Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.14.4

Imię i nazwisko autora: Justyna Sikora

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: In den Fängen einer Sekte/W szponach sekty

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+

Cel ogólny lekcji:

umiejętność wypowiadania się na temat zagrożeń i sposobu działania sekt.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania, osobisty system wartości, autorytety);
14) państwo i społeczeństwo (np. wydarzenia i zjawiska społeczne, urzędy, organizacje społeczne i międzynarodowe, problemy współczesnego świata).
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
7) wyraża i opisuje uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
4) przedstawia publicznie w języku obcym wcześniej przygotowany materiał, np. prezentację, film.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • analizuje sposób działania sekt i werbowania nowych członków;

  • wymienia główne cechy organizacji o charakterze sekt;

  • formułuje wypowiedź pisemną, w której przestrzeże przed wstąpieniem do podejrzanej wspólnoty.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje do nauki języka różne aplikacje;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność;

  • wykorzystuje umiejętności z innych przedmiotów szkolnych na lekcji języka niemieckiego.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, np. umiejscawianie nowych słów w kontekście (w formie np. anegdoty, opowiadania, rymowanki), tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

  • ćwiczenie (dźwięki, wymowa, pisownia), tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdania ze sobą, powtarzanie za nagraniem, naśladowanie rodzimych mówców;

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem;

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych (np. mowa ciała, sposób zwracania się, wiedza ogólna).

Metody, techniki i formy pracy:

  • podająca: pogadanka, opis, wyjaśnianie;

  • eksponująca: film;

  • aktywizująca: burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

PRZEBIEG LEKCJI

a) Faza wprowadzająca

  • Minimum 2 tygodnie wcześniej nauczyciel dzieli uczniów na 2‑3 grupy. Zadaniem każdej grupy jest przygotowanie w języku niemieckim krótkiego (3‑4- minutowego) filmu/animacji na temat sekt. Ćwiczenie to wymaga przydzielenia konkretnych zadań obejmujących: przygotowanie treści w języku niemieckim, zrobienie montażu, podział ewentualnych ról, zastosowanie efektów animacji i dźwięku.

  • Nauczyciel prosi, aby uczniowie podjęli w filmie próbę zdefiniowania, czym jest sekta, jak działa, jak werbuje nowych członków, jaki jest jej cel. Forma filmu jest dowolna i zależy tak naprawdę od kompetencji językowych uczniów, ich chęci oraz pomysłowości: wywiad, rozmowa, animacja, animowane zdjęcia z podpisami, głos z offu itp.

  • Uczniowie prezentują swoje filmy, a nauczyciel podsumowuje ich prace pod kątem merytorycznym oraz językowym, wskazując na ciekawe spostrzeżenia, trafne uwagi, ale również uzupełnia słownictwo, tworząc na tablicy niezbędny słowniczek, np:
    die Sekte | einer Sekte beitreten | der Sektenmitglied | die Gemeinschaft | die Psychomanipulation |die Psychogruppe | das Meditationstreffen | der Sektenführer | die Anfälligkeit |manipulieren | anwerben | einschüchtern …

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel poleca uczniom zapoznanie się z listami czytelników do redakcji, sprawdzenie zrozumienia tekstu za pomocą zadań, znalezienie pasujących odpowiedzi. Zwraca również uwagę na powtarzane w tej lekcji zagadnienie gramatyczne.

  • Uczniowie zapoznani z tematyką oraz słownictwem z pewnością świetnie poradzą sobie na tym etapie: zarówno podczas czytania, jak i sprawdzania stopnia zrozumienia tekstu.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy pojęcie die Sekte i prosi uczniów, aby sformułowali w języku niemieckim pytania, które dotyczą sekt i ich działalności.

  • Uczniowie formułują pytania, nauczyciel zapisuje je na tablicy. Następnie prosi, aby uczniowie w małych grupach (3–4‑osobowych) spróbowali na nie odpowiedzieć w punktach, tworząc mapę myśli.

  • Nauczyciel poleca, aby uczniowie w grupach porównali swoje mapy myśli z mapą przedstawiona w materiale.

  • Uczniowie porównują swoje mapy, następnie zaznaczają w parach zdania odnoszące się do sekt (Übung 2 z sekcji Mapa pojęć) oraz tłumaczą fragmenty zdań w Übung 3. W razie wątpliwością proszą o pomoc nauczyciela.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w parach piszą wypowiedź na temat stanu emocjonalnego oraz cech osobowościowych osób, które łatwiej jest zwerbować w szeregi sekty. W razie wątpliwości pytają nauczyciela. Następnie prezentują swoje wypowiedzi na forum klasy. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.

Praca domowa

Uczniowie piszą e‑mail do koleżanki, w którym przestrzegają ją przed sektą i opisują, na co powinna zwrócić uwagę (Aufgabe 8 w sekcji Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa; uczniowie przygotowują na karteczkach slogany/hasła, co zrobić, aby uchronić się przed przynależnością do sekty, hasła zostają zawieszone przed lekcją w klasie;

  • w trakcie lekcji: usystematyzowanie wiedzy na temat sekt, ruchów religijnych czy ideologicznych o charakterze sekt; uczniowie wybierają sobie jedną z sekt i przygotowują wywiad z członkiem sekty, wcielają się w rolę repertora i członka sekty, wywiady w formie dramy zostają zaprezentowane na forum klasy;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego obszaru tematycznego: ideologie/religie/ruchy religijne, uczniowie przygotowują pytania dotyczące tematu na karteczkach, które wrzucają do wspólnego pojemnika; na początku następnej lekcji uczniowie, wchodząc do klasy, losują pytanie i udzielają na nie odpowiedzi.

Słownik