Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.7.2

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Ich möchte mich beschweren/Chciałabym/chciałbym się poskarżyć

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność składania skargi oraz reklamacji.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
11) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do sytuacji.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie przedsiębiorczości.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • analizuje reklamacje i skargi konsumentów;

  • opowiada o rozmowie kupującego ze sprzedawcą;

  • formułuje reklamację produktu zamówionego w Internecie.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • jest nagradzany za proces i postęp;

  • dostrzega powiązania między nauką języka niemieckiego a innymi dziedzinami życia;

  • sam decyduje, jak wykonać pracę domową;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne i dotyczą otaczającego go świata.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych oraz asocjacji, grupowanie ich w różne kategorie;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym tłumaczenie słów, uogólnianie;

  • odgadywanie znaczeń (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego) i domyślanie się treści w języku niemieckim.

Metody nauczania:

  • podejście komunikacyjne,

  • kognitywizm,

  • podająca: pogadanka, dyskusja, wyjaśnianie, praca z tekstem źródłowym, praca z ilustracją interaktywną,

  • inscenizacja (scenki na temat złożenia skargi bądź reklamacji), metoda odwróconej lekcji,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • wypełnione formularze reklamacyjne uczniów,

  • pytania przygotowane na kartkach,

  • karteczki do udzielania odpowiedzi.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel, wprowadzając ten temat, stosuje metodę odwróconej lekcji. Poleca uczniom z wyprzedzeniem, aby zapoznali się z multimedium do lekcji (tj. ilustracją interaktywną), a następnie wypełnili formularz reklamacyjny (Übung 3 w części Multimedium). Uczniowie pracują w parach.

Wskazówki dla uczniów:
a) zapoznajcie się dokładnie z ilustracją interaktywną;
b) wypełnijcie formularz reklamacyjny;
c) połóżcie największy nacisk na określenie sytuacji roszczeniowej (tj. jaki towar zakupiliście, kiedy oraz dlaczego go reklamujecie);
d) odnieście się do swoich osobistych doświadczeń.

  • Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat sytuacji związanych z reklamacją towaru, zadając pytania przygotowane na kartkach, np.: Wo kann man das defekte Produkt reklamieren?, Welche Informationen benötigt man, um eine erfolgreiche Reklamation durchzuführen?, Was passiert, wenn das Produkt nicht repariert werden kann?. Uczniowie zapisują propozycje odpowiedzi na otrzymanych przez nauczyciela karteczkach i kładą je przy kartkach z zapisanymi pytaniami. Wybrani uczniowie podsumowują zebrane odpowiedzi.

b) Faza realizacyjna

  • Następnie uczniowie czytają indywidualnie dialogi (Übung 1 w części Przeczytaj), analizują ich treść  (Übung 2 w części Przeczytaj) i je streszczają (Übung 3 w części Przeczytaj). Na tej podstawie tworzą samodzielnie własne, związane z  sytuacją przedstawioną w formularzu reklamacyjnym. Nauczyciel prosi uczniów w pierwszej kolejności o przedstawienie na forum klasy wyników swojej pracy. Uczniowie prezentują wypełnione formularze reklamacyjne (należy wypełnić wydrukowane formularze) w formie galerii.

  • Następnie wybrane pary uczniów inscenizują dialogi związane z sytuacjami opisanymi w formularzach, a pozostali uczniowie (inne pary uczniów) dopasowują do nich stworzone formularze reklamacyjne.

  • W ramach Aufgabe 7 z części Sprawdź się uczniowie prowadzą rozmowę telefoniczną ze sprzedawcą w sprawie niedostarczonego towaru.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie dyskutują na temat zaprezentowanych dialogów oraz (innych) możliwości rozwiązania kwestii związanych ze złożeniem skargi lub reklamacji. Przykładowe pytania do dyskusji uczniowskiej: Wie hättest du in dieser Situation als Kunde/Verkäufer reagiert?, Wer hatte in dieser Situation Recht?, Warum?.

  • Na zakończenie zajęć uczniowie zadają sobie naprzemiennie pytania, np.: Was hast du heute gelernt/erfahren?, Was war für dich wichtig?, Was hättest du anders gemacht?. Nauczyciel wykorzystuje pozyskane informacje w celu zaplanowania kolejnej lekcji, np. z wykorzystaniem zasad krytycznego myślenia. 

Praca domowa

Uczniowie składają reklamację w ramach gwarancji (Aufgabe 8 z części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: uczniowie przygotowują znalezione lub własne zdjęcie zepsutego przedmiotu lub przedmiotu z defektem. Opisują, co jest zepsute, a co powinno zostać poddane reklamacji;

  • w trakcie lekcji: uczniowie analizują formularz reklamacyjny zamieszczony na ilustracji interaktywnej i tworzą własny formularz, który odpowiednio dostosowują do przedmiotu na wcześniej przygotowanym zdjęciu.

  • po lekcji: uczniowie przygotowują w parach dialogi związane z reklamowanymi przedmiotami, które przedstawiali na zdjęciach.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik