Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.4.11.1

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Aberglaube und alte Überzeugungen in der Medizin / Zabobony i dawne wierzenia w medycynie

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat zabobonów i wierzeń w medycynie ludowej oraz ich zastosowania w leczeniu

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania, osobisty system wartości, autorytety);
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy);
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje informacje na temat medycyny naturalnej na przestrzeni lat;

  • wymienia wybrane niekonwencjonalne metody leczenia;

  • opisuje historię i zastosowanie wybranych metod alternatywnych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • samodzielnie dokonuje refleksji nad swoimi umiejętnościami językowymi;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje do nauki języka różne aplikacje.

Strategie uczenia się

strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik do zapamiętywania nowych wyrazów i ich znaczeń – używanie obrazu i dźwięku obok słów (używanie skojarzeń wzrokowych, stosowanie słów kluczowych, wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego);

strategie kognitywne:

  • stosowanie technik generatywnych do uświadamiania sobie struktury języka – zadawanie pytań, robienie notatek, powtarzanie zdań na głos;

  • stosowanie technik strukturalnych – wybierania najistotniejszych elementów, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia wyrazów i struktur w wypowiedziach ustnych i pisemnych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. tworzenie nowych wyrazów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

strategie społeczne:

  • zadawanie pytań osobom o oczekiwanych większych umiejętnościach językowych (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów),

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podejście humanistyczne;

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca: praca z tekstem źródłowym, praca z plikiem audio;

  • aktywizująca: burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu;

  • słowniczek;

  • tekst źródłowy;

  • multimedium (plik audio);

  • zdjęcia nawiązujące tematycznie do medycyny alternatywnej lub medycyny ludowej;

  • pojemnik z karteczkami, na których zapisane są początki zdań;

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prezentuje kilka zdjęć nawiązujących tematycznie do medycyny alternatywnej lub medycyny ludowej, np. zioła, wahadełko, pijawki, kasztany, okłady z pokrzyw, itp. i pyta: Womit verbindet ihr diese Fotos/Dinge? Was ist das heutige Thema? Was meint ihr? Uczniowie wypowiadają się na forum klasy. Nauczyciel zapisuje propozycje uczniów na tablicy, a następnie informuje ich, jaki jest temat lekcji.

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem wprowadzającym. Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło: der Aberglaube i prosi uczniów o podanie w języku niemieckim przykładów, o których przeczytali w tekście wprowadzającym lub innych odnoszących się do dawnych lub ludowych praktyk leczniczych.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem w części Przeczytaj. W razie konieczności korzystają z dodatkowej pomocy, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie dobierają się w pary i sprawdzają stopień zrozumienia treści tekstu, wykorzystując do tego Übung 1‑3 w części Przeczytaj. Uczniowie wykonują zadania najpierw samodzielnie, a następnie porównują swoje rozwiązania z rozwiązaniami kolegi/koleżanki. Uczniowie określają główną myśl tekstu, łączą na podstawie treści tekstu pytania z odpowiedziami oraz uzupełniają tekst podanymi wyrazami.

  • Nauczyciel zachęca uczniów do krótkiej wymiany zdań na temat przeczytanego tekstu, zadając pytania, np. Czego dowiedziałeś/aś się z tekstu? Z którymi stwierdzeniami z tekstu się zgadzasz? Co już wiedziałeś/wiedziałaś? Co chciałbyś dodać do wcześniejszych przykładów? (Was hast du aus dem Text erfahren? Welchen Aussagen aus dem Text stimmst du zu? Was hast du bereits gewusst? Was möchtest du zu den früheren Beispielen hinzufügen?) Wskazani przez nauczyciela uczniowie odpowiadają na zadane pytania. Nauczyciel zapisuje na tablicy podane przez uczniów przykłady.

  • Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z tytułem nagrania, a następnie odtwarza fragmenty wywiadu – pytania zadawane przez redaktorkę i pyta: Was ist das Thema des Gesprächs? Wovon wird die interviewte Person erzählen? Was meint ihr? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie słuchają całego nagrania pliku audio Die Tradition in der Familie Raabe, a następnie indywidualnie sprawdzają stopień zrozumienia jego treści, wykorzystując do tego Übung 1‑3 w części Plik audio. Uczniowie:
    – przyporządkowują informacje do postaci, których one dotyczą (Übung 1);
    – słuchają ponownie tekstu, zwracając szczególną uwagę na to, których dolegliwości dotyczą podane sposoby leczenia (Übung 2);
    – decydują, które informacje są zgodne z treścią tekstu, a które fałszywe (Übung 3).

  • Uczniowie zapoznają się z Tipp zur Grammatik, a następnie wykonują Aufgabe 4 i Aufgabe 5, sprawdzając stopień zrozumienia treści Tipp zur Grammatik.

  • Nauczyciel przygotowuje na osobnych karteczkach początki zdań ze spójnikiem nachdem, których treść dotyczy tematu lekcji. Wybrani uczniowie losują początek zdania i formułują zakończenie. Przykłady takich początków zdań:

  1. Nachdem ich von der heilenden Wirkung der Kräuter erfahren hatte, ...

  2. Nachdem ich über die negativen Folgen der alten Heilungsmethoden gelesen habe, ...

  3. Nachdem ich mich am Bein verletzt hatte, ...

  4. Nachdem mir die Methoden der Schulmedizin nicht geholfen haben, ...

  5. Nachdem ich die professionelle ärztliche Hilfe bekommen hatte, ...

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel dzieli klasę na 4‑osobowe grupy. Uczniowie zapoznają się z Aufgabe 8 w części Sprawdź się. Uczniowie przygotowują dialog z osobą zajmującą się homeopatią. 3 osoby zadają pytania, jedna osoba udziela odpowiedzi. Wybrana grupa prezentuje dialog na forum klasy.

Praca domowa

Uczniowie piszą wiadomość E‑Mail do kolegi/koleżanki na temat problemów ze zdrowiem, nieskutecznego leczenia tradycyjnymi sposobami oraz zastosowanej alternatywnej metody leczenia (Aufgabe 7 w części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • Przed lekcją: na podstawie tytułu książki, o której opowie pani Raabe Aberglauben in der Volksmedizin und ihre Auswirkungen in der Gegenwart uczniowie wyszukują w internecie artykuły na dany temat oraz przygotowują listę 10‑15 wyrazów lub zwrotów do tematu w języku niemieckim i polskim.

  • W trakcie lekcji: uczniowie wcielają się w rolę pani Raabe oraz redaktorki i stosując parafrazę odtwarzają własnymi słowami przebieg tej rozmowy. Nauczyciel może przygotować także transkrypcję tekstu z lukami i poprosić uczniów o uzupełnienie luk własnymi słowami i według własnego pomysłu.

  • Po lekcji: uczniowie przygotowują prezentację na temat dawnych metod leczenia lub streszczenie informacji, które przedstawiła pani Raabe.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik