Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.5.5.1

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Bubik

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Was gibt’s heute im Fernsehen? / Co jest dzisiaj w telewizji?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności informowania na temat programu telewizyjnego

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni przykłady audycji telewizyjnych;

  • odpowie na pytania na podstawie programu telewizyjnego;

  • opisze, co ogląda w telewizji.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • eksponująca – ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, gry dydaktyczne;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Następnie uczniowie czytają tekst w części Wprowadzenie.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat znanych uczniom niemieckich programów i pyta ich, jakie programy lubią.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają program telewizyjny i dialog w części Przeczytaj, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu: wskazują programy, o których jest mowa w dialogu (Übung 1), określają, które zdania są prawdziwe, a które fałszywe (Übung 2) oraz zaznaczają poprawne odpowiedzi na pytania (Übung 3).

  • Uczniowie pogłębiają poruszoną już w tekście źródłowym tematykę programów telewizyjnych i utrwalają występujące w nim słownictwo oraz struktury gramatyczne, wykonując polecenia w części Katalog interaktywny: zaznaczają, czy zdania są prawdziwe czy fałszywe (Übung 1), rozwiązują krzyżówkę (Übung 2) oraz uzupełniają zdania brakującymi elementami (Übung 3).

  • Wykonując ćwiczenia interaktywne w części Sprawdź się, uczniowie utrwalają poznane słownictwo poprzez zabawę w memory (Aufgabe 1), łączenie zdjęć z odpowiednimi podpisami (Aufgabe 2) i uzupełnianie zdań podanymi wyrazami (Aufgabe 3). Wykorzystując Aufgabe 4, uczniowie rozwijają sprawność rozumienia ze słuchu: na podstawie nagrania przyporządkowują rodzaje programów do odpowiednich osób. Następnie utrwalają poznane konstrukcje gramatyczne i słownictwo poprzez łączenie zdań w języku polskim i niemieckim (Aufgabe 6).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w Aufgabe 7. Jeśli zajęcia odbywają się w sali lekcyjnej, można Aufgabe 7 przeprowadzić w formie ankiety.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 8 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą; uczniowie ćwiczą wyszukiwanie informacji szczegółowych w tekstach użytkowych;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik