Numer e‑materiału: 2.6.12.1

Imię i nazwisko autora: Martyna Mroczka

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Was für eine tolle Erfindung! / Ale świetny wynalazek!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność ustnego i pisemnego wypowiadania się na temat przedmiotów użytku codziennego.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia wynalazki, z których korzysta na co dzień;

  • opowiada, jakie niemieckie wynalazki znajdują się w jego domu;

  • przedstawia wybrany wynalazek.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • opinie i doświadczenia ucznia są ważnym elementem lekcji;

  • uczy się przez zabawę;

  • sam decyduje, czego będzie się uczył w domu poprzez wybór pracy domowej, co wspiera jego autonomię.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu celem tworzenia skojarzeń wzrokowych;

  • ćwiczenie wymowy, pisowni, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdania ze sobą;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu poprzez przechodzenie na język ojczysty;

  • wykorzystywanie wskazówek pozajęzykowych;

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencja w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Metody i techniki pracy:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście międzykulturowe;

  • CLIL (Content Language Integrated Learning);

  • podająca – techniki: pogadanka, opis, praca z tekstem czytanym, wyjaśnienie;

  • praktyczna – techniki: opis fotografii, odpowiedzi na pytania;

  • aktywizująca – techniki: gry dydaktyczne, mapa pojęć, burza mózgów;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – techniki: multimedialne z użyciem komputera/telefonu komórkowego.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z dostępem do Internetu,

  • słownik tradycyjny lub internetowy,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy słowo „Erfindungen”, wyjaśnia jego znaczenie i prosi uczniów o podanie nazw znanych im wynalazków. Ich pomysły zapisuje na tablicy.

  • Nauczyciel prosi o przeczytanie informacji wprowadzającej na temat niemieckich wynalazków. Podane przez uczniów przykłady porównywane są z tekstem: Czy coś się pokrywa? Czy pojawiło się coś nowego?

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst w części Przeczytaj, szukając w nim odpowiedzi na pytanie, o czym rozmawiają Fabian i Felix, i starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Po zapoznaniu się z treścią tekstu uczniowie zostają podzieleni na pary. Każda para uczniów o wybiera z tekstu 4‑5 słów kluczowych i na ich podstawie przygotowuje krótkie ustne streszczenia tekstu. Kilka wypowiedzi uczniów zostaje zaprezentowanych na forum klasy.

  • Nauczyciel prosi o podanie wynalazków występujących w tekście, które nie są jeszcze zapisane na tablicy i uzupełnia listę na podstawie informacji podanych przez uczniów. Uczniowie wykonują Übung 3 z części Przeczytaj oraz Aufgabe 1 i 2 z części Sprawdź się w celu utrwalenia nowego słownictwa.

  • Uczniowie wykonują w parach polecenia do tekstu, celem sprawdzenia jego rozumienia (Übung 1 i 2 w części Przeczytaj).

  • ALTERNATYWNE ĆWICZENIE KOMUNIKACYJNE: jeśli zajęcia odbywają się w pracowni komputerowej, ćwiczenie może zostać w całości zrealizowane w klasie szkolnej. W przeciwnym wypadku, nauczyciel prosi uczniów, aby przed lekcją wybrali jeden z wynalazków, które pojawiły się w tekście i wyszukanie dodatkowych informacji na ich temat. Następnie uczniowie przygotowują krótką prezentację wybranego wynalazku. Dodatkowo uczniowie mogą przygotować formę wizualną (prezentacja multimedialna, kolaż). Następnie prezentują swoje wypowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie analizują mapę pojęć i na jej podstawie rozwiązują Übung 1, 2 w części Mapa pojęć.

  • Nauczyciel zwraca uwagę na przykłady czasowników rozdzielnie złożonych występujących w mapie pojęć. Zapisuje na tablicy przykładowe zdanie: Ich ziehe meine Jeans an. Następnie poleca uczniom zapoznanie się z Tipp zur Grammatik. Zadanie uczniów polega na wskazaniu na mapie pojęć innych przykładów czasowników rozdzielnie złożonych. W celu utrwalenia nowej struktury uczniowie wykonują Übung 3 z części Mapa pojęć oraz Aufgabe 4 i 5 z części Sprawdź się.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie pracują techniką speed‑dating. Najpierw zastanawiają się nad tym jakiego wynalazku potrzebują codziennie i dlaczego (Aufgabe 8 z części Sprawdź się). Następnie pytają jak największą liczbę osób w klasie, jakiego wynalazku oni używają codziennie i do czego im służy. Nauczyciel pyta w ramach podsumowania, jakie wynalazki uczniowie wymieniali najczęściej.

Praca domowa

Uczniowie wykonują pisemnie Aufgabe 7 z części Sprawdź się. Ich zadanie polega na tym, aby w każdym pomieszczeniu ich domu lub mieszkania wskazać choć jeden niemiecki wynalazek oraz wynalazek z kraju pochodzenia ucznia.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: aby lepiej przygotować się do lekcji, uczniowie zapoznają się z mapą pojęć już w domu, sprawdzają w słowniku nieznane im słownictwo;

  • w trakcie lekcji: uczniowie wyszukują w mapie pojęć przykłady czasowników rozdzielnie złożonych;

  • po lekcji: uczniowie korzystają ze słownictwa zawartego w mapie pojęć jako rusztowania (scaffolding) do realizacji pracy domowej poprzez np. szukanie kolejno wynalazków w swoim domu na podstawie treści zawartych w tej mapie.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec