Numer e‑materiału: 3.4.3.7

Imię i nazwisko autora: Magdalena Agnetta

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Hinaus in die Welt – das Auslandssemester/W świat – semestr za granicą

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji

Umiejętność wypowiadania się na temat studiowania na uczelni zagranicznej.

Cele szczegółowe lekcji

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się – w tym uczenie się przez całe życie, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne, system oświaty);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
7) wyraża i opisuje uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • przeanalizuje przyczyny popularności krajów europejskich dla polskich studentów biorących udział w programach wymiany;

  • odpowie na pytania na podstawie fotografii;

  • wymieni plusy i minusy studenckiej wymiany zagranicznej.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność;

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania.

Strategie uczenia się:

  • czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych – używanie wskazówek językowych, wyrazów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim – np. nazwy poszczególnych krajów;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym (na przykład angielskim), tłumaczenie wyrazów, uogólnianie, obrazu i dźwięku – używanie skojarzeń wzrokowych.

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne,

  • podejście humanistyczne,

  • aktywizująca: burza mózgów, Partner Check,

  • podająca: odczyt, praca z tekstem źródłowym,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca grupowa,

  • praca w parach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat liczby osób studiujących w Niemczech. Następnie prosi ich o oszacowanie, jak ta sytuacja wygląda w Polsce.

  • Jako ciekawostkę nauczyciel podaje informację, że w Polsce studiuje ok. 1,2 miliona osób.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu „Im Ausland studieren?” w Przeczytaj. Następnie uczniowie sprawdzają stopień zrozumienia tekstu (Übung 1 w sekcji Przeczytaj).

  • Uczniowie czytają tekst jeszcze raz. Każda para uczniów przygotowuje dla innej pary zestaw pytań do tekstu. Zadaniem uczniów jest udzielenie pisemnych odpowiedzi na zadane pytania. Po wykonaniu zadania listy z pytaniami „wracają” do autorów, którzy sprawdzają poprawność udzielenia odpowiedzi. W razie wątpliwości nauczyciel pomaga.

  • Następnie uczniowie w parach zaznaczają w tabeli, która wskazówka pasuje do którego użytkownika, oraz przyporządkowują wskazówkę do odpowiedniego pytania mayumi543 (Übung 2, Übung 3 w sekcji Przeczytaj). Uczniowie wykonują naprzemiennie przykłady oraz wyjaśniają partnerowi swój tok rozumowania. W kolejnym kroku dwie pary porównują swoje rozwiązania. Na koniec uczniowie dokonują refleksji nad pracą w parze. Przed przystąpieniem do pracy nauczyciel powinien zapoznać uczniów z zasadami rozwiązywania ćwiczeń w parach: myślę, wyjaśniam i szukam ewentualnego błędu samodzielnie. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej. To daje każdemu uczniowi szansę skonfrontowania stopnia zrozumienia przez siebie tekstu ze stopniem zrozumienia tekstu przez innych uczniów. Kształci także umiejętność  formułowania myśli.

  • Uczniowie pracują metodą LdL. Wyznaczeni uczniowie wyświetlają i opisują mapę interaktywną, którą po kolei przedstawiają na forum klasy, wyjaśniając nieznane kluczowe zwroty i pojęcia. Przygotowują pytania lub quiz do mapy interaktywnej. Quiz można przeprowadzić również w wersji online. Następnie uczniowie w parach sprawdzają stopień zrozumienia treści mapy interaktywnej – układają informacje w określonym porządku, uzupełniają teksty, poznają słownictwo, wyciągają wnioski (Übung 1‑3 z sekcji Mapa interaktywna). W razie wątpliwości proszą o pomoc nauczyciela, konsultując z nim niejasne kwestie.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w parach wyrażają swoje zdanie na temat studenckiej wymiany zagranicznej (w formie odpowiedzi na wpis przyjaciela na forum) (Aufgabe 8) w sekcji Sprawdź się.

Praca domowa

  • Uczeń tworzy prezentację pod tytułem „Was für Unterstützung brauchen Studenten im Auslandssemester?” – „Jakich form wsparcia potrzebują studenci studiujący za granicą?”.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej

  • Przed lekcją: Uczniowie przygotowują zestaw fiszek do tematu na podstawie słowniczka.

  • W trakcie lekcji: Nauczyciel proponuje uczniom grę dydaktyczną „Zdanie - pytanie”. Do gry potrzebna jest moneta i lista słówek (słówka z mapy interaktywnej lub ze słowniczka), które chcemy utrwalić, tworząc „zdania/pytania”. Na początku zostaje wspólnie ustalone, która strona monety oznacza zdanie, a która – pytanie. Uczniowie siedzący w okręgu wyrzucają monetę i w zależności od strony, na którą upadła, tworzą zdanie lub pytanie z wykorzystaniem wyrazu wskazanego przez nauczyciela. Wielokrotność kolejek zależy w głównej mierze od liczebności grupy.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Uczniowie przygotowują quiz w formie online.