Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.13.4

Imię i nazwisko autora lekcji: Justyna Sikora

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die Welt in 100 Jahren – Zukunftsprognosen/Świat za 100 lat – prognozy na przyszłość

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom B1+/ B2.

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie i doskonalenie umiejętności opisywania i wypowiadania się na temat przyszłości, problemów świata za sto lat i ich możliwych rozwiązań.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. ludzie nauki, odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych oraz szanse i zagrożenia z tym związane);
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, klimat, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenia i ochrona środowiska naturalnego, klęski żywiołowe);
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
9) wyraża pewność, przypuszczenie, wątpliwości dotyczące zdarzeń z teraźniejszości i przyszłości;
11) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • analizuje przykładowe prognozy na przyszłość i porównuje je z własnymi przewidywaniami;

  • wymienia problemy świata w przyszłości oraz możliwe rozwiązania;

  • tworzy własną wizję „świata za sto lat”.

Cele motywacyjne:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • sam decyduje, jakich informacji wyszuka na pracę domową;

  • sam decyduje, w jaki sposób zbierze informacje;

  • uczestniczy w grze/zabawie językowej;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, umiejscawianie nowych słów w kontekście, tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

  • ćwiczenie (pisownia, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdania ze sobą, ćwiczenie użycia i rozumienia języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • rozumienie informacji, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;

  • centralizowanie procesu uczenia (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi, koncentrowanie uwagi; podczas uczenia się unika się czynników rozpraszających naszą uwagę);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody, techniki i formy pracy:

  • podająca – techniki: wyjaśnianie;

  • eksponująca – techniki: ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów;

  • praktyczna – techniki: dyskusja dydaktyczna – panelowa, burza mózgów, odgrywanie wywiadów;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki: multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • plakat- szkoła za sto lat,

  • multimedium (mapa pojeć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

PRZEBIEG LEKCJI:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie wprowadzenia do lekcji. Następnie pyta uczniów, jak odpowiedzieliby na pytania zawarte w tym wprowadzeniu i jak ich zdaniem będzie kształtować się przyszłość.

  • Uczniowie w formie łańcuszka wypowiedzi, tworzą zdania, wypowiadając swoją opinię na temat przyszłości: Meiner Meinung nach ... /Ich denke ... /Ich glaube ... /ich vermute ... , itp.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych słów do tematu prognozy na przyszłość z obszarów: medycyna, mieszkanie, komunikacja, przyroda i środowisko.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu, dotyczące rozumienia tekstu.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy, uczniowie przygotowują wywiady z ludźmi na temat: Jak będzie wyglądał świat za 100 lat?, wcielają się w rolę dziennikarzy oraz zwykłych ludzi, których spotykają na ulicy.

  • Uczniowie odgrywają przygotowane wywiady, otrzymują informację zwrotną od koleżanek i kolegów z klasy oraz nauczyciela.

  • Uczniowie analizują i wykonują polecenia do mapy pojęć.

  • Nauczyciel prosi uczniów, by na wspólnym plakacie, który zawiesza na tablicy, każdy z nich wpisał, jak wyobraża sobie szkołę za 100 lat. Po wpisaniu, każdy z uczniów wybiera sobie jedną wypowiedź koleżanki lub kolegi na którą reaguje i pisze do niej komentarz.

  • Nauczyciel udziela informacji zwrotnej.

Uwaga:

Podczas realizacji materiału w klasie, po analizie mapy pojęć i wykonaniu poleceń, można zaproponować uczniom przeprowadzenie wywiadu na temat przyszłości świata. Wywiad – uczniowie indywidualnie formułują pytania w czasie przyszłym, następnie pracują w parach, pytając się siebie nawzajem i udzielając odpowiedzi. Podczas wywiadu uczniowie wykonują notatki, a następnie relacjonują na forum wizję przyszłości kolegi/ koleżanki.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie utrwalają nowo poznane wyrażenia i zwroty oraz zagadnienie gramatyczne, uzasadniają wybór zdjęcia na plakat do szkolnego projektu „Świat za sto lat”.

Uwaga: Podczas realizacji materiału w klasie można zaproponować uczniom rozszerzenie zadania 6 w części Sprawdź się. Uczniowie w parach wyszukują w internecie inne prognozy sprzed 100 lat i oceniają, czy się sprawdziły.

Uwaga: W ramach podsumowania można zaproponować uczniom grę „dokończ zdanie”. Nauczyciel prezentuje początek zdania (np. Die Umwelt wird ... / Die Menschen werden ... / Die Frauen werden .../ Die Männer werden ... / Die Welt wird ... / Die Kinder werden …), a wskazany uczeń kończy je według własnego pomysłu pamiętając o użyciu czasu przyszłego.

Praca domowa:

  • Uczniowie wykonują Aufgabe 8 w części Sprawdź się: opracowują w domu swoją własną wizję przyszłości. Prace ozdobione zdjęciami/rysunkami mogą zostać powieszone w sali w formie gazetki.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa, utworzenie listy z wizją świata za 100 lat;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm), uczniowie zostają podzieleni na grupy, losują dziedzinę np. szkoła, przyroda, dom, lekarz, życie codzienne, w grupach tworzą przypuszczenia dotyczące wizji życia za 100 lat w danych dziedzinach, czyli np. szkoła za 100 lat, dom za 100 lat, swoje wizje mogą przedstawić w formie plakatu, który zaprezentują na forum klasy;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu, praca nad wymową i intonacją, zaprezentowanie pozytywnych lub negatywnych stron wizji świata przyszłości.

Słownik