Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.7.13.5

Imię i nazwisko autora: Iwona Płotka

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Unsere Welt früher und heute / Nasz świat dawniej i dziś

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat rozwoju cywilizacji i ochrony środowiska

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenie i ochrona środowiska naturalnego);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. formę, czas, miejsce, sytuację, uczestników);
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • przeanalizuje informacje zapisane na czacie;

  • poda przykłady niemieckich wynalazków;

  • opisze wynalazek.

Cele motywacyjne:

  • uczeń czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • opinie i doświadczenia ucznia są ważnym elementem lekcji;

  • uczeń uczy się przez zabawę;

  • uczeń sam decyduje, czego będzie się uczył w domu, poprzez wybór pracy domowej, co wspiera jego autonomię.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu w celu tworzenia skojarzeń wzrokowych;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu poprzez przechodzenie na język ojczysty;

  • wykorzystywanie wskazówek pozajęzykowych;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – pogadanka, opis, czytanie tekstu, wyjaśnianie;

  • praktyczna – opis fotografii, odpowiedzi na pytania;

  • aktywizująca – gry dydaktyczne, katalog interaktywny, burza mózgów;

  • programowana – z użyciem komputera/telefonu komórkowego.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • karteczki do zapisywania nazw wynalazków,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel poleca uczniom, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem lekcji? Następnie prosi o opisanie zdjęcia z Wprowadzenia, zadając pytania sugerujące: Was siehst du auf dem Bild? Welche Sachen benutzt diese Person? Warum?, oraz o podanie słów, które uczniowie z nim kojarzą.

  • Nauczyciel prosi o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat niemieckich wynalazków. Pyta uczniów, jakie znają wynalazki z innych krajów: Welche Erfindungen aus anderen Ländern kennt ihr?

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie zapoznają się z treścią czata w sekcji Przeczytaj, w razie potrzeby korzystają ze słowniczka.

  • Uczniowie sprawdzają stopień szczegółowego rozumienia tekstu (Übung 1, 2 w części Przeczytaj); następnie w parach reagują w sytuacjach komunikacyjnych (Übung 3).

  • Uczniowie podczas pierwszego wysłuchania dialogu w części Plik audio tworzą listę wynalazków, o których była w nim mowa; porównują swoją listę z nazwami wynalazków w Übung 1.

  • Uczniowie po drugim wysłuchaniu dialogu sprawdzają stopień jego zrozumienia, wykorzystując do tego Übung 2 w części Plik audio, a następnie w parach odczytują opisy wynalazków i podają ich nazwy (Übung 3).

  • Uczniowie w parach losują jedną z nazw wynalazków zapisanych przez nauczyciela na karteczkach i odpowiadają na pytanie Was verdanken wir dieser Erfindung? Swoje wypowiedzi prezentują na forum, a następnie porównują je z propozycjami odpowiedzi z Aufgabe 5 w części Sprawdź się.

  • Uczniowie przyglądają się zdjęciu do Aufgabe 4 w części Sprawdź się i notują kilka pytań związanych z ilustracją, np. Wo sind die Personen? Was machen sie? Warum gibt es auf dem Tisch so viele Laptops? W parach próbują udzielić odpowiedzi na zanotowane pytania, a następnie uzupełniają opis zdjęcia zgodnie z Aufgabe 4 w części Sprawdź się.

  • Każdy uczeń losuje karteczkę z zapisaną cyfrą 1, 2 lub 3. Nauczyciel wyświetla na tablicy multimedialnej Aufgabe 1 z części Sprawdź się, uczniowie z karteczką oznaczoną cyfrą 1 uzupełniają zdania właściwymi wyrazami. Uczniowie z karteczką oznaczoną cyfrą 2 najpierw przedstawiają swoje propozycje uzupełnienia dialogu w Aufgabe 2, a następnie porównują je z wyrazami zamieszczonymi pod tekstem. Uczniowie z karteczką oznaczoną cyfrą 3 podają w języku polskim znaczenie słów/zwrotów dotyczących wynalazków zapisanych w języku niemieckim (Aufgabe 3).

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel prosi, by każdy uczeń zastanowił się, bez których urządzeń elektronicznych trudno byłoby wyobrazić sobie współczesne życie: Ohne welches elektronische Gerät kannst du nicht leben und warum? Uczniowie wymieniają nazwy wybranych urządzeń i uzasadniają swój wybór. To ułatwi uczniom wykonanie pracy domowej.

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Co zapamiętasz z dzisiejszej lekcji? Oczekuje od uczniów wymienienia wyrazów i struktur, które szczególnie okazały się z jakiegoś powodu ważne, przydatne dla nich.

Praca domowa

Uczniowie formułują wpis na forum, w którym opisują wybrany przez siebie wynalazek (Aufgabe 8).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: uczniowie zapisują hipotezy do tematu dialogu w części Plik audio;

  • w trakcie lekcji: uczniowie prezentują swoje hipotezy i porównują je z treścią dialogu;

  • po lekcji: uczniowie tworzą interaktywny katalog wybranych przez siebie niemieckich wynalazków.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik