Imię i nazwisko autora: Magdalena Agnetta

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Welches Feedback gibt man dem Chef? Das Mitarbeitergespräch/Jakiej informacji zwrotnej należy udzielić szefowi? Rozmowa z przełożonym

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność wypowiadania się na temat pracy i warunków zatrudnienia.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4) praca (np. zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu, poszukiwanie pracy, warunki pracy i zatrudnienia);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
7) zaprasza i odpowiada na zaproszenie;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się;

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • analizuje wskazówki na forum internetowym dotyczące przygotowania się do rozmowy z szefem;

  • podaje przykładowe tematy rozmowy pracownika z przełożonym;

  • formułuje zaproszenie dla pracownika na rozmowę z szefem.

Cele motywacyjne:

  • dostrzega powiązania między nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się

strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik do zapamiętywania nowych wyrazów i ich znaczeń – używanie skojarzeń wzrokowych, stosowanie słów kluczowych, wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych, odtwarzanie dźwięków z pamięci;

strategie kognitywne:

  • stosowanie technik generatywnych do uświadamiania sobie struktury języka – zadawanie pytań, robienie notatek, powtarzanie zdań na głos;

  • stosowanie technik strukturalnych – wybierania najistotniejszych elementów, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia wyrazów i struktur w tekstach słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

strategie społeczne:

  • zadawanie pytań osobom o oczekiwanych większych umiejętnościach językowych (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów),

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie językowym).

Metody i formy nauczania:

  • podejście humanistyczne;

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca: pogadanka, opis, praca z tekstem źródłowym, praca z animacją 2D, wyjaśnienie;

  • aktywizująca: odgrywanie scenek (wcielanie się w inną postać), burza mózgów;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tablica interaktywna,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium: animacja 2D,

  • karteczki z hasłami do fazy podsumowującej,

  • zestaw zadań interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel wprowadza niemieckie pojęcie das Mitarbeitergespräch. Zapisuje hasło na tablicy i wyjaśnia to pojęcie po niemiecku.

  • Stosując technikę burzy mózgów, nauczyciel zachęca uczniów do podania propozycji tematów takiej rozmowy.

  • Nauczyciel zachęca uczniów do przeczytania informacji „Czy wiesz, że…” na temat czasu pracy osób na wyższych stanowiskach oraz inicjuje krótką dyskusję na temat, czy ważne są rozmowy „w cztery oczy”. Nauczyciel pyta uczniów, czy mieli okazję uczestniczyć w szkole w takiej rozmowie z nauczycielem, dyrektorem. Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie pierwszego wpisu na forum z tekstu Das Mitarbeitergespräch - wie läuft es ab? oraz zanotowanie przykładowych pytań, które może usłyszeć pracownik podczas rozmowy z szefem. Uczniowie czytają swoje propozycje pytań na forum klasy.

  • Następnie uczniowie kontynuują czytanie tekstu, uzupełniając go jednocześnie o brakujące fragmenty z Übung 1 w części Przeczytaj.

  • Nauczyciel sprawdza ogólne zrozumienie treści tekstu przez uczniów, zadając kilka dodatkowych pytań, np. Hat die Person entsprechende Hilfe von anderen Teilnehmern des Forums bekommen? Sind ihre Tipps behilflich? Welche Tipps haben sie gegeben? Worauf haben sie hingewiesen? Wybrani uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia treści tekstu, wykonując Übung 2‑3 w części Przeczytaj. Uczniowie określają, które informacje są zgodne z treścią tekstu oraz przyporządkowują wypowiedzi do poszczególnych uczestników forum.

  • Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z Übung 1 w części Animacja 2D oraz o podanie własnych przypuszczeń, jakie kolejne etapy może mieć rozmowa z przełożonym. Uczniowie podają swoje propozycje na forum klasy i porównują swoje wersje z odpowiedziami kolegów/koleżanek. Następuje krótka dyskusja na temat możliwego przebiegu tej rozmowy.

  • Uczniowie zapoznają się z animacją 2D oraz sprawdzają, czy ich hipotezy dotyczące rozwiązania Übung 1 były słuszne i są zgodne z treścią animacji. Następnie dobierają się w pary i wspólnie sprawdzają stopień zrozumienia treści animacji, wykonując Übung 2‑3 w części Animacja 2D. Uczniowie wykonują najpierw ćwiczenia samodzielnie, a następnie porównują swoje rozwiązania z kolegą/koleżanką z pary.

  • Uczniowie kontynuują pracę w parach. Jedna osoba przejmuje rolę pracownika, druga – szefa. Zadaniem uczniów jest przygotowanie dialogu podobnego do dialogu zaprezentowanego w animacji. Uczniowie mogą posiłkować się transkrypcją do animacji oraz dodawać swoje propozycje pytań starając się, aby rozmowa była naturalna. Wybrane pary prezentują dialogi na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Nauczyciel przygotowuje w pojemniku karteczki, na których są zapisane hasła dotyczące spraw omawianych w czasie rozmów szefa z pracownikiem, np. Schulung, Sprachkurs, Pflichten, Herausforderung, Gehalt, Teamarbeit, Überstunden, Verantwortung, Lob, Kritik, itd. Jeden uczeń losuje kartkę z hasłem i układa do niego pytanie, jakie szef lub pracownik może zadać podczas rozmowy. Kolejny uczń odpowiada na to pytanie i następnie losuje karteczkę oraz formułuje pytanie, na które odpowie kolejny uczeń.

  • Nauczyciel pyta uczniów: Was hat euch im Unterricht überrascht? Welche Informationen waren wichtig für euch? Was war neu? Was habt ihr früher nicht gewusst? Uczniowie zapisują swoje komentarze na kartkach. Nauczyciel zbiera kartki i wykorzystuje je do analizy przeprowadzonej lekcji oraz jako podstawę do przygotowania przebiegu kolejnej lekcji.

Praca domowa

Uczniowie opisują w kilku zdaniach, jak szef powinien przygotować się na spotkanie z pracownikiem oraz jak powinien zadbać o to, aby pracownik nie czuł się zestresowany podczas rozmowy.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji 2D

  • Przed lekcją: uczniowie mogą otrzymać transkrypcję treści animacji pociętą na fragmenty i spróbować ułożyć poszczególne części w odpowiedniej kolejności.

  • W trakcie lekcji: na podstawie transkrypcji treści animacji uczniowie notują nowe wyrazy lub wyrażenia związane z tematem Praca oraz przygotowują własny słowniczek niemiecko‑niemiecki. Inną formą zastosowania animacji może być przygotowanie przez uczniów własnego tekstu do animacji i wcielenie się w rolę lektora oraz osób występujących w animacji. Może to być parafraza treści lub własny pomysł na nową treść.

  • Po lekcji: uczniowie oceniają bohaterów animacji w formie krótkiej wypowiedzi pisemnej. Odpowiadają na pytania: Was konnte die Chefin während des Gesprächs anders machen? Welche Fragen noch sollten im Gespräch gestellt werden? Wie verhielt sich der Mitarbeiter?

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec