Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.5.4.2

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Vielleicht doch ein Wissenschaftler? / A może jednak naukowiec?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A1+

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności mówienia o zawodach i opisywania czynności wykonywanych w zawodach.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, wybór zawodu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • uporządkuje informacje dotyczące wykonywanej pracy;

  • wymieni nazwy różnych zawodów;

  • opisze czynności wykonywane w tych zawodach.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • sam decyduje, jakie informacje przedstawić;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych - umiejscawianie nowych słów w kontekście (dialog);

  • rozumienie informacji, czytanie i słuchanie tekstu dla jego ogólnego zrozumienia oraz w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • współpraca z innymi kolegami o koleżankami na tym samym lub podobnym poziomie językowym.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: pogadanka, wyjaśnianie, praca z tekstem czytanym, praca z tekstem w formie audio;

  • praktyczna – techniki: tworzenie dialogu

  • metoda aktywizująca – techniki: gry dydaktyczne, wyrażanie opinii, opowiadanie;

  • kognitywna - techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana - z użyciem komputera, techniki: multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupie,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel poleca uczniom, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?. Następnie, stosując metodę „burzy mózgów”, zachęca uczniów, aby podali nazwy zawodów, które znają (w języku niemieckim).

  • Nauczyciel poleca uczniom przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat najlepiej płatnych zawodów w krajach niemieckiego obszaru językowego. Następnie pyta, czy uczniowie wiedzą, jak ta sytuacja wygląda w Polsce i które zawody można zaliczyć do najlepiej opłacanych? Nazwy zgłaszanych zawodów zapisuje na tablicy.

  • Po rozgrzewce (m.in. dmuchanie, chuchanie, chrząkanie, kasłanie, prychanie) nauczyciel prosi o powtórzenia chóralne słówek z tablicy.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst Was macht ein Mechatroniker, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu w celu sprawdzenia jego rozumienia oraz wprowadzenia i utrwalenia nowego słownictwa związanego z zawodami.

  • Poprzez wykonywanie ćwiczeń uczniowie doskonalą umiejętność odmiany czasownika w czasie teraźniejszym.

  • Uczniowie wykonują polecenia do Pliku audio w celu utrwalenia i rozszerzenia słownictwa związanego z nazwami zawodów i czynnościami w nich wykonywanymi oraz rozwijania sprawności rozumienia ze słuchu:

    • wybierają prawidłową odpowiedź na podstawie wysłuchanego tekstu;

    • określają główną myśl wypowiedzi i znajdują w wypowiedzi określone informacje;

    • określają intencję wypowiedzi autora.

  • Uczniowie zostają podzieleni na pary według kolorowych karteczek, które nauczyciel im rozdaje i tworzą minidialog między mechatronikiem i naukowcem. Opowiadają o czynnościach, które są charakterystyczne dla tych zawodów.

  • Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne, które służą utrwaleniu słownictwa występującego w obydwu tekstach oraz doskonaleniu umiejętności odmiany czasownika w czasie teraźniejszym.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wyrażają i uzasadniają swoją opinię, opowiadając o wybranym zawodzie.

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Co było dla was dzisiaj najtrudniejsze i dlaczego? i prosi o podanie przykładów na forum. Inicjuje krótką dyskusję, jak uczniowie mogą lepiej pracować i unikać trudności.

Praca domowa:

Wyobraź sobie, że jesteś pracodawcą, który poszukuje do swojej firmy mechatronika lub naukowca. Napisz ogłoszenie, w którym wymienisz trzy czynności, jakie osoba pracująca w tym zawodzie będzie wykonywała w twojej firmie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: uczniom, którzy mają trudności z rozumieniem tekstów słuchanych, można zaproponować zapoznanie się przed lekcją z plikiem audio i załączoną transkrypcją;

  • w trakcie lekcji: nauczyciel dzieli uczniów na grupy (można wykorzystać wcześniej użyte kolorowe karteczki, tym razem cztery) i prosi o stworzenie listy pytań, które można zadać komuś wykonującemu jakiś zawód; po wysłuchaniu pliku audio uczniowie zgłaszają pytania, które nie pojawiły się na ich liście; nauczyciel zapisuje je na tablicy;

  • po lekcji: nauczyciel poleca uczniom nagranie wywiadu; uczniowie pracują w parach - jeden uczeń odgrywa rolę dziennikarza, drugi rolę osoby wykonującej dany zawód; uczniowie mogą skorzystać z pytań, które nauczyciel zapisał podczas lekcji na tablicy.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik