Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.11.2

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Ich bin krank/Jestem chora/chory

Grupa docelowa: szkoła ponadpodstawowa, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność informowania i wypowiadania się na temat chorób i lekarzy różnych specjalności.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4) praca (np. zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu, poszukiwanie pracy, warunki pracy i zatrudnienia);
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • wymienia dolegliwości zdrowotne i choroby;

  • porównuje różne specjalizacje lekarskie pod kątem ich zakresu praktyki;

  • wywnioskowuje na podstawie opisu dolegliwości, do jakiego lekarza specjalisty należy się udać.

Cele motywacyjne:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu i dźwięku (wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych);

  • ćwiczenie (tworzenie różnych kombinacji zdań);

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko w celu jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim, np. czego dotyczy wizytówka, jeśli rozpoznajemy tylko niektóre wyrazy w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy.

Metody i formy pracy:

  • podająca: pogadanka, opis,

  • praktyczna: metoda sytuacyjna, Think‑Pair‑Share,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (animacja 2D),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • karteczki z pytaniami,

  • karteczki z nazwą lekarza specjalisty.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie treści Wprowadzenia na temat różnych specjalności lekarskich. Następnie prosi uczniów o oszacowanie poziomu ich wiedzy w tym zakresie.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych wyrazów do tematu.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat zasadności wizyty u lekarza.

    • Wann sollte man einen Arzt aufsuchen?

    • Wann ist es besser, selbst zu Hause zu bleiben und abzuwarten?

    • Welche Rolle spielen finanzielle Aspekte bei der Entscheidung, ob man zum Arzt geht oder nicht?

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie zapoznają się z treścią tekstu źródłowego (w razie potrzeby mogą skorzystać ze słowniczka). Po przeczytaniu tekstu nauczyciel zachęca uczniów do krótkiej wymiany zdań na temat przeczytanego tekstu, zadając pytania, np.: Czego dowiedziałaś/dowiedziałeś się z tekstu?. W tym celu można wykorzystać technikę kuli śnieżnej, zadając pytania kolejnym uczniom w grupie. Uczniowie mogą także dobrać się w grupy 3- lub 4‑osobowe. Otrzymują pytania zapisane na kartkach i odpowiadają najpierw indywidualnie, a następnie w grupie porównują swoje odpowiedzi. Efekty pracy prezentowane są na forum klasy.

    • Was sind die Aufgaben eines Herzspezialisten?

    • Welche Arten von Operationen führt der Arzt im Text 2 durch?

    • Mit welchen Erkrankungen im Kopf- und Halsbereich beschäftigt sich der Arzt im Text 3?

    • Was macht der Augenarzt im Text 4 und welche Probleme behandelt er?

    • Wann sollte man einen Termin mit dem Arzt aus Text 5 vereinbaren?

    • Was ist das Spezialgebiet des Arztes im Text 6 und welche Behandlungen bietet er an?

  • Następnie uczniowie w parach wykonują polecenia do tekstu, np. rozumienie tekstu (określanie głównej myśli tekstu, zadania typu: dobierz).

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Uczniowie w grupach losują lekarza i wymieniają, z jakimi dolegliwościami należy się do niego udać.

  • Uczniowie zapoznają się z multimedium (animacja 2D). W trakcie pracy z częścią multimedium nauczyciel może wykorzystać metodę Think‑Pair‑Share.

  • W ramach Aufgabe 7 z części Sprawdź się uczniowie w parach przygotowują opis dolegliwości rzekomej choroby, a następnie dopisują pytania lekarza. Utworzone dialogi prezentują na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w grupach losują dolegliwości (Kreislaufprobleme, schlechte Blutwerte, Knochenbrüche, Krankheiten der inneren Organe, Halsschmerzen, Fehlfunktionen der Augen, Notwendigkeit einer Brille, brennende Augen, Heuschnupfen, Krankheiten im Mundbereich) i tworzą krótkie wypowiedzi, w których podają, do jakiego lekarza należy się udać w takim przypadku.

  • Następnie na karteczkach anonimowo zapisują swoje spostrzeżenia/doświadczenia związane z lekcją np.: ... hat mir heute gefallen .../ … hat mir Spaß gemacht/… Ich wusste leider nicht, wie …/ … hat mir Probleme bereitet.

Praca domowa

Uczniowie rozwiązują Aufgabe 8 z sekcji Sprawdź się: przyglądają się zdjęciu i tworzą wypowiedź na temat dolegliwości osoby na zdjęciu oraz informują, do jakiego lekarza powinna się ona udać.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji

  • Przed lekcją: Po wysłuchaniu tytułu animacji uczniowie snują przypuszczenia na temat tego, o czym będzie animacja.

  • W trakcie lekcji: Uczniowie podzieleni na trzy grupy przygotowują na podstawie animacji relację z perspektywy pana Mayera na temat jednej z wizyt u lekarza w czasie przeszłym. Opowiadania prezentowane są na forum klasy.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Uczniowie przygotowują porady, jak postępować w razie choroby lub lekkiego urazu.

Słownik