Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.2.5

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Sparst du Geld? / Oszczędzasz pieniądze?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności opisywania i wypowiadania się na temat prac domowych i stylu życia.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
6) składa życzenia i gratulacje, odpowiada na życzenia i gratulacje;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni formy oszczędzania pieniędzy w domu;

  • poda przykłady oszczędzania w życiu codziennym;

  • opisze funkcjonowanie automatu do butelek zwrotnych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka takich jak słowniki czy Internet;

  • centralizowanie procesu uczenia się - utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi;

  • współpraca z innymi osobami - z koleżankami i kolegami na tym samym poziomie językowym.

Metody i techniki pracy:

  • podająca – techniki: pogadanka, opis, praca ze źródłem czytanym, wyjaśnienie;

  • praktyczna – techniki: udzielanie wskazówek odnośnie kłopotów finansowych;

  • aktywizująca – techniki: gry dydaktyczne, opowiadanie, burza mózgów;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – techniki: multimedialne z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • urządzenia cyfrowe,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (animacja),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło „Geld sparen” i prosi o podanie form oszczędzania znanych uczniom: jak oni oszczędzają, jak oszczędza ich rodzina. Podane przykłady zapisuje na tablicy.

  • Nauczyciel prosi o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat kontrolowania wydatków oraz oszczędzania. Następnie pyta uczniów, czy Polacy kontrolują swoje wydatki oraz czy w Polsce mieszkańcy określonych regionów uważani są za bardziej oszczędnych od innych. Prosi o podanie ewentualnych przykładów.

b) Faza realizacyjna:

  • Przed przeczytaniem tekstu „Was sagen die Jugendlichen zum Thema Sparen?” uczniowie analizują przykłady z Übung 2 w części Przeczytaj i próbują odgadnąć, jakie porady dotyczące oszczędzania przez młodych ludzi może zawierać tekst. Nauczyciel objaśnia nieznane słownictwo. Następnie uczniowie czytają tekst i weryfikują swoje hipotezy. Aby sprawdzić poziom zrozumienia tekstu, wykonują Übung 1 i 3 z części Przeczytaj. Aby rozszerzyć słownictwo dotyczące możliwości oszczędzania, uczniowie wykonują Aufgabe 5 z części Sprawdź się.

  • Nauczyciel mówi, że jedną z możliwości oszczędzania jest zbieranie butelek z kaucją. Wprowadza tu określenia Einwegflasche, Mehrwegflasche, Pfandflasche i Pfandflaschenautomat.

  • Przed przystąpieniem do oglądania animacji, uczniowie zapoznają się ze słownictwem zawartym w Übung 1 w części Animacja. Podczas dwukrotnego oglądania i słuchania materiału audiowizualnego wykonują Übung 1, 2 i 3, znajdujące się w tej części. Aby utrwalić słownictwo związane z działaniem automatu na butelki, wykonują Aufgabe 1 i 6 z części Sprawdź się.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel przygotowuje karteczki, na których zapisane są różne potrzeby młodych ludzi, np. Ich bekomme nicht genug Taschengeld von meinen Eltern. / Ich möchte mir eine teure Lederjacke kaufen. / Ich brauche mehr Geld fürs Kino. / Meine Eltern geben mir zu wenig Geld für Kosmetika. / Ich brauche mehr Geld für Klamotten itd.

  • Uczniowie pracują w grupach 4‑osobowych. Każdy z uczniów losuje jedną karteczkę i przedstawia innym „swój” problem. Pozostałe osoby udzielają porad, w jaki sposób dana osoba może znaleźć potrzebne pieniądze. Ten, kto udzieli najlepszej porady, dostaje punkt.

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Co wam dziś pomagało, a co utrudniało naukę? i inicjuje krótką dyskusję w klasie na temat wad i zalet pracy indywidualnej, parami oraz w grupie.

Praca domowa:

  • Uczniowie ponownie zapoznają się z animacją i na jej podstawie wykonują Aufgabe 8 z części Sprawdź się: opisują, jak funkcjonuje automat do sortowania butelek.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji:

  • przed lekcją: Ponieważ tekst animacji jest wymagający językowo, nauczyciel może polecić zapoznanie się ze słownictwem z Übung 1 z części Animacja już przed lekcją;

  • w trakcie lekcji: Nauczyciel rozpisuje kolejne etapy działania automatu do butelek na pojedynczych kartkach. Każdy uczeń losuje jedną kartkę. Podczas słuchania uczniowie ustawiają się, tworząc rząd w takiej kolejności, w jakiej „ich” działania są wymieniane w animacji;

  • po lekcji: Ponowne zapoznanie się z animacją będzie pomocne w wykonaniu pracy domowej.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik