Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.10.1

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die Olympischen Spiele / Igrzyska olimpijskie

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na temat sportu i związanych z nim dyscyplin oraz imprez.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni niektóre olimpijskie dyscypliny sportowe;

  • przedstawi fakty historyczne dotyczące igrzysk olimpijskich;

  • opowie o imprezie sportowej, która odbyła się w jego szkole.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu w celu tworzenia skojarzeń wzrokowych;

  • rozumienie informacji, np. czytanie i słuchanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia lub w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • współpraca z innymi osobami – z koleżankami i kolegami na tym samym poziomie językowym.

Metody i techniki nauczania:

  • podająca – pogadanka, opis, praca z tekstem czytanym, wyjaśnienie;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania, pisanie odpowiedzi na blogu;

  • aktywizująca – karta zadań interaktywnych, burza mózgów;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel, nawiązując do zdjęcia otwierającego, prosi uczniów o podanie olimpijskich dyscyplin sportowych z podziałem na letnie i zimowe. Wymienione słownictwo zapisywane jest na tablicy. Jeśli uczniowie nie znają określenia dyscypliny sportowej w języku niemieckim, nauczyciel je podaje i również zapisuje na tablicy.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” dotyczącej igrzysk olimpijskich, a następnie o znalezienie w Internecie informacji odnośnie udziału i osiągnięć Polaków oraz Niemców w tej imprezie sportowej.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel poleca uczniom, aby przejrzeli tekst i wymienili słówka, które są im dobrze znane. Prosi również o podanie słownictwa, którego w ogóle nie rozumieją. Przy wskazanym obcym wyrazie nauczyciel inicjuje jego chóralne powtórzenia.

  • Uczniowie czytają tekst Die Olympischen Spiele, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel zwraca ponownie uwagę w tej części lekcji na ważność wymowy i intonacji. Zachęca do powtórzeń parami zawartych w słowniczku wyrazów.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu w celu sprawdzenia stopnia jego zrozumienia oraz utrwalenia nowego słownictwa związanego z igrzyskami olimpijskimi i formami czasu przeszłego Präteritum, np. rozpoznają myśl przewodnią fragmentu tekstu, znajdują określone informacje w tekście.

  • Uczniowie słuchają nagrania w części Plik audio, wypisują słownictwo dotyczące igrzysk olimpijskich oraz nazwy dyscyplin sportowych, które usłyszą. Następnie w parach wykonują polecenia do multimedium, np. wyszukują informacje w tekście słuchanym.

  • Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne, które służą utrwaleniu słownictwa zawartego w tekście i pliku audio oraz zastosowaniu form czasu przeszłego Präteritum w wypowiedziach pisemnych i ustnych.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie podsumowują zdobytą wiedzę na temat olimpijskich dyscyplin sportowych oraz igrzysk olimpijskich.

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Co było dla was najtrudniejsze i dlaczego?, oczekując informacji zwrotnej od uczniów.

  • Uczniowie przyglądają się tablicy z zapisanym na początku zajęć słownictwem, następnie zamykają oczy. W tym czasie nauczyciel usuwa jedno ze słów, zadaniem uczniów jest wskazanie usuniętego słowa. W końcowej fazie ćwiczenia można usunąć dwa, a nawet trzy pojęcia.

Praca domowa

Napisz do koleżanki/kolegi wiadomość SMS i poinformuj, co robiłaś/robiłeś w weekend podczas uprawiania jednej z dyscyplin sportowych.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o wypisanie określeń dyscyplin sportowych, które są im już znane;

  • w trakcie lekcji: uczniowie grają w kalambury: jedna grupa przedstawia dyscyplinę sportową w formie pantomimy, druga odgaduje prezentowane pojęcie; drugi wariant dotyczy formy rysowanej: jedna grupa rysuje dyscyplinę sportową, druga odgaduje pojęcie; grupa otrzymuje punkt za dobrze pokazaną lub narysowaną dyscyplinę sportową, dwa punkty za odgadnięte pojęcie i podanie go w języku niemieckim;

  • po lekcji: przygotuj sprawozdanie z imprezy sportowej, w której uczestniczyłaś/uczestniczyłeś jako widz.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik