Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.7.1.3

Imię i nazwisko autora: Patrycja Doroszewska‑Olender

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Mode in der Schule / Moda w szkole

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność opisywania wyglądu zewnętrznego

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opowie o zasadach ubioru obowiązujących w jego szkole;

  • wyrazi opinię na temat różnych części garderoby;

  • opisze style w modzie młodzieżowej.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem, sam decyduje, który ze stylów chce opisać w pracy domowej.

Strategie uczenia się:

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych,

  • rozumienie informacji,

  • czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia,

  • czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, robienie notatek.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – pogadanka, opis, wyjaśnianie, praca ze źródłem drukowanym;

  • problemowa – pokaz;

  • eksponująca – ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – metoda problemowa, metoda aktywizująca – dyskusja dydaktyczna (panelowa, burza mózgów);

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji we Wprowadzeniu na temat mundurków oraz szkolnego dress code'u. Następnie pyta ich, co sądzą na ten temat i jaki kolor najbardziej lubią.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst z części Przeczytaj, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Następnie w parach wykonują Übung 1–3 w części Przeczytaj i porównują swoje rozwiązania. Niejasności omawiane są na forum.

  • Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy. Dwie grupy zbierają informacje do pytania Was darf man in unserer Schule tragen? Dwie pozostałe pracują nad pytaniem Was darf man in unserer Schule nicht tragen? Następnie wyniki pracy grup prezentowane są na forum klasy.

  • Nauczyciel pyta uczniów: Welche Modestile kennt ihr? i zapisuje podane przez nich przykłady na tablicy.

  • Uczniowie, pracując indywidualnie, odsłuchują teksty z katalogu interaktywnego oraz wykonują Übung 1.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy przykłady:

    • ein bunter Rock

    • eine zerrissene Hose

    • ein klassisches T‑Shirt

    • bequeme Schuhe

  • Następnie prosi uczniów, aby spróbowali sformułować zasadę dotyczącą końcówek przymiotników w funkcji przydawki. Uczniowie zapoznają się z Tipp zur Grammatik i porównują informacje tam zawarte ze swoimi hipotezami.

  • W celu utrwalenia słownictwa z lekcji oraz odmiany przymiotnika uczniowie wykonują Übung 2 i 3 z części Katalog interaktywny oraz Aufgabe 3 i 6 z części Sprawdź się.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie opisują części garderoby wybranej koleżanki lub wybranego kolegi z klasy. Pozostali zgadują, o kogo chodzi.

  • Uczniowie w parach wykonują Aufgabe 8 w części Sprawdź się. Uczeń opisuje jeden z obrazków, a jego partner zgaduje, o który obrazek chodzi. Następnie uczniowie zamieniają się rolami.

  • Uczeń odpowiada sobie na pytania: Co było dla mnie na tej lekcji najważniejsze? Czego się dziś nauczyłam/nauczyłem?

Praca domowa

W celu utrwalenia nowego słownictwa uczniowie wykonują Aufgabe 1 i 2 oraz 4 i 5 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: nauczyciel może polecić uczniom, aby zapoznali się z treścią katalogu interaktywnego, szczególnie uczniom z deficytem uwagi, dysleksją lub niedosłuchem, będą mieli oni wtedy ułatwione uczestnictwo w lekcji;

  • w trakcie lekcji: na podstawie tekstów o różnych stylach w modzie uczniowie przygotowują własny projekt w postaci plakatu lub prezentacji w PowerPoint na ten temat i prezentują go w klasie;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa dotyczącego stylów w modzie.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik