenie słów.
Metody/techniki nauczania:
podająca – techniki: wyjaśnianie, praca z ilustracją interaktywną;
kognitywna – technika: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;
programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.
Formy zajęć:
praca indywidualna,
praca w parach,
praca w grupach,
praca w plenum.
Środki dydaktyczne:
komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,
słowniczek,
tekst źródłowy,
tekst źródłowy podzielony na fragmenty,
multimedium (ilustracja interaktywna),
kartki z rzeczownikami złożonymi,
zestaw ćwiczeń interaktywnych.
Przebieg lekcji
a) Faza wprowadzająca:
Nauczyciel zawiesza na tablicy kartki z rzeczownikami złożonymi, dzieląc je na dwie części, np.: Privat- sphäre, Wand- schrank, Schreib- tisch, Arbeits- platz, Box- sack, Stifte- box, Hänge- matte, Sammel- figur. Następnie wyświetla ilustrację interaktywną, uczniowie pracując w parach definiują wybrane przedmioty znajdujące się na obrazku.
Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat statystyki oraz uzasadnienia psychologów, dlaczego dzieci i nastolatkowie powinni mieć własny pokój. Następnie pyta uczniów, jakie jest ich zdanie na ten temat.
b) Faza realizacyjna:
Nauczyciel wyświetla zdjęcia pokoi Laury, Maxa, Jonasa, Lei z sekcji Ilustracja interaktywna Übung 2. Uczniowie słuchają nagrań i dopasowują do odpowiedniego zdjęcia.
Nauczyciel dzieli uczniów na 3 grupy. Każda z grup otrzymuje fragment tekstu z sekcji Przeczytaj. Uczniowie analizują dany fragment, zadają do niego pytania, wyjaśniają słownictwo, następnie stworzone zostają nowe grupy, w ten sposób, aby w każdej były osoby, analizujące różne fragmenty tekstu. „Eksperci” poszczególnych fragmentów opowiadają o swoim fragmencie, wyjaśniają, odpowiadają na pytania koleżanek i kolegów;
Uczniowie wykonują polecenia do sekcji Ilustracja interaktywna:
Uczniowie dobierają się w grupy czteroosobowe. Następnie z zaprezentowanych zdjęć ćwiczenia trzeciego z sekcji Ilustracja interaktywna wybierają zdjęcie pokoju, który najbardziej im się podoba. Pracując w grupach uzasadniają krótko swój wybór i opowiadają, jak ten pokój jest urządzony.
Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne (krzyżówka z ilustracjami, wybieranie niepasującego słowa, wskazywanie poprawnej odpowiedzi, tłumaczenie zdań, uzupełnianie zdań synonimami słów podanych w nawiasach, wskazywanie par (memory).
c) Faza podsumowująca:
Uczniowie piszą w grupach zgłoszenie do udziału w programie, w którym uzasadniają dlaczego marzą o własnym pokoju oraz opisują wygląd i wyposażenie swojego wymarzonego pokoju, stosując nowo poznane słownictwo oraz przyimki z celownikiem.
d) Praca domowa:
Aufgabe 8 ma charakter podsumowujący. Ponieważ pisanie na lekcji zajmuje dużo czasu, warto to ćwiczenie zadać jako pracę domową.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:
przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa, przygotowanie zdjęć własnego pokoju i/lub wymarzonego pokoju;
w trakcie lekcji: praca z materiałem wizualnym: ilustracja interaktywna, opis zdjęć. Nauczyciel może na podstawie materiału ćwiczeń i tekstu przygotować zadania do zabawy w escape room. Uczeń/grupa uczniów otrzymuje kartę z opisem sytuacji i planem mieszkania/domu. Wcielając się w rolę osoby, która wybiera się w podróż samolotem, poszukuje w mieszkaniu zagubionego biletu lotniczego. W klasie umieszczone są w różnych miejscach wskazówki na zdjęciach pomieszczeń. Uczniowie opisują elementy wyposażenia, opisują atmosferę miejsca, chwalą lub krytykują elementy wystroju. Czas zabawy jest ograniczony (samolot odlatuje za dwie godziny), należy postępując od wskazówki do wskazówki i wykonując po drodze zadania odnaleźć bilet. Równocześnie uczniowie zaznaczają na planie mieszkania „przeszukane” miejsca i zamieszczają ich dokładny opis. Wygrywa grupa, która odnalazła bilet lub była najbliżej miejsca, w którym on się znajduje.
po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia i utrwalenia słownictwa z zakresu „Pokój, wyposażenie, meble”, opis dwóch ilustracji przed remontem i po remoncie. Można tu wykorzystać materiał w stylu programu telewizyjnego spełniającego marzenia mieszkańców. Odpowiedź na pytanie: Was ist jetzt hier anders?
Wykaz źródeł:
Magdalena Sieradz, Das eigene Zimmer – ein eigenes Reich, [na podstawie:] Das eigenes Zimmer – ein eigenes Reich wichtig für die Entwicklung und Privatsphäre des Jugendlichen, www.praxis‑jugendarbeit.de.