Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.10.3

Imię i nazwisko autora: Karolina Puzio

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Möchtest du Basketball spielen?/Chcesz zagrać w koszykówkę?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom edukacyjny A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności opisywania i wypowiadania się na temat sportów drużynowych.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni sporty drużynowe;

  • poda przykłady wartości, których uczą gry zespołowe;

  • opisze koleżance/koledze w e‑mailu swoje pierwsze wrażenia po zajęciach koszykówki.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • automotywacja i zachęcenie do działania;

  • odgadywanie znaczeń za pomocą używania wskazówek i sugestii językowych.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • eksponująca – ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, dyskusja;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel otwiera krótką dyskusję z uczniami poprzez pytanie: Jakie sporty drużynowe są wam znane? Po uzyskaniu odpowiedzi nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się co będzie tematem dzisiejszej lekcji?, następnie poleca przeczytanie informacji: „Czy wiesz, że…” i zadaje pytanie: Wstąpilibyście chętnie do szkolnej drużyny koszykówki?, prosząc o uzasadnienie swojego zdania.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst z części Przeczytaj i starają się zrozumieć jego treść na podstawie słów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel czyta zdania z Übung 1 z części Przeczytaj i zwraca się z prośbą do uczniów o odpowiedź na forum, czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. Klasa wykonuje w parach dalsze polecenia do tekstu (Übung 2 oraz 3 w części Przeczytaj), celem sprawdzenia jego rozumienia oraz utrwalenia nowego słownictwa.

  • Uczniowie czytają nagłówek nad mapą interaktywną i próbują odgadnąć, o czym będzie niniejsze multimedium. Następnie odtwarzają poszczególne nagrania i próbują zrozumieć, o czym jest dany fragment tekstu. Pomocne przy tym mogą okazać się fotografie oraz transkrypcja, którą uczniowie mogą w każdej chwili wyświetlić. Następnie rozwiązują Übung 2 oraz Übung 3.

  • Nauczyciel łączy uczniów w pary, rozdaje im karteczki ze słowami z Übung 1 z części Mapa interaktywna i prosi o połączenie dwóch części.

  • Uczniowie pozostają w parach. Nauczyciel zapisuje na małych karteczkach wszystkie sporty drużynowe omawiane na lekcji, a następnie wrzuca te karteczki do woreczka. Uczniowie losują po dwie karteczki i nie zdradzają koledze/koleżance, co wylosowali. Ich zadaniem będzie opisanie koleżance/koledze sportu drużynowego w taki sposób, aby mogła/mógł zgadnąć, o który chodzi, np.: Bei diesem Spiel versuchen die Spieler so viele Punkte wie möglich zu erzielen, indem sie den Ball in den Korb der gegnerischen Mannschaft werfen, Bei diesem Sport werfen die Spieler den Ball mit der Hand ins Tor. Nauczyciel przysłuchuje się rozmowom w klasie i w razie potrzeby koryguje błędy gramatyczne oraz wymowę.

  • Po pracy w parach nauczyciel pyta uczniów na podstawie Aufgabe 7, jakich wartości uczy sport zespołowy.

  • Na koniec zajęć klasa rozwiązuje Aufgabe 3‑4 z części Sprawdź się. Po wykonaniu zadań nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Czy dzisiejsza lekcja była ciekawa?, Co zapamiętasz z dzisiejszej lekcji?, oczekując od uczniów wymienienia słownictwa i struktur, które z jakiegoś powodu okazały się dla nich szczególnie ważne. Uczniowie mogą także wskazać liczne wartości, które były częścią materiału.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel na podstawie Aufgabe 1 zapisuje pionowo na tablicy słowo GESUND. Zadaniem uczniów będzie podchodzenie do tablicy i zapisywanie haseł do krzyżówki. Po rozwiązaniu krzyżówki nauczyciel wymawia na głos słowa z Aufgabe 2 i apeluje do klasy o przetłumaczenie słów na język polski.

Praca domowa:

  • Uczniowie wykonują Aufgabe 5‑6 oraz 8 z części Sprawdź się w celu utrwalenia słownictwa poznanego na lekcji.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej:

  • przed lekcją: wprowadzenie do tematu, aktywowanie/przypomnienie znanego już słownictwa z tematyki sportowej;

  • w trakcie lekcji: uzupełnienie słownictwa związanego z dyscyplinami sportowymi, powiązanie wiedzy posiadanej z nową, wykorzystanie przykładów z mapy interaktywnej do dyskusji na temat sportu;

  • po lekcji: powtórzenie słownictwa z zakresu dyscyplin sportowych przy jednoczesnym doskonaleniu poprawnej wymowy i intonacji nowo poznanych wyrazów.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik