Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Ohne Stress im Restaurant/Bezstresowo w restauracji.

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność opisywania zasad dobrego zachowania się przy stole.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy);
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe – w tym diety, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
8) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
9) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
11) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
9) wyraża pewność, przypuszczenie, wątpliwości dotyczące zdarzeń z teraźniejszości i przyszłości;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  3. kompetencje cyfrowe,

  4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • rozpoznaje podstawowe zasady kulturalnego zachowania się przy stole,

  • podaje przykłady stosownych i niestosownych zachowań przy stole,

  • opowiada jak zachować się w konkretnych sytuacjach przy stole.

Cele motywacyjne:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi,

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia,

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem,

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach,

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata,

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania,

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe:

  • wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych,

strategie kognitywne:

  • tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdań ze sobą;

  • czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • używanie wskazówek językowych - niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślnie się treści w języku niemieckim;

  • tworzenie nowych słów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy.

Metody i formy pracy:

  • podająca – pogadanka, opis, praca z tekstem źródłowym, wyjaśnienie;

  • aktywizująca – odgrywanie scenek (wcielanie się w inną postać);

  • dyskusja dydaktyczna – burza mózgów;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w parach,

  • praca grupowa.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium: katalog interaktywny,

  • zestaw zadań interaktywnych.

PRZEBIEG LEKCJI:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu oraz przeczytali tekst wprowadzający „Czy wiesz, że…” i pyta uczniów: „Czy domyślacie się, co będzie tematem dzisiejszej lekcji?”.

  • Następnie prosi uczniów o podanie znanych im przykładów zasad dobrego zachowania się przy stole, wymianę osobistych doświadczeń, także na temat kłopotliwych sytuacji, jakie mogą mieć miejsce podczas oficjalnego posiłku (burza mózgów).

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie zapoznają się z treścią tekstu źródłowego, korzystając w razie potrzeby z dostępnych źródeł, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie w parach sprawdzają stopień zrozumienia treści przeczytanego tekstu, np. wybierają pasujące zwroty, zaznaczają, czy zdania są prawdziwe, czy fałszywe jeżeli chodzi o etykietę przy stole, uzupełniają informacje w tabeli (Übung 1‑3 z sekcji Przeczytaj).

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych im propozycji zachowań przy stolepoleca. Uczniowie podchodzą do tablicy i zapisują swoje propozycje w języku niemieckim.

  • Uczniowie w parach analizują multimedium (katalog interaktywny), następnie uzupełniają zdania zwrotami z treści katalogu interaktywnego (Übung 1), porządkują przykłady stosownych i niestosownych zachowań przy stole (Übung 2) oraz przyporządkowują do obrazków ułożenie sztućców na stole (Übung 3).

  • Uczniowie podzieleni na grupy zapisują zasady zachowania przy stole, można wykorzystać elementy myślenia wizualnego (np. notatkę wizualną), reguły/zasady prezentują na forum klasy. Pozostali uczniowie oraz nauczyciel udzielają informacji zwrotnej.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w parach odgrywają rolę trenerów dobrych manier i udzielają wskazówek w konkretnych przypadkach.

  • Uczniowie w małych grupach otrzymują do przeanalizowania konkretną kłopotliwą sytuację (Übung 4 z części Katolog interaktywny) i ich zadaniem jest wspólne omówienie, a następnie zaprezentowanie poprawnego zachowania na forum klasy.

Praca domowa

Uczeń ma za zadanie wyszukać w internecie informacje na temat innych (niewymienionych w materiale) zasad zachowania się przy stole, wybrać 3–4 z nich i opisać je.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: uczniowie zapoznają się z katalogiem interaktywnym w ramach metody lekcji odwróconej, zapamiętują prawidłowe zachowania przy stole;

  • w trakcie lekcji: uczniowie podzieleni na grupy przygotowują quiz dotyczący reguł zachowania przy stole;

  • po lekcji: uczniowie przygotowują prezentację interaktywną, z wykorzystaniem własnych zdjęć lub filmików pod tytułem Benimmregeln am Tisch.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik