Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.10.5

Imię i nazwisko autora: Karolina Puzio

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Vielleicht Skateboarding? / A może jazda na deskorolce?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na temat nowych trendów w sporcie

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni nowe trendy w sporcie;

  • wyjaśni, który sport jest dla niego najbardziej interesujący;

  • opowie, czy jazda na deskorolce byłaby dla niego ciekawa.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • eksponująca – ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, dyskusja;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Na początku zajęć nauczyciel poleca uczniom, aby przeczytali informację wprowadzającą. Następnie zadaje pytania: Czy jeździliście już na deskorolce? Znacie jakichś skaterów? Czy jazda na deskorolce w Polsce jest bardzo popularna? Dlaczego tak, dlaczego nie? Po krótkiej dyskusji nauczyciel poleca uczniom, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i prosi o jego opisanie, zadając pytanie Was seht ihr auf dem Bild? Nauczyciel wypisuje na tablicy wskazówki dotyczące wypowiedzi, np. Auf dem Bild sehe ich …, Auf dem Bild gibt es …

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst z części Przeczytaj i starają się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Podczas czytania nauczyciel zwraca uwagę na wymowę. Nauczyciel czyta zdania z Übung 1 z części Przeczytaj i prosi uczniów o odpowiedź na forum, czy są one prawdziwe czy fałszywe.

  • Uczniowie wykonują w parach dalsze polecenia do tekstu w części Przeczytaj w celu sprawdzenia stopnia jego zrozumienia oraz utrwalenia nowego słownictwa: uzupełniają zdania podanymi wyrazami (Übung 2) oraz zaznaczają informacje niezgodne z treścią tekstu (Übung 3).

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy trzy przykłady zdań z tekstu w części Przeczytaj, w których występują spójniki da, weil, dass, np.: Skateboarding hat mich gelehrt, sich anzustrengen und durchzuhalten, da dieser Sport nicht einfach ist; Man darf nicht vergessen, dass jede Sportart mit einem Risiko verbunden ist; Ich habe mir einmal den Arm gebrochen, weil ich sehr hart auf ihn gefallen bin, i objaśnia uczniom, w jaki sposób tworzy się zdanie z tymi spójnikami. Uczniowie wykonują Aufgabe 6 z części Sprawdź się: wskazują właściwe fragmenty zdań.

  • Uczniowie przyglądają się multimedium, a następnie wykonują Übung 1 i 2 z części Katalog interaktywny: łączą ze sobą fragmenty zdań oraz uzupełniają zdania brakującymi wyrazami.

  • Uczniowie wykonują Aufgabe 4 oraz 5 z części Sprawdź się, które stanowią przygotowanie do dalszego ćwiczenia: dopasowują wyrazy i zdania w języku niemieckim do ich polskich odpowiedników.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie dobierają się w pary. Na podstawie Aufgabe 7 z części Sprawdź się nauczyciel poleca uczniom, aby wybrali dwie dyscypliny sportowe, które uważają za najbardziej interesujące, i prosi o opisanie koledze/koleżance, na czym polega dany sport, np.: Ich finde Skateboarding am interessantesten. Beim Skateboarding führt man verschiedene Tricks auf einem Skateboard aus. Am interessantesten ist für mich Akrobatik. Bei der Akrobatik führt man schwierige gymnastische Übungen durch.

  • Uczniowie pozostają w parach. Na podstawie Aufgabe 8 z części Sprawdź się nauczyciel poleca uczniom, aby wyjaśnili sobie wzajemnie, czy chcieliby spróbować jazdy na deskorolce. Dlaczego tak, dlaczego nie.

  • Na koniec zajęć uczniowie wykonują Aufgabe 1, 2 i 3 z części Sprawdź się: dopasowują nazwy dyscyplin sportowych do zdjęć, rozwiązują krzyżówkę oraz dobierają rodzajniki do podanych wyrazów.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Übung 3 z części Katalog interaktywny: w 3–4 zdaniach wyjaśniają, która dyscyplina sportowa wymaga koordynacji.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: wprowadzenie do tematu, przypomnienie znanego już słownictwa;

  • w trakcie lekcji: uzupełnienie słownictwa związanego z nowymi trendami w sporcie, powiązanie wiedzy posiadanej z nową;

  • po lekcji: powtórzenie słownictwa z zakresu dyscyplin sportowych.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik