Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.1.4

Imię i nazwisko autora: Monika Janicka

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Bist du schon 11? / Masz już 11 lat?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność informowania o swoim wieku i innych osób.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia liczby od 0 do 20;

  • wyjaśnia, ile ma lat;

  • konstruuje pytanie o wiek.

Cele motywacyjne:

  • Uczeń odczuwa radość z możliwości tworzenia i wykorzystywania takich zadań językowych, które będą stanowiły ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego – tłumaczenie słów;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie).

Metody i formy pracy:

  • podająca: praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, objaśnianie;

  • eksponująca: analiza tworzenia liczb 0–20, objaśnianie, wyjaśnianie;

  • praktyczna: ćwiczenia utrwalające, metody aktywizujące (gry dydaktyczne), tworzenie krótkich wypowiedzi ustnych;

  • programowana: ćwiczenia interaktywne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Lekcja zaczyna się od powtórzenia liczb od 1 do 10. W tym celu nauczyciel rozwiesza w klasie karteczki z wybranymi liczbami. Następnie poleca uczniom, aby przy wybranej karteczce stanęło ich tylu, ile wskazuje liczba zapisana na kartce. Zadaniem uczniów jest głośne wymówienie nazwy liczby, przy której stoją.

  • Nauczyciel inicjuje dyskusję na temat wieku uczniów w klasie, a następnie informuje, że w Niemczech wiek uczniów uczęszczających do tej samej klasy może się różnić. Nauczyciel prosi uczniów o tworzenie hipotez (w języku ojczystym), z czego te różnice mogą wynikać. Następnie poleca, aby uczniowie przeczytali tekst „Czy wiesz, że…” i porównali informacje z tekstu z przypuszczeniami podanymi przez uczniów.

b) Faza realizacyjna:

  • Aby utrwalić liczby od 0 do 20, można zaproponować uczniom grę w bingo. Uczniowie rysują tabelkę z dwunastoma polami i wpisują w nie dowolne liczby od 0 do 20. Następnie nauczyciel wymienia w dowolnej kolejności liczby od 0 do 20. Osoba, która znajdzie najszybciej wymienione liczby na swojej karcie pracy, wygrywa. Grę można powtórzyć kilka razy.

  • Aufgabe 2 w części Sprawdź się uczniowie najpierw rozwiązują samodzielnie, a następnie porównują swoje hipotezy, dotyczące wieku osób na zdjęciach z koleżanką lub kolegą. Nauczyciel wprowadza zwroty:

A: Ich finde, er/sie ist … Jahre alt.

B: Ja, das stimmt./ Nein, er/sie ist …

c) Faza podsumowująca:

  • Uczeń wybiera zdjęcie młodych osób wycięte ze starych gazet, przyniesionych przez nauczyciela i wciela się w osobę/osoby. (Nauczyciel może także poprosić uczniów na poprzedniej lekcji, aby przynieśli zdjęcia młodych osób). Koleżanka/kolega zadaje pytania, osoba pytana odgrywa rolę i odpowiada, jak gdyby była osobą na zdjęciu, np.

A: Hallo, wie heißt ihr?
B: Wir sind Maria und Luisa.
A: Wie alt seid ihr?
B: Wir sind 10 Jahre alt. Und du…?

  • Można wykorzystać zdjęcia z Aufgabe 7.

Praca domowa:

  • Aufgabe 8 ma charakter podsumowujący. Ponieważ pisanie na lekcji zajmuje dużo czasu, warto to ćwiczenie zadać jako pracę domową.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: wysłuchanie nagrania, zapoznanie się z tematem i nowym słownictwem;

  • w trakcie lekcji: rozwijanie umiejętności słuchania ze zrozumieniem, praca nad poprawną wymową- dialogi z pliku tekstowego stanowią model zadawania pytań o wiek i odpowiadania na nie. Można zachęcić uczniów do odegrania w klasie podobnych rozmów;

  • po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego, praca nad wymową i intonacją.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik