Autor: Krzysztof Kowaluk

Przedmiot: Wiedza o społeczeństwie

Temat: Polska polityka zagraniczna. Płaszczyzny polskiej polityki zagranicznej w latach 1989‑2010

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony

XIII. Ład międzynarodowy.

Uczeń:

19) przedstawia cele form współpracy regionalnej, w tym inicjatyw międzynarodowych, w których uczestniczy Rzeczpospolita Polska (np. Grupa Wyszehradzka, Trójkąt Weimarski).

XV. Polska polityka zagraniczna.

Uczeń:

3) charakteryzuje relacje Rzeczypospolitej Polskiej z państwami sąsiedzkimi, będącymi członkami Unii Europejskiej;

4) charakteryzuje relacje Rzeczypospolitej Polskiej z państwami sąsiedzkimi, niebędącymi członkami Unii Europejskiej;

5) wyjaśnia cele, instrumenty i treści kierunku euroatlantyckiego polskiej polityki zagranicznej, w tym relacje ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji, kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie;

• kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• wskazuje główne kierunki polityki zagranicznej Polski;

• analizuje stosunki Polski z innymi państwami;

• wymienia inicjatywy międzynarodowe, w których uczestniczy Polska.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• lekcja odwrócona.

Metody i techniki nauczania:

• dyskusja;

• burza mózgów.

Formy zajęć:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna

1. Uczniowie zapoznają się z linią chronologiczną dot. stosunków Polski z USA oraz wykonują załączone do niej ćwiczenie.

2. Nauczyciel przedstawia przedmiot i cel zajęć.

Faza realizacyjna

1. Rozpoczynają się przygotowania do debaty oksfordzkiej na temat: „USA czy Europa? Kto powinien być strategicznym partnerem Polski?”. Uczniowie wybierają osobę prowadzącą oraz sekretarza obrad. Zwolennicy partnerstwa z USA siadają po jednej stronie klasy, zwolennicy partnerstwa z krajami europejskimi – po drugiej. Nauczyciel przypomina zasady dyskusji i poucza osobę prowadzącą o obowiązku ich pilnowania.

2. Odbywa się debata. Głos zabierają – na zmianę – przedstawiciele jednej i drugiej frakcji. Debata kończy się przeprowadzeniem głosowania. Jego przedmiotem jest pytanie postawione w tytule debaty. Sekretarz obrad zlicza głosy, osoba prowadząca ogłasza werdykt.

3. Nauczyciel przedstawia swoje uwagi dotyczące zakończonej dyskusji. Prezentuje argumenty obu stron, które powinny zostać użyte w toku dyskusji. Ocenia pracę osoby prowadzącej obrady.

Faza podsumowująca

1. Nauczyciel zwraca uwagę zmiany sytuacji międzynarodowej na świecie po 1989 r. przywołuje zagadnienie rosnącej roli Azji, problemy wewnętrzne USA i Unii Europejskiej oraz możliwy wpływ tych zjawisk na sytuację międzynarodową Polski.

2. Uczniowie rozwiązują wybrane przez nauczyciela ćwiczenia.

Praca domowa:

Wykonanie wskazanych ćwiczeń z e‑materiału.

Wskazanie możliwych przyszłych kierunków polskiej polityki zagranicznej wraz z uzasadnieniem.

Materiały pomocnicze:

Jolanta Bryła, Zbigniew Czachór, Włodzimierz Malendowski, Leksykon współczesnych międzynarodowych stosunków politycznych, Wrocław 2016.

Andrzej Antoszewski, Ryszard Herbut, Leksykon politologii, Wrocław 2002.

Informacja ministra spraw zagranicznych o zadaniach polskiej polityki zagranicznej w 2019 roku, gov.pl [online, dostęp: 15.07.2021].

CBOS, O polsko‑amerykańskiej współpracy wojskowej i stosunkach bilateralnych, „Komunikat z badań” 2019 r., cbos.pl.

CBOS, Elektoraty 2019 – charakterystyka poglądów, „Komunikat z badań” 2019 r., cbos.pl [online, dostęp: 15.07.2021].

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Linia chronologiczna może zostać wykorzystana przez uczniów indywidualnie lub podczas zajęć w charakterze podsumowania.