Dla nauczyciela
Autor: Marta Kulikowska
Przedmiot: Język polski
Temat: Erystyka, czyli o argumentacji pozamerytorycznej
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności.
Cele operacyjne. Uczeń:
identyfikuje chwyty erystyczne zastosowane w tekstach,
redaguje fragment przemówienia, wykorzystując chwyty erystyczne,
ilustruje różne chwyty erystyczne przykładami z własnych doświadczeń językowych,
wskazuje chwyty erystyczne zastosowane przez George'a Orwella w Folwarku zwierzęcym.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z informacjami z bloku tekstowego oraz przeanalizowanie mapy myśli zamieszczonej w lekcji Erystyka, czyli o argumentacji pozamerytorycznej i wykonanie polecenia 1 z tej sekcji.
Faza wprowadzająca:
Krótka rozmowa wprowadzająca w temat lekcji: nauczyciel pyta: jakie są sposoby przekonania rozmówcy do swoich racji? Czy można ukryć prawdziwą intencję wypowiedzi? W jaki sposób? Jak ludzie wykorzystują do tego język? Czy manipulowanie odbiorcą jest uczciwe? Rozpoczyna się dyskusja, którą moderuje nauczyciel. Uczniowie wymieniają się poglądami, opierając się na własnym doświadczeniu.
Faza realizacyjna:
Główna część lekcji rozpoczyna się od wykonania przez uczniów polecenia 2 z sekcji „Mapa myśli” (uczniowie pracują w parach). Później nauczyciel prosi kilka osób o przedstawienie przykładów. Następnie pyta: czy chwyty erystyczne są łatwe do rozszyfrowania? Czy warto je znać, by umieć im nie ulegać? Uczniowie wymieniają się poglądami.
Prowadzący prosi, by uczniowie podzielili się na 4 grupy. Każda z nich wybiera sobie temat z zaproponowanych:
1. Ograniczenie jedzenia mięsa, emisji CO2, oszczędzanie wody, ruch zero waste... Te i podobne działania są konieczne, inaczej czeka nas katastrofa ekologiczna.
2. Edukacja zdalna może z powodzeniem zastąpić tradycyjną szkołę.
3. Dla współczesnych pracodawców ważniejsze jest doświadczenie niż wykształcenie kandydatów do pracy.
4. Fundusze emerytalne nie mają sensu, lepiej jak najszybciej zacząć oszczędzać na własną rękę.
Zadaniem każdej grupy jest przygotowanie krótkiej dyskusji, której uczestnicy posłużą się różnymi chwytami erystycznymi. Dyskusja powinna trwać do 5 min. Zadaniem słuchaczy (czyli członków pozostałych 3 grup) jest przysłuchiwać się rozmowie i wynotować zastosowane chwyty erystyczne. Nauczyciel czuwa nad sprawnym przebiegiem ćwiczenia, a po jego zakończeniu prosi o podsumowanie. Pyta: czy stosowanie chwytów erystycznych jest intuicyjne, czy też wymaga świadomego użytkowania języka?W drugiej części tej fazy lekcji uczniowie wykonują wskazane przez nauczyciela zadania spośród ćwiczeń od 1 do 5. Później wspólnie omawiają odpowiedzi.
Faza podsumowująca:
Podsumowaniem lekcji może być wykonanie ćw. 7 z sekcji „Sprawdź się”.
Nauczyciel omawia przebieg zajęć, wskazuje mocne i słabe strony pracy uczniów, udzielając im tym samym informacji zwrotnej.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują wybrane ćwiczenie: ćw. 8 lub polecenie pracy domowej z e‑materiału.
Materiały pomocnicze:
Renata Przybylska, O języku polskim, Kraków 2002.
Polszczyzna na co dzień, red. Mirosław Bańko, Warszawa 2006.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą wykorzystać multimedium „Mapa myśli” do przygotowania się do lekcji powtórkowej.