Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.6.5

Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Ein süßes Leben?/Słodkie życie?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat zdrowego odżywiania ze szczególnym uwzględnieniem kwestii spożywania cukru w codziennej diecie.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe – w tym diety, lokale gastronomiczne);
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) opisuje upodobania;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wyjaśnia, czym są produkty typu light;

  • wymienia zalety i wady cukru;

  • relacjonuje najważniejsze fakty i mity na temat cukru.

Cele motywacyjne:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • sam decyduje, jak rozwiązać problem i udzielić wyjaśnień;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie kognitywne:

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych (mowa ciała, sposób zwracania się, wiedza ogólna).

Metody i formy nauczania:

  • podająca – pogadanka, opis, praca z tekstem źródłowym, wyjaśnienie,

  • aktywizująca – gry dydaktyczne, wspólne czytanie,

  • dyskusja dydaktyczna – burza mózgów,

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst Light‑Produkte gar nicht leicht podzielony na fragmenty,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu. Zwraca także ich uwagę na tekst wprowadzający „Czy wiesz, że…” i prosi uczniów o wymianę własnej wiedzy i doświadczeń na temat produktów typu light oraz spożycia cukru.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytanie Kannst du erklären, was Light‑Produkte sind? Uczniowie odpowiadają, po czym nauczyciel rozdaje pocięty na kawałki, wydrukowany tekst z części Przeczytaj. Zadaniem uczniów będzie dopasowanie do siebie fragmentów tekstu. Alternatywnie (technika wspólnego czytania): Nauczyciel dzieli uczniów na grupy trzyosobowe. Każda grupa siada przy osobnym stoliku. Przeznaczony do opracowania tekst jest dzielony przez nauczyciela na trzy fragmenty. Każdy uczeń zapoznaje się z pierwszym fragmentem i losuje jedno z trzech zadań:

    • przygotuj pytania dla uczniów z grupy na temat przeczytanego fragmentu;

    • zadaj uczniom z grupy pytania o niezrozumiałe wyrazy/fragmenty tekstu;

    • streść uczniom przeczytany fragment.

  • Po wykonaniu zadania uczniowie prezentują w swoich grupach wyniki swojej pracy. Sekwencja powtarzana jest także w odniesieniu do fragmentu drugiego i trzeciego (nauczyciel powinien zadbać o to, aby w poszczególnych sekwencjach każdy uczeń rozwiązywał inne zadanie).

  • Uczniowie w parach wstawiają pasujące zwroty w zdania oraz łączą wyrazy o podobnym znaczeniu (Übung 1 i 2 z sekcji Przeczytaj).

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytania: 1. Was ist Haushaltszucker? 2. Was passiert im Körper, wenn wir etwas Süßes essen? 3. Welche Alternativen gibt es zu Zucker? Wybrani uczniowie odpowiadają na forum klasy.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy, każda z grup przygotowuje wypowiedzi do jednego z tematów: szkodliwy wpływ cukru na zdrowie, zamienniki cukru lub choroby związane z nadużywaniem cukru.

  • Uczniowie wypowiadają się na dany temat, otrzymują informację zwrotną od nauczyciela oraz innych uczniów z klasy.

  • Nauczyciel pyta uczniów: Wie oft esst ihr Süßigkeiten und in welcher Form? Uczniowie odpowiadają, po czym słuchają pliku audio. Podczas słuchania zaznaczają, o co pyta moderator (Übung 1 z sekcji Plik audio).

  • Uczniowie w parach łączą wyrazy o podobnym znaczeniu oraz uzupełniają luki w zdaniach (Übung 2 i 3 z sekcji Plik audio).

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie piszą krótki tekst, w którym wymieniają argumenty przemawiające za i przeciw spożywaniu cukru.

  • Uczniowie charakteryzują produkty typu light i wyjaśniają ich działanie.

  • Uczniowie odnoszą się krytycznie do tematu: wpływ cukru na zdrowie i wyrażają swoją opinię.

Praca domowa

Uczeń sporządza notatkę z lekcji w postaci mapy pojęć na temat cukru. Może ją poszerzyć o informacje znalezione w Internecie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: zapoznanie się z tematem i nowym słownictwem; uczniowie przygotowują – w formie zdjęć, obrazków, prezentacji – zobrazowaną zawartość cukru w napojach i batonach znanych marek, które spożywają na co dzień;

  • w trakcie lekcji: uczniowie przedstawiają, omawiają dane na temat zawartości cukru w przekąskach spożywanych przez młodych ludzi, mogą również przynieść podane produkty, a obok położyć tyle cukru, ile te przekąski w sobie zawierają;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa; uczniowie przygotowują domowej roboty przekąskę fit bez cukru, podają przepis, dodatkowo mogą przygotować relację w postaci zdjęć lub filmu z przyrządzania przekąski.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik