Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.8.3

Imię i nazwisko autora: Justyna Sikora

Przedmiot: język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Unglaublich, aber wahr! – Ich habe mich verfahren/Niewiarygodne, ale prawdziwe! – Zgubiłam/Zgubiłem się

Grupa docelowa: szkoła ponadpodstawowa, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:
Umiejętność uzyskiwania i udzielania informacji na temat sposobów poruszania się po mieście, możliwości dojazdu i orientacji w mieście oraz umiejętność opisywania wydarzeń i tworzenia opowiadań.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe, wynajmowanie, kupno i sprzedaż mieszkania, przeprowadzka);
8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie, awarie i wypadki w podróży, ruch uliczny);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
9) wyraża pewność, przypuszczenie, wątpliwości dotyczące zdarzeń z teraźniejszości i przyszłości;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • analizuje historię Tomasza i formułuje tezy dotyczące jej zakończenia;

  • wyjaśnia, jak dostać się do wybranego miejsca w mieście;

  • opisuje historię młodych ludzi podczas wyprawy nad jezioro.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • pracuje w oparciu na materiałach językowych przygotowanych na potrzeby niniejszego e‑materiału;

  • sam decyduje, jakie informacje przedstawić w opowiadaniu;

  • wykorzystuje do nauki języka różne aplikacje;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, np. umiejscawianie nowych wyrazów w kontekście (w formie np. opowiadania), tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

  • ćwiczenie (dźwięki, wymowa, pisownia, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie fragmentów zdania ze sobą, powtarzanie za nagraniem, naśladowanie rodzimych mówców);

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet.

Metody i formy pracy:

  • podająca: wyjaśnianie,

  • aktywizująca: gry dydaktyczne, metoda przypadków, burza mózgów,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • plenum,

  • praca indywidualna,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (animacja),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • kartki w formacie A4,

  • obrazki przedstawiające znaki ruchu drogowego oraz obiekty miejskie lub zdjęcia/obrazy w formie plików do wyświetlenia na telewizorze lub za pomocą rzutnika,

  • kartka w formacie A3 z narysowaną drogą.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • W ramach powtórzenia poznanych w szkole podstawowej zwrotów i wyrażeń z zakresu opis drogi/orientacji w mieście nauczyciel prezentuje uczniom obrazki przedstawiające znaki ruchu drogowego i obiekty oraz prosi o podanie nazw w języku niemieckim.

  • Uczniowie podają nazwy i wyrażenia: links/rechts abbiegen, geradeaus gehen, über die Brücke fahren, an der Kreuzung, an der Ampel, der Kreisverkehr, das Rathaus, der Dom, der Marktplatz, die Apotheke, die Kirche, das Museum. Nauczyciel koryguje ewentualne błędy, zapisuje wyrażenia na tablicy, uzupełnia wypowiedzi.

  • Nauczyciel rozdaje uczniom kartki A4 i prosi, aby spróbowali narysować drogę, którą im opisze: Gehe an der Ampel vorbei und überquere die große Straße. Biege dann links ab und gehe die Straße entlang, bis du zu einem Kreisverkehr kommst. Nimm dort die zweite Ausfahrt und gehe weiter geradeaus. Nach etwa 500 Metern wirst du eine T‑Kreuzung erreichen. Biege dort rechts ab und gehe weiter bis zur nächsten Ampel. An der Ampel biegst du links ab und folgst der Straße, bis du zu einer Fußgängerbrücke kommst. Überquere die Brücke und gehe dann geradeaus weiter. Nachdem du die Brücke überquert hast, siehst du ein großes Einkaufszentrum auf der rechten Seite. Du hast die Route erfolgreich beendet!

  • Uczniowie rysują trasę według wskazówek podanych przez nauczyciela. Następnie nauczyciel pokazuje im swoją kartkę w formacie A3, a uczniowie porównują swoje szkice z opisywaną drogą.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu z sekcji Przeczytaj, a następnie o wykonanie zadań sprawdzających zrozumienie tekstu oraz przedstawienie hipotez dotyczących zakończenia. W przypadku Übung 3 w sekcji Przeczytaj można uczniów podzielić na trzy grupy, z których każda dostanie do opracowania i przedstawienia jedną z trzech hipotez.

  • Nauczyciel zachęca uczniów do obejrzenia animacji i zapoznania się z prawdziwym zakończeniem tej historii. Po zapoznaniu się z animacją uczniowie wykonują polecenia sprawdzające zrozumienie tej historii i pogłębiające jej analizę.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie wykonują ćwiczenia utrwalające wyrażenia i zwroty omawiane w tej lekcji w sekcji Sprawdź się (Aufgabe 4, Aufgabe 5,  Aufgabe 6, Aufgabe 7).

Praca domowa

Uczniowie piszą opowiadanie w ramach Aufgabe 8 w sekcji Sprawdź się. Najciekawsze opowiadania można zawiesić na tablicy korkowej/w gablotce w formie gazetki „Interessante Geschichten junger Autoren”.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji 2D:

  • Przed lekcją: Nauczyciel rozdaje uczniom listę wyrazów, które wystąpią w animacji, i prosi o przygotowanie fiszek lub definicji tych wyrazów w języku niemieckim.

  • W trakcie lekcji: Uczniowie na podstawie animacji w grupach przygotowują notatkę wizualną z przedstawionej historii. Notatki prezentują na forum klasy i opisują je.

  • Po lekcji: Uczniowie uzupełniają notatkę wizualną o dalszy ciąg animacji i tworzą do niej transkrypcję.

Słownik