Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.10.5

Imię i nazwisko autora: Anna Bronz‑Wójcik

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Das Reitturnier / Turniej jeździecki

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność udzielania informacji o jeździe konnej

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • porządkuje wyrażenia i zwroty związane z uprawianiem jazdy konnej;

  • wymienia nazwy elementów stroju jeździeckiego;

  • tworzy plakat reklamujący zawody jeździeckie.

Cele motywacyjne:

  • opinie ucznia są ważnym elementem lekcji i wzajemnego porozumienia;

  • uczeń uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • uczeń sam decyduje, o czym będzie pisał podczas lekcji.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi).

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym/cyfrowym;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania, tworzenie opisu;

  • aktywizująca – burza mózgów;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (film),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel rozpoczyna lekcję od napisania na tablicy słowa „Sport”. Prosi uczniów o podanie znanych im dyscyplin sportu oraz dyscyplin, które oni sami uprawiają. Uczniowie mogą podchodzić do tablicy i zapisywać znane im wyrazy. W ten sposób uczniowie przypomną sobie pewne nazwy, niektóre dopiero poznają. Nauczyciel prosi chętną osobę o przeczytanie tekstu „Czy wiesz, że…”. Uczniowie odkrywają dzięki temu temat ich zajęć. Nauczyciel prowadzi krótką rozmowę z uczniami, zadając pytanie znajdujące się na końcu tekstu wprowadzającego. Uczniowie mówią o tym, czy potrafią jeździć konno, czy chcieliby się nauczyć.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie przyglądają się zdjęciu do tekstu w części Przeczytaj - nazywają sytuację i próbują nadać własny tytuł. Następnie zapoznają się z tekstem w części Przeczytaj i wypisują wyrazy/zwroty, które są im znane. Porównują swoje zaznaczenia z uczniem z pary. Podczas czytania notują także wyrażenia, których znaczenia nie rozumieją. W razie potrzeby z ich rozumieniem proszą nauczyciela o wyjaśnienie bądź korzystają ze słowniczka.

  • Uczniowie samodzielnie, w parach lub małych grupach (można każde ćwiczenie przeprowadzić inaczej) wykonują ćwiczenia znajdujące się pod tekstem. Oceniają, które zdania są zgodne z treścią tekstu (Übung 1 i 2), łączą wyrażenia w pary tworzące zwroty (Übung 3) i grają w memory (Übung 4). Przebieg realizacji zadań może być różny, w zależności od klasy. Uczniowie wykonują zadania po kolei i wówczas po każdym zrealizowanym ćwiczeniu następuje sprawdzenie lub wszystkie naraz i dopiero na koniec nauczyciel sprawdza je z uczniami.

  • Nauczyciel prosi, aby uczniowie w parach zaproponowali dalszą część dialogu pomiędzy Laurą oraz Alicią, dopisując do tekstu 4‑5 zdań. Uczniowie prezentują swoje propozycje na forum.

  • Uczniowie oglądają film Reiten - mein Hobby bez ścieżki dźwiękowej. Zadaniem uczniów jest zapisanie czynności zaprezentowanych na filmie, które związane są z utrzymaniem konia oraz nauką jazdy konnej. Uczniowie mogą zapisywać czynności w języku polskim i skorzystać ze słowniczka w celu znalezienia określeń w języku niemieckim. Uczniowie podczas oglądania filmu bez ścieżki dźwiękowej zapisują także 2‑3 pytania dotyczące treści filmu - pytania zostają zapisane na tablicy. Podczas drugiego oglądania filmu (ze ścieżką dźwiękową) uczniowie skupiają się na zapisanych pytaniach. Po obejrzeniu filmu chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na zapisane pytania, a następnie w parach wykonują trzy zadania bazujące na informacjach podanych w multimedium: zaznaczają tematy, o których była mowa w filmie: (Übung 1), wskazują rodzajniki pasujące do rzeczowników (Übung 2) oraz grają w memory (Übung 3).

  • Uczniowie zapisują w zeszycie nowe wyrazy/zwroty, które wystąpiły w filmie i które chcieliby zapamiętać. Uczniowie zapisują na karteczkach rozdanych przez nauczyciela kilkuzdaniową historyjkę, w której pojawią się zapisane wcześniej wyrazy/zwroty. Karteczki zostają zawieszone na tablicy w formie galerii historyjek. Uczniowie w parach oglądają wystawę i odczytują zapisane przez uczniów historyjki.

  • Uczniowie, według decyzji nauczyciela w parach lub grupach, wykonują zadania z części Sprawdź się: przyporządkowują wyrazy do kategorii (Aufgabe 1), rozwiązują krzyżówkę (Aufgabe 2), grają w memory (Aufgabe 3), uzupełniają napisy na zdjęciu (Aufgabe 4), uzupełniają luki w zdaniach (Aufgabe 5), ustalają kolejność czynności związanych z nauką jazdy konnej (Aufgabe 6). Nauczyciel ustala tempo pracy dopasowane do klasy oraz czuwa nad przebiegiem realizacji zadania.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie, pracując w tych samych parach lub grupach, wykonują Aufgabe 7 z części Sprawdź się, które polega na tłumaczeniu zdań na język niemiecki. Zadanie to sprawdzają wspólnie z nauczycielem.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 8 z części Sprawdź się, które polega na przygotowaniu plakatu reklamującego zawody konne. Będzie to okazja, by przećwiczyć nowe wyrażenia i zwroty, które pojawiły się na lekcji. Uczniowie prezentują swoje plakaty na następnej lekcji. Mogą one ozdobić gazetki ścienne w sali.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania filmu:

  • przed lekcją: nauczyciel wykorzystuje metodę odwróconej lekcji; prosi uczniów, aby obejrzeli w domu film i wynotowali w języku polskim, czego dowiedzieli się na temat jazdy konnej; notatki uczniów mogą zostać wykorzystane podczas rozmowy wprowadzającej;

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie przykładów z filmu do debaty o jeździectwie: Ist Reiten eine Sportart für alle?, uczniowie zbierają argumenty za i przeciw, a następnie rozmawiają na ten temat;

  • po lekcji: powtórzenie słownictwa z zakresu jazdy konnej.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik