Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.7.4

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die Hose steht mir nicht .../Te spodnie niestety nie leżą na mnie dobrze...

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy: B1+/B2

Cel ogólny lekcji

Umiejętność wyrażania w formie pisemnej opinii na temat produktów zakupionych w Internecie

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
4) określa kontekst wypowiedzi (np. formę, czas, miejsce, sytuację, uczestników);
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • analizuje opinie dotyczące zakupów w Internecie;

  • formułuje wpis na blog internetowy na temat zakupów w Internecie;

  • opisuje i ocenia produkt zakupiony w sklepie internetowym.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, np. tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, używanie obrazu i dźwięku (używanie skojarzeń wzrokowych);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. tworzenie nowych wyrazów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie notatek, zaznaczanie;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim).

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca: pogadanka, praca z tekstem źródłowym, praca z plikiem audio;

  • aktywizująca: burza mózgów, termometr, Think‑Pair‑Share;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca zespołowa,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, np. laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • tablica magnetyczna,

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

PRZEBIEG LEKCJI:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy Ty ...” na temat związany z lekcją oraz szacuje (np. poprzez zgłoszenia uczniów), ile osób z klasy kupuje ubrania/buty przez internet.

  • Nauczyciel inicjuje krótką rozmowę na temat robienia zakupów w Internecie oraz wyrażania opinii na temat zakupionych towarów.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu „Blog von Adam” oraz wykonanie Übung 1 z części Przeczytaj. Nauczyciel wskazuje, aby uczniowie zwrócili uwagę na następujące kwestie: „Wessen Aussagen gibt es in diesem Blog? Wovon handelt er? Was beschreiben die Personen in ihren Kommentaren?”. Te pytania nauczyciel zapisuje na tablicy.

  • Uczniowie czytają tekst jeszcze raz. Nauczyciel dobiera uczniów w 3–4‑osobowe zespoły. Każdy zespół przygotowuje dla innego zespołu zestaw pytań do tekstu. Zadaniem uczniów jest udzielenie ustnych odpowiedzi na zadane pytania. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej odnośnie poprawności sformułowanych pytań i odpowiedzi.

  • Uczniowie wykonują w parach Übung 2 z części Przeczytaj. W tym momencie nauczyciel może wykorzystać w pracy z uczniami metodę Think‑Pair‑Share, która polega na trzech głównych krokach:

  1. Pomyśl (pracuj sam, przeczytaj, zrozum, zrób notatki).

  2. Skonfrontuj swoją wiedzę i podziel się nią, pracując w parze (uczniowie ustalają w parze jedno wspólne rozwiązanie).

  3. Przedstaw wyniki swojej pracy na forum (jedeń uczeń prezentuje).

  • Następnie nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie Tipp zur Grammatik w celu przypomnienia odmiany zaimków osobowych przez przypadki. Nauczyciel udziela wskazówek, w jaki sposób uczniowie mogą zapamiętać odmianę zaimków osobowych:

  1. Jedną z technik może być głośne powtarzanie zaimków według następującej kolejności: zaimek osobowy w mianowniku, w celowniku, w bierniku, czyli np. ich – mir – mich/du – dir – dich/er – ihm – ihn.

  2. Innym sposobem może być oznaczenie kolorami podobnie brzmiących lub identycznych form w tabeli, np. mich/dich, mir/dir, ihm/ihn, sie/sie, euch/euch, uns/uns.

  3. Nauczyciel może także zapisać na tablicy zdania z zaimkami osobowymi, które są popularne/często używane w języku codziennym lub łatwe do zapamiętania ze względu na kontekst, np. Ich liebe dich. Glaubst du mir nicht? Wie geht es dir? Ich bitte euch. Uczniowie mogą podać sami przykłady zdań z zaimkami osobowymi, których często używają lub ułożyć dialog, który łatwo zapamiętają.

  • Po przeczytaniu i przypomnieniu reguł używania oraz odmiany zaimków osobowych uczniowie w parach wykonują Übung 3 w części Przeczytaj.

  • W kolejnej części lekcji uczniowie słuchają dialogu z pliku audio. Ich zadaniem jest zanotowanie głównych haseł/wyrazów, które pozwolą im odtworzyć treść usłyszanej rozmowy. Po wysłuchaniu nagrania uczniowe podają kolejno zanotowane wyrazy. Nauczyciel zapisuje je na tablicy, a następnie prosi uczniów o sformułowanie jednego zdania z dowolnym wyrazem z tablicy. Chętni uczniowie prezentują zdania na forum klasy. W razie konieczności nauczyciel wyjaśnia znaczenie poszczególnych wyrazów. Po wyjaśnieniu pojęć chętni uczniowie mogą spróbować na podstawie haseł odtworzyć treść rozmowy. Może to mieć formę scenki odegranej na forum klasy.

  • Następnie uczniowie ponownie dobierają się w pary i sprawdzają stopień zrozumienia treści dialogu z pliku audio, wykonując Übung 1–4 w części Plik audio. Uczniowie wspólnie ustalają wersję rozwiązań. Swoje rozwiązania mogą porównać z rozwiązaniami innej pary uczniów.

  • Po wykonaniu tych ćwiczeń nauczyciel prosi uczniów o wykonanie ćwiczenia 5 w części Plik audio. Nauczyciel dzieli uczniów na 3–4‑osobowe zespoły. Każdy zespół redaguje wypowiedź na blog internetowy na kartkach. Uczniowie mogą skorzystać podczas pracy nad tworzeniem bloga ze Słownika lub proszą nauczyciela o udzielenie niezbędnych wskazówek. Kartki zostają zebrane przez nauczyciela i zawieszone na tablicy magnetycznej. Uczniowie w zespołach podchodzą do tablicy i odczytują wpisy innych zespołów. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej odnośnie poprawności sformułowanej wypowiedzi oraz umieszcza na kartce emotikon.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie wyrażają opinię na temat zakupionych towarów. Każdy uczeń formułuje jedno zdanie na temat dowolnego zakupionego produktu. Uczniowie kolejno prezentują zdania na forum klasy.

  • Uczniowie formułują ocenę wybranego produktu, pisząc wiadomość e‑mail do koleżanki/kolegi na temat butów zakupionych w sklepie internetowym (Übung 8 w części Sprawdź się).

  • W ramach ewaluacji lekcji nauczyciel korzysta z techniki termometru. Uczniowie wychodząc z klasy, zaznaczają na termometrze swoją ocenę zaangażowania podczas lekcji (w skali -5 do +5).

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 1‑7 z części Sprawdź się oraz pisemnie przygotowują Aufgabe 9 z tego samego zakresu. Uczniowie wyrażają pisemnie swoją opinię na temat kupowania ubrań w sklepie internetowym.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio

  • Przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa. Uczniowie przygotowują galerię zdjęć, na których umieszczają zwroty i słownictwo dotyczące lekcji, mogą korzystać ze słownika. Mogą to być zdjęcia różnych części odzieży lub wycinki z gazet z modelami odzieży, wydrukowany screenshot strony internetowej niemieckiego sklepu internetowego. Uczniowie umieszczają poszczególne nazwy (rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki oraz wyrażenia) w odpowiednich miejscach na fotografii. Uczniowie mogą też usłyszeć fragment rozmowy i przedstawić własną propozycję jej zakończenia.

  • W trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm). Uczniowe w parach przygotowują dialog/rozmowę telefoniczną z kolegą/koleżanką na temat zakupionej w internecie rzeczy, którą chcą zwrócić. Dialogi prezentowane są na forum klasy.

  • Po lekcji: transkrypcja pliku audio może służyć jako podstawa dla ćwiczeń językowych. Uczniowie mogą otrzymać transkrypcję z lukami i uzupełniać tekst na podstawie nagrania. Mogą także przygotować własną wersję lub parafrazę niektórych fragmentów dialogu.

Słownik