Dla nauczyciela
Autor: Magdalena Wojciechowska‑Rysiawa
Przedmiot: Matematyka
Temat: Odcinki w ostrosłupie prawidłowym czworokątnym
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, liceum lub technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
X. Stereometria. Zakres podstawowy.
Uczeń:
6) oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów, ostrosłupów, walca, stożka i kuli, również w wykorzystaniem trygonometrii i poznanych twierdzeń.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii
kompetencje cyfrowe
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się
Cele operacyjne:
Uczeń:
wymienia odcinki w ostrosłupie prawidłowym czworokątnym
wskazuje odcinki w ostrosłupie prawidłowym czworokątnym na podstawie zamieszczonego rysunku
oblicza długości odcinków w ostrosłupie z zastosowaniem Twierdzenia Pitagorasa, własności trójkąta równobocznego, trójkąta prostokątnego równoramiennego oraz funkcji trygonometrycznych kąta ostrego w trójkącie prostokątnym
analizuje wzajemne zależności pomiędzy odcinkami w ostrosłupie prawidłowym czworokątnym
porównuje długości odcinków w ostrosłupie prawidłowym czworokątnym
Strategie nauczania:
konstruktywizm
Metody i techniki nauczania:
rozmowa kierowana
burza mózgów
rozmowa nauczająca
dyskusja
Formy pracy:
praca z całą klasą
praca w parach
praca w grupach
Środki dydaktyczne:
komputer z dostępem do Internetu, głośników i tablicy interaktywnej lub projektora
materiały zawarte w e‑podręczniku
arkusze papieru i flamastry dla poszczególnych grup
modele brył
Przebieg lekcji
Faza wstępna:
Nauczyciel prowadzi rozmowę kierowaną z uczniami na temat tego, co już wiedzą na temat ostrosłupów, w tym szczególnie ostrosłupów prawidłowych czworokątnych. Zwraca szczególną uwagę na elementy ostrosłupa. Prosi uczniów o przedyskutowanie w parach, czy są jeszcze inne odcinki, które mogą być ważne i do czego mogą w przyszłości posłużyć. Prosi o wskazanie tych odcinków na modelu.
Nauczyciel pokazuje uczniom zdjęcie piramidy, która znajduje się przed Luwrem i zadaje pytanie kluczowe: długości jakich odcinków musimy znać, aby obliczyć jaką powierzchnię ma szkło potrzebne do zbudowania tej piramidy?
Nauczyciel razem z uczniami formułuje kryteria sukcesu.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel prowadzi dyskusję z uczniami na temat trójkątów prostokątnych, które można zauważyć w ostrosłupie prawidłowym czworokątnym. Korzystając z grafik z sekcji „Przeczytaj” wskazuje jakie trójkąty będą istotne z punktu widzenia obliczania długości odcinków w ostrosłupie. Następnie prosi o dyskusję w parach dotyczącą wzajemnych zależności między odcinkami w ostrosłupie oraz między ich długościami. Prosi każdą parę o przedstawienie jednego ze swoich wniosków. Zapisuje spostrzeżenie każdej z par na tablicy. Dopiero, gdy wszystkie pary podadzą swoje pomysły, razem z uczniami analizuje ich poprawność, wraz z podaniem kontrargumentacji.
Nauczyciel wyświetla uczniom animację 3D i prosi o pracę nad Poleceniami. Każda z par szuka odpowiedzi na zadane pytania. Następnie porównuje swoje odpowiedzi z tymi, które zostały zawarte w e‑podręczniku. Nauczyciel jeszcze raz zwraca uwagę na typy trójkątów, które wykorzystuje się do obliczania długości odcinków w ostrosłupie prawidłowym czworokątnym i sytuacje, w których należy się nimi posłużyć.
Nauczyciel analizuje przykłady z sekcji „Przeczytaj” (szczególnie zwraca uwagę na przykłady istotnie różniące się od tego, co było pokazane w animacji 3D – zwraca szczególną uwagę na te przykłady, które wykorzystują funkcje trygonometryczne i własności trójkątów).
Nauczyciel dzieli klasę na 6 grup, daje każdej z grup arkusz papieru i flamastry. Uczniowie w grupach rozwiązują wybrane przez nauczyciela zadania z sekcji „Sprawdź się”.
Lider prezentuje przy tablicy rozwiązanie swojej grupy. Omówione zostają różnice w rozwiązaniu zadań. Ponieważ zadania te umożliwiają dobór różnych strategii, nauczyciel wraz z uczniami omawia jaka strategia jest najbardziej efektywna, a jeśli wszystkie grupy prezentują tę samą strategię – jakie są inne możliwe strategie rozwiązania danego zadania.Nauczyciel przedyskutowuje z uczniami na jakie trudności natrafili przy rozwiązywaniu zadań.
Faza podsumowująca:
Uczniowie dokonują samooceny pracy w grupie. Wskazują słabe i mocne strony. Nauczyciel dokonuje ewaluacji lekcji metodą walizka–kosz–biała plama.
Na zakończenie nauczyciel prosi uczniów o znalezienie odpowiedzi na pytanie kluczowe i przedstawia prawidłowe rozwiązanie.
Praca domowa:
Rozwiązać zadania interaktywne, które nie zostały omówione na lekcji.
Materiały pomocnicze:
Wskazówki metodyczne:
Uczeń może odtworzyć animację 3D po przeprowadzeniu lekcji jako podsumowanie. Uczniowie, którzy mają problemy z opanowaniem matematyki, mogą ją obejrzeć przed lekcją.