Numer e‑materiału: 2.5.6.1

Imię i nazwisko autora: Katarzyna Drausal

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Mahlzeiten in Deutschland / Posiłki w Niemczech

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A1+

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na temat produktów i napojów spożywanych podczas poszczególnych posiłków.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
5) opisuje upodobania;
7) wyraża uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni nazwy posiłków;

  • poda przykłady nazw produktów spożywczych i napojów;

  • opisze, co chętnie je i pije.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych - niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim.

Metody i formy pracy:

  • podająca – praca z tekstem źródłowym;

  • eksponująca –ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – notatka graficzna, opis;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w grupie,

  • plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy następujące słowa: das Frühstückdas Mittagessendas Abendessen, der Nachtisch. Następnie prosi uczniów, aby podawali zwroty, wyrazy związane z tymi posiłkami. Nauczyciel lub uczniowie zapisują je na tablicy.

  • Poźniej każdy z uczniów po kolei opowiada, co jest jego ulubionym posiłkiem.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst Mahlzeiten in Deutschland, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Następnie nauczyciel prosi uczniów, aby dopisali na tablicy wyrazy, które pojawiły się w tekście i są związane z danym posiłkiem, a nie znajdują się na tablicy. Uczniowie dopisują brakujące słowa.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na 3 grupy, według posiłków występujących w tekście. Każda z grup ma za zadanie w formie rysunku zaprezentować, co jedzą Niemcy. Grupy przedstawiają swoje rysunki na forum klasy, opowiadając na podstawie tekstu, co jedzą na śniadanie, obiad i kolację. Grupy prezentują tylko ten posiłek, który wylosowały lub też został im przydzielony przez nauczyciela. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi. 

  • Uczniowie wskazują, która informacja jest prawidłowym dokończeniem zdań, porządkują chronologicznie nazwy posiłków oraz przyporządkowują nazwy produktów spożywczych i napojów do śniadania, obiadu i podwieczorka (Übung 1‑3 z części Przeczytaj).

  • Uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną. Opowiadają, co znajduje się w wózku zakupowym Markusa, Inge i Stefana. Następnie grają w memory (Übung 3 z części Ilustracja interaktywna).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie zadają sobie w formie łańcuszka pytania o produkty i napoje, które spożywają podczas posiłku oraz pytają, które produkty i napoje jedzą chętnie lub niechętnie. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.

Praca domowa:

Uczniowie przygotowują opis swojego codziennego menu.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa z tematu żywienie, uczniowie tworzą mapę myśli związanych z hasłem jedzenie;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą; Uczniowe tworzą w parach dialogi w sklepie na temat tego co kupują i mają w swoich wózkach/koszykach z zakupami;

  • po lekcji: uczniowie opisują, które produkty spożywcze i napoje chętnie lub niechętnie konsumują.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec