Dla nauczyciela
Autorka e‑materiału: Marta Mrozik
Autorka scenariusza: Zuzanna Ładyga‑Michalska
Opracowanie metodyczne: Paulina Andruszkiewicz‑Glińska, Paulina Marchlik
Przedmiot: język angielski
Temat zajęć: Let’s Buy Some Souvenirs / Kupujemy pamiątki
Grupa docelowa: klasa 3 szkoła podstawowa
Podstawa programowa:
Treści nauczania – wymagania szczegółowe 1.7, 2.2, 2.3, 3.1, 3.2, 5.2, 5.3, 7, 8.1, 11
Kształtowane kompetencje kluczowe:
[K1] kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji
[K2] kompetencje w zakresie wielojęzyczności
[K4] kompetencje cyfrowe
[K5] kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się
Cele operacyjne:
Uczeń nazywa typowe rodzaje pamiątek z podróży.
Uczeń potrafi zadać pytanie o to, ile kosztuje pamiątka w sklepie z pamiątkami.
Cele motywacyjne:
Uczeń rozwija słownictwo pozwalające nazwać pamiątki z podróży.
Uczeń rozwija ciekawość świata i chęć podróżowania.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk)
strategie kognitywne (ćwiczenie wymowy, organizowanie wiedzy tematycznej)
strategie kompensacyjne (techniki wspierające uczenie się słownictwa, wykorzystanie domysłu językowego)
Metody/techniki nauczania:
podejście komunikacyjne
kognitywizm
konstruktywizm
konektywizm
metoda podająca (praca z tekstem/nagraniem)
metoda cyfrowa (praca z użyciem komputera)
metoda praktyczna (ćwiczenia przedmiotowe)
metoda aktywizująca (praca z ilustracją interaktywną zabawyruchowe/polisensoryczne)
Formy zajęć:
praca w parach
praca całego zespołu klasowego
praca indywidualna
Środki dydaktyczne:
komputer z dostępem do internetu i z głośnikami
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale
tablica interaktywna
urządzenia (laptopy, tablety) dla poszczególnych uczniów
PRZEBIEG LEKCJI:
Faza wprowadzająca:
Przed lekcją nauczyciel prosi dzieci o przyniesienie pamiątek z podróży/wakacji – zarówno tych kupionych, jak i znalezionych, np.: kamieni, muszli, szyszek itp. Nauczyciel przygotowuje własne pamiątki.
Uczniowie siadają w kręgu i każde z dzieci nadaje sobie numer, odliczając od one. Nauczyciel prezentuje swoją pamiątkę i pyta: Do you you know what it is called? It’s a souvenir. Dzieci powtarzają słowo souvenir, nauczyciel opisuje pamiątkę prostymi słowami, np.: This is a cup. It’s from Cracow, a następnie prosi dzieci, żeby zaprezentowały swoje pamiątki: Show me your souvenirs. Dzieci prezentują skarby reszcie grupy, a nauczyciel pomaga im, zadając pomocnicze pytania i podając potrzebne słownictwo.
Nauczyciel wyświetla na tablicy Exercise 1 (Przeczytaj). Odtwarza nagrania do ilustracji, a dzieci powtarzają ich treść.
Faza realizacyjna:
Uczniowie słuchają nagrania dialogów (Przeczytaj) i śledzą wzrokiem tekst na tablicy multimedialnej lub na urządzeniach mobilnych.
Nauczyciel ponownie odtwarza nagrania. W dialogu drugim, trzecim i czwartym zatrzymuje nagranie po pytaniach How much…? oraz Can I?. Prosi uczniów o powtórzenie pytań.
Uczniowie w parach odczytują dialogi z podziałem na role, po czym zamieniają się rolami kupującego i sprzedającego.
Nauczyciel wyświetla na tablicy zdania z Exercise 2 (Przeczytaj) i je odczytuje, a uczniowie wybierają prawidłowe odpowiedzi poprzez podniesienie kciuka w górę i powiedzenie Yes, it’s true, jeśli uważają odpowiedź za prawdziwą lub opuszczenie kciuka w dół i dodanie No, it’s false, jeśli uważają odpowiedź za fałszywą. Nauczyciel nanosi odpowiedzi na tablicę.
Uczniowie pracują w parach i na urządzeniach mobilnych porządkują zdania z Exercise 3 (Przeczytaj). Para ochotników odczytuje dialog, a nauczyciel nanosi odpowiedzi na tablicę. Gdy wszystkie zdania są już na tablicy, nauczyciel prosi dzieci, żeby zamknęły oczy i wymazuje niektóre wyrazy z ćwiczenia, po czym mówi uczniom, żeby uzupełnili luki.
Nauczyciel zaprasza uczniów do zabawy w sklep z pamiątkami. Ustawiają ławki w rzędzie, tak aby przypominały stragan. Dzieli uczniów na dwie grupy: kupujących i sprzedających. Sprzedający rozkładają przed sobą przyniesione z domu pamiątki. Kupujący stają w rzędzie po drugiej stronie ławek. Nauczyciel modeluje rozmowę w sklepie z wybranym uczniem. Najpierw sprzedający wita się i mówi: How can I help you? Kupujący mówi, np.: How much is this magnet? Sprzedający podaje cenę. Ceny zależą od sprzedających, ale warto wcześniej ustalić z dziećmi, że używamy tylko liczb od 1 do 20, oraz waluty, takie jak: uśmiechy, przysiady, podskoki (walutę zapisujemy na tablicy). Kupujący ocenia, czy cena jest wysoka, czy niska (It’s cheap/expensive), i kupuje pamiątkę. Gdy wszyscy kupujący nabędą pamiątki, sprzedający i kupujący zamieniają się rolami.
Nauczyciel wyświetla na tablicy Exercise 1 (Ilustracja interaktywna). Uczniowie w parach grają na urządzeniach mobilnych w memo z ćwiczenia, a następnie nanoszą rozwiązanie na tablicę.
Nauczyciel wyświetla na tablicy ilustrację (Ilustracja interaktywna). Kolejni uczniowie podchodzą do tablicy i odtwarzają nagrania pasujące do elementów ilustracji, a reszta klasy powtarza treść nagrań. Ochotnik przy tablicy jako pierwszy mówi wymyślonym tonem (szeptem, głośno, jako robot itp.), a koledzy/koleżanki go naśladują.
Nauczyciel odtwarza nagrania do ilustracji i prosi uczniów, aby słuchając, wybrali na urządzeniach mobilnych odpowiedzi w Exercise 2 (Ilustracja interaktywna). Uczniowie porównują odpowiedzi w parach i nanoszą je na tablicę.
Podczas realizacji poszczególnych ćwiczeń nauczyciel powinien dostosować tempo ich wykonywania do indywidualnych potrzeb uczniów. Uczniowie, którzy szybciej wykonali ćwiczenie, mogą pomóc koledze/koleżance pracującemu/pracującej wolniej.
Faza podsumowująca:
Uczniowie pracują w parach i na urządzeniach mobilnych uzupełniają Exercise 3 (Ilustracja interaktywna). Następnie ochotnicy nanoszą odpowiedzi na tablicę.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują Exercise 1–3 (Sprawdź się). Nauczyciel może wykorzystać ćwiczenia z sekcji w ramach sprawdzianu lub zadać wybrane ćwiczenia do samodzielnego wykonania w domu.
Materiały pomocnicze: Pamiątki z podróży.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Każdy uczeń wybiera z multimedium trzy opisy pamiątek. Przepisuje opis, przekształcając go w formę rebusu, np.: zamieniając postcard w rysunek pocztówki. Następnie uczniowie wymieniają się rebusami w parach i je rozszyfrowują.