Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.2.13.3

Imię i nazwisko autora: Justyna Sikora

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Eine Safari mitten in Europa/Safari w środku Europy

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji

Umiejętność opisywania, relacjonowania i wypowiadania się na temat świata przyrody: zwierząt, zagrożeń i ochrony środowiska, organizacji wycieczek safari.

Cele szczegółowe lekcji

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
9) wyraża pewność, przypuszczenie, wątpliwości dotyczące zdarzeń z teraźniejszości i przyszłości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowana taksonomia celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • przedstawia argumenty za i przeciw organizowaniu safari w Afryce;

  • opowiada o  zagrożonych gatunkach zwierząt, uwzględniając ich wygląd, zamieszkiwany obszar oraz populację;

  • opisuje na blogu wycieczkę do parku safari w Niemczech.

Cele motywacyjne:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • pracuje, opierając się na autentycznych materiałach językowych;

  • dostrzega powiązanie pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi dziedzinami życia;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje umiejętności z innych przedmiotów szkolnych na lekcji języka niemieckiego;

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, umiejscawianie nowych wyrazów w kontekście (gra dydaktyczna „Zdanie - pytanie”, tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć);

  • ćwiczenie (pisownia, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie części zdań ze sobą, ćwiczenie użycia i rozumienia języka obcego w naturalnych kontekstach: czytając artykuły, pisząc wpisy na blogu);

  • rozumienie informacji, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak encyklopedie, słowniki czy Internet;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym.

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne,

  • podająca: pogadanka, wyjaśnianie,

  • eksponująca: mapa interaktywna,

  • aktywizująca: gra dydaktyczna, dyskusja, burza mózgów, LdL,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w parach,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • moneta,

  • lista słówek.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: „Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?“.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji na temat największego parku safari w Europie, znajdującego się w Niemczech w Dolnej Saksonii. Następnie prosi uczniów o wskazanie różnicy między tradycyjnym ogrodem zoologicznym a parkiem safari.

  • Jako ciekawostkę nauczyciel podaje informację na temat największego parku narodowego w Tanzanii – Narodowego Parku Serengeti.

  • Nauczyciel wspólnie z uczniami (burza mózgów) tworzy mapę pojęć do tematu safari, uwzględniając zwierzęta, które można tam zobaczyć, a także zalety i wady wyjazdów na safari oraz inne możliwości obserwacji dzikich zwierząt.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat zagrożeń dla środowiska wynikających z wyjazdów na safari oraz korzyści dla państw afrykańskich (Welche Bedrohungen für die Umwelt entstehen durch Safarireisen? Was sind die Vorteile von Safarireisen für afrikanische Länder?).

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie pracują metodą LdL. Wcześniej wyznaczeni i przygotowani do tego uczniowie czytają streszczenie tekstu źródłowego. Zapisują na tablicy i wyjaśniają słowa kluczowe oraz przygotowują dodatkowe pytania do tekstu.

  • Uczniowie sprawdzają rozumienie tekstu, wykonując Übung 1‑3 (określają główną myśl tekstu, dopasowują tytuł do fragmentu tekstu, zaznaczają prawidłowe odpowiedzi, wypowiadają się na zadany temat). W razie potrzeby konsultują się z nauczycielem.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na dwa kręgi – zewnętrzny i wewnętrzny, uczniowie stoją twarzami do siebie. Nauczyciel prosi, aby uczniowie z kręgu zewnętrznego wymieniali argumenty za organizowaniem safari w Afryce, a uczniowie z kręgu wewnętrznego – argumenty kontra. Na polecenie nauczyciela uczniowie z kręgu zewnętrznego przesuwają się o jedno miejsce, by w ten sposób tworzyć wiele argumentów za i przeciw, rozmawiając z różnymi uczniami w klasie.

  • Uczniowie zapoznają się z mapą interaktywną. Następnie w parach na podstawie mapy interaktywnej dopasowują prawidłowe informacje, przyporządkowują informacje z tekstu do zwierząt oraz opisują zwierzęta (Übung 1‑3).

  • Nauczyciel proponuje uczniom grę dydaktyczną „Zdanie - pytanie”. Do gry potrzebna jest moneta i lista słówek (słówka z mapy interaktywnej), które chcemy utrwalić, tworząc „zdania/pytania”. Na początku zostaje wspólnie ustalone, która strona monety oznacza zdanie, a która – pytanie. Uczniowie siedzący w okręgu wyrzucają monetę i w zależności od strony, na którą upadła, tworzą zdanie lub pytanie z wykorzystaniem słowa wskazanego przez nauczyciela. Wielokrotność kolejek zależy w głównej mierze od liczebności grupy.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w parach wyszukują informacje i tworzą opis nosorożca, uwzględniając nie tylko jego wygląd zewnętrzny, lecz także warunki naturalne, w których żyje, długość życia, potomstwo, ciekawostki, konieczność ochrony gatunkowej. Wybrane opisy prezentowane są na forum klasy. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.

Praca domowa

  • Uczniowie tworzą wpis na blogu, opisując wycieczkę do Parku Serengeti w Niemczech, przedstawiają park safari jako alternatywę do wyjazdów na safari afrykańskie oraz wyrażają własne odczucia i opinie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej

  • Przed lekcją: powtórzenie poznanego słownictwa. Uczniowie tworzą w grupach listę zwierząt, które można zobaczyć podczas safari, z podaniem informacji na temat ich cech oraz wyglądu.

  • W trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm). Każda grupa otrzymuje od nauczyciela karteczkę z nazwą jednej z części parku safari przedstawionego na mapie interaktywnej. Zadaniem uczniów jest prezentacja danej części parku z uwzględnieniem informacji, które zwierzę (ze sporządzonej wcześniej listy) w niej żyje.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Praca nad intonacją oraz wymową. Uczniowie zbierają argumenty za lub przeciw organizowaniu wycieczek na safari.

Słownik