Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.5.3.5

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Bubik

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Mein Lieblingsfach / Mój ulubiony przedmiot

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A1+

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wyrażania opinii na temat przedmiotów szkolnych

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazwie przedmioty szkolne;

  • wyrazi swoją opinię na temat przedmiotów szkolnych;

  • napisze komentarz na blogu.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, wyjaśnianie użycia i odmiany czasownika;

  • eksponująca – ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, gry dydaktyczne, speed‑dating;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (gra edukacyjna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu w części Wprowadzenie, a następnie prowadzi krótką dyskusję na temat ulubionych przedmiotów szkolnych. Nauczyciel nawiązuje do informacji zawartych we Wprowadzeniu i pyta: Was ist euch in der Schule wichtiger: Freunde treffen oder das Lernen? Uczniowie mogą zgłaszać swoje preferencje poprzez podniesienie ręki. Nauczyciel zapisuje na tablicy klasową statystykę.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie analizują statystykę z części Przeczytaj. Następnie wykonują Übung 1 z części Przeczytaj, aby sprawdzić poziom zrozumienia informacji zawartych w statystyce (uzupełniają tekst nazwami przedmiotów szkolnych w języku niemieckim).

  • Nauczyciel zwraca uwagę uczniów na czasownik mögen. Na podstawie kontekstu w Übung 1 starają się oni odgadnąć jego znaczenie. Następnie uczniowie zapoznają się z Tipp zur Grammatik i odmianą czasownika mögen. Uczniowie wykonują Übung 2 i 3 w części Przeczytaj: wybierają właściwe formy czasownika mögen oraz łączą zdania w języku niemieckim z ich polskimi odpowiednikami.

  • Do utrwalenia odmiany czasownika mögen uczniowie wykorzystują Aufgabe 1, 2, 3 i 4 w części Sprawdź się: rozwiązują krzyżówkę, na podstawie wysłuchanego nagrania łączą ze sobą fragmenty zdań i uzupełniają treść rozmowy oraz układają zdania z podanych elementów.

  • Uczniowie grają w grę edukacyjną i wykonują Übung 1, 2 i 3 w części Gra edukacyjna: dopasowują zdania w języku niemieckim do ich tłumaczeń, układają zdania z podanych elementów oraz uzupełniają tabelę brakującymi wyrazami.

  • Uczniowie w parach wykonują Aufgabe 5 i 6 w części Sprawdź się: dopasowują zdania do kategorii oraz łączą nazwy przedmiotów szkolnych w języku niemieckim z ich polskimi odpowiednikami. Ćwiczenia stanowią przygotowanie do produkcji językowej.

c) Faza podsumowująca:

  • Zadaniem każdego ucznia jest zapytanie przynajmniej trzech osób w klasie o lubiane przedmioty szkolne, np. Magst du Deutsch? Magst du Mathe?, i zanotowanie ich odpowiedzi (technika speed‑dating). Na koniec przeprowadza się porównanie na forum klasy: Welche Fächer mögen die Schüler am meisten/am wenigsten?.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 7 i 8 z części Sprawdź się, wykorzystując informacje uzyskane podczas zadawania pytań w klasie: piszą komentarz do wpisu na blogu na temat swoich ulubionych przedmiotów szkolnych oraz przygotowują pisemną wypowiedź o lubianych i nielubianych przedmiotach szkolnych kolegów z klasy.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania gry edukacyjnej:

  • przed lekcją: nauczyciel może zachęcić uczniów, aby zagrali w grę edukacyjną w domu; przed przystąpieniem do grania powinni oni zapoznać się z Tipp zur Grammatik w części Przeczytaj;

  • w trakcie lekcji: gra edukacyjna będzie stanowiła atrakcyjną formę ćwiczenia odmiany czasownika mögen;

  • po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego i gramatycznego w formie zabawy będzie dla uczniów bardziej motywujące.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik